ခ်စ္ရပါေသာ ငယ္ငယ္တုန္းကေပ်ာက္သြားသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီမေလးအား ျပန္ေတြ႕ဆံုခြင့္ရပါေသာ္လည္း ညီမေလးရဲ႕ ေမြးရာပါနလံုးေရာဂါက ျပင္းထန္လာသည္တဲ့လား
အကိုကိုယ္တိုင္ကိုယ္က နလံုး အထူးကုျဖစ္ပါေသာ္လည္း ညီမေလးအတြက္ အခ်ိန္မေပးနိုင္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပဲအျပစ္တင္လိုက္ခ်င္သည္ ....
လွုပ္စိလႈပ္စိျဖစ္လာေသာ လက္ေလးနွင့္ တေ၀းတစ္၀ါး အားစိုက္ကာ ၀ိုးတိုး၀ါးတားျဖင့္ျမင္လိုက္ရေသာ အခန္း က်ယ္ျကီး ေဆးရံုထင္တယ္
လက္ကို လႈတ္စိလႈတ္စိျဖစ္ေနေသာေျကာင့္ မ်က္လံုးကိုဖြင့္ကာျကည့္မိေတာ့
' kookie သတိရလာပီလား'
'Imm ကိုကို ဟင္'
အနည္းငယ္ဟေနေသာ တံခါးျကားက ေတြ႕လိုက္မိေသာလူတစ္ေယာက္ပံုရိတ္ ေသခ်ာေတာ့မျမင္လိုက္ပင္မဲ့ သူမကိုျမင္သြားေတာ့ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေပ်ာက္သြားသည္
'ဘာျဖစ္လို့လည္း'
'arnyii ဘားမွမျဖစ္ပါဘူး ဒီအတိုင္းေခါင္းကစစ္ ကနည္းကိုက္သြားလို့'
' ေမ့ေဆး အရွိန္ေျကာင့္ ေခါင္းနည္းနည္းကိုက္ေနဦးမွာ kookie ခဏအိပ္ေနဦး ေလ'
ေခါင္းေလးျငိမ့္ျပကာ ေမွးေနေသာ သူမရဲ့ဆံႏြယ္ မ်ားကိုသက္ေပးျပီး အနည္းငယ္ စိုးရိမ္စိတ္တို့ေလ်ာ့ကာ ထြက္လာခဲ့သည္ သူလည္းေသခ်ာေပါက္နာက်င္ရမွာပဲေလ
ခ်စ္ရေသာ ညီမေလးအတြက္ သာဆို ဒီအကို ကဘယ္အရာမဆို ဘ၀တစ္ခုလံုးကိုပါ ရင္းျပီးသားပါ...
ဒီလိုသာခဏခဏ ျဖစ္ေနရင္ အသက္ကို စိုးရိ္မ္ရသည္ နလံုးအစားထိုးကုသရန္ ျပင္ဆင္ရန္...
လူနာေစာင့္ေကာင္ေလးနဲ့ေကာင္မေလးကိုလည္းေက်းဇူးတင္စကားေျပာကာ ျပန္နားခိုင္းလိုက္သည္
Nurse ေတကိုလည္း သူမကိုေသခ်ာေစာင့္ျကည့္ရန္ မွာထားေသးသည္
'မနက္ျဖန္က်ရင္ မိသားစု dinner ရွိတယ္ ဆို'
'Imm'
'မင္းသြားနားေတာ့ေလ nurse ေတေျပာတာ မင္းတစ္ခ်ိန္လံုးခြဲ ခန္း၀င္ေနတယ္ဆို''
