Runaway

Awkward

P.O.V. Sharon

Cas trekt meteen z’n hoofd terug. ‘Kun je niet kloppen of zo!’ schreeuwt hij tegen de persoon die de deur open deed. Nee, fuck. Het is m’n moeder, dit kan nog leuk worden. ‘Cas, sst. Het is m’n moeder.’ Sis ik in het oor van Cas. ‘Zo jongedame, jij dacht zeker. M’n moeder is niet de buurt dus ik kan wel even met een willekeurige jongen het bed in duiken. Je bent precies je vader, alleen deed hij het meisjes, gelukkig, ik had echt meer van je verwacht.’ Zegt m’n moeder op een toon waar ik kippenvel van krijg. ‘Je laat m’n vader er buiten, hoor je!’ sis ik kwaad richting m’n moeder. Ik wil uit m’n bed springen, maar Cas houdt me tegen. ‘Sweetie, je kan niet staan. Je hebt gips weet je nog.’ Probeert hij me te kalmeren, maar tevergeefs. Ik spring het bed al uit en op het moment dat m’n gegipste voet om de vloer terecht komt val ik achter over. Cas springt zo snel als hij kan van het bed af, zonder op mij terecht te komen. ‘Ik zei toch dat je moest blijven zitten, dumbass!’ zegt hij in m’n oor. M’n moeder staat er bij te kijken of het haar allemaal niet uitmaakt. ‘Weet je Sharon Doorenbos, je zoekt zelf maar uit hoe je thuis komt en of je überhaupt wel thuis wil komen. Want als je thuis komt staat je wat wachten!’ zegt m’n moeder op zo’n kille toon dat ik denk dat ze wil dat ik eigenlijk niet thuis kom. Zodra ze het gezegd heeft, beent de kamer uit en slaat de deur met een klap dicht.

P.O.V. Cas

What the hell, was dat? Vraag ik mezelf af. ‘Zou je misschien me even willen helpen om op te staan, Cassie?’ vraagt Sharon, met een zielig gezicht. ‘Natuurlijk, voetbalster van me.’ Zeg ik met een glimlach, terwijl nog zit na te denken over wat er net gebeurd is. ‘Cas, ik zie dat je ergens over in zit. Als het is van net, niet doen. Dat gebeurt te vaak en meestal zijn het gewone loze dreigementen’ zegt Sharon, geruststellend. Ik ben daar niet zo zeker van, ik zie haar vaak genoeg met voetbal met blauwe plekken die je niet gewoon zomaar krijgt... Naja, als zij het zegt… ‘Ja sorry, dat ik daar aan denk, maar het was zo raar. Naja nevermind. Bij 3 ga ik je op tillen en op bed neer liggen, okay?’ zeg ik. En ik begin met aftellen ‘1,2,3’ en ik til haar op en leg haar zachtjes neer op haar bed. Ze is echt super licht, verbaas ik me stiekem. ‘Maar zullen we weer verder gaan, waar we gebleven waren’ fluistert Sharon uitdagend in m’n oor.

P.O.V. Sharon.

‘Maar zullen we weer verder gaan, waar we gebleven waren’ fluister ik uitdagend in Cas’ oor. Als antwoord duwt Cas z’n lippen om de mijne. Maar als Cas weer met z’n tong toestemming vraagt, gaat alweer de deur open. ‘Who the fuck, ben je en klop voortaan eerst, okay. Mensen hebben ook privacy nodig!’ raast Cas tegen de net geopende deur. Op dat moment steekt de dokter voorzichtig z’n hoofd om de deur heen. Eerst zie je alleen z’n zwarte kuif, dan langzaam z’n hele hoofd. Hij is niet heel erg lelijk, en ook niet zo oud, ik had een veel ouder iemand verwacht. ‘Zozo jongeman, een beetje grof gemond merk ik wel. Achja, ik snap je ook wel. Ben je net alleen in de kamer met zo’n mooie dame… kom ik weer binnen. Maar je moet maar zo denken, hoe eerder ze weg kan, hoe meer privacy je krijgt, hé jongen.’ Zegt de dokter vriendelijk. Terwijl Cas dieprood wegkleurt.

--------------------------------------------------------
[ Hi, sorry dat ik gister niet geupdatet had, maar ik was het beetje vergeten. Omdat ik super verkouden ben en shit. En school is stressing me out. We deze week nog twee toetsen met fucking veel leerwerk en volgende week 7. Fuckers. Moest ik even kwijt. Hopelijk gaat alles goed met jullie. En OMG Steal My Girl is amazing. <3. Your fav doesn't followed you yet, because he's always fangirling over your acc and forgets to click on the follow button :). Bye. Xx.]