14. Mies

999 14 0
                                    

Michelle Helsing
Ze is toch in slaap gevallen. Ik haal haar bril heel voorzichtig van haar neus af. Er zit een lichte afdruk op haar wangen van haar bril. 'Ah, schatje toch.' Ik zet de film op pauze en klap de laptop dicht. Ik had nog gezegd dat ze in slaap zou vallen, maar mevrouw wilde niet luisteren. Ik grinnik kort om mezelf. Ik wil niet verplaatsen, want dan maak ik haar waarschijnlijk wakker, maar ik lig nou ook niet bepaald lekker. Najah, dan vermoord ik mijn rug maar. Ik duw mijn neus in haar haren voor haar geur.

Grijnzend word ik wakker door de lippen op de mijne. 'Goodmorning, baby.' Ik open mijn ogen langzaam en zie haar blozen. 'Wat?' 'Gewoon. Je stem. De bijnaam. Alles aan jou.' Ik grinnik. 'We moeten gaan inpakken hé?' 'Nee, dat kan ook vanmiddag.' 'Ik niet, jij misschien.' 'Ik moet misschien nog wel wat shit wassen. Omdat het anders naar jou ruikt.' Ze glimlacht stiekem en verbergt haar hoofd in mijn shirt. 'Oh, en trouwens, wie was er ook alweer als eerste in slaap gevallen vannacht?' 'Ik,' mompelt ze in mijn shirt. 'Juist ja. Dus niet meer zo eigenwijs voortaan.' 'Sorry hoor.' Ze kruipt nog meer tegen me aan, als dat al mogelijk was. 'Kom, jij moest inpakken zei je.' 'Nee, ik zit wel lekker.' 'Lui kind.' Ik pak haar heupen beet en lanceer haar van me af. Zodra ik rechtsta, voel ik meteen al de pijn in mijn rug. Ik bol hem even en dan heeft ze of course door wat er aan de hand is. 'Kwam dat door vannacht?' Ze geeft het jasje terug aan mij en ik trek het weer aan. 'Beetje, maar het maakt niet uit. Ik wilde je niet wakker maken, want je lag zo schattig in mijn baseball-jack.' 'Het spijt me zo.' Ze trekt me naar zich toe aan mijn middel, gooit haar armen om mijn nek en gaat op haar tenen staan. 'En wat ben je nu van plan?' 'Dit.' Ze kust me en haar handen glijden toch naar mijn middel. Ik buig toch iets meer naar voren en haal voorzichtig mijn mobiel uit mijn zak waarmee ik een foto maak via de spiegel. Grijnzend trekt ze zich los. 'Jij wilde een foto.' 'Ja, ja. Hoe ziet hij eruit?' Ze kijkt mee op mijn mobiel en ik scroll naar de foto. 'Dit wordt mijn nieuwe achtergrond,' kiert ze meteen en pakt mijn mobiel over. 'Het zal wel. Je moet nog inpakken.' Ik gooi haar een random shirt toe die ze nog net opvangt. 'Ja ja. Even wachten.' Ze ontwijkt de kledingstukken die ik op haar afvuur behendig en laat na drie minuten de foto op haar scherm zien. 'Oké. Nu inpakken en wegwezen.'

Ik rits de koffer dicht en kijk haar aan. Alleen kan ik haar niet weerstaan en kus haar. 'Ugh klef stelletje.' Carter staat in de deuropening te grijnzen. Die heb ik al een paar dagen niet gezien. 'Wat moet je?' 'Nemen jullie wel een bikini mee?' 'Of course. We zorgen er wel voor dat jij je goed kan aftrekken komende week.' Ally stoot me aan, maar ik negeer het en blijf hem uitdagend aanstaren. 'Oké, mooi zo.' Hij gaat vlug weg voor ik nog iets kan zeggen, dus richt ik mijn blik op het meisje op de koffer. 'Dus, en nu?' 'Nu, kunnen we uitrusten. Want vanavond gaan we weg.' 'Kom.' Ik trek haar op het bed op me waardoor we in een innige zoen belanden.

That Damn Girl NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu