-Hatırlatma-
''Bak ben kesinlikle haklıyım demiyorum.Haklı olan sensin,kırgın olman ,yüzümü görmek istememen çok normal.Ne yapsan haklısın ,ama sadece dinle beni çok pişmanım tamammı.Asla sana yalan söylememem gerekiyodu.Seni aldatmayı düşünmem bile suç.Ama gerçekten yapamadım sende biliyosun .Sen aramasaydında yapamazdım.Akselle konuşurken birden bire öylece çıktı ağzımdan .İçim hiç rahat değildi ,zaten oraya gidip sana ihanet etmek için can atmıyodum.Ben seni çok seviyorum Zeynep,beni bırakma olurmu.Özür dilerim bidaha asla güvenini boşa çıkarmıycam ''diyor Kerem
Gerçekten pişman olduğu yüzünden anlaşılıyor.Ben çok kırıldım ona belki affetmemem lazım ama işte ben onu seviyorum ve ondan ayrı kalmak istemiyorum.Yağmur ve Canın söyledikleri,Keremin pişmanlığı.Sanki onu affetmem gerektiğini söylüyolar.Ben ne yapmam gerektiğinden emin değilim.Merhametli tarafım herkes ikinci bir şansı hakeder diyor;
''İkinci bir şans''
-
Herkesin ikinci bir şansı hakettiğini biliyorum , ne söylemem gerektiğini çok düşündüm.Haksızlık yapmak istemem ama kalbimi okadar kırdı ki. Affetmek hiç bu kadar zor olmamıştı.
''K-kerem ben bilmiyorum''diyorum zar zor.''Beni anla o kadar kırıldımki,şimdi nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum'' Gerçektende ne yapmam gerktiğini hiç bilmiyorum.Affettim desem pişman olurum affetmedim desemde ...
'' Zeynep biliyorum ama lütfen benide anla,pişman olduğumu görüyorsun.Yapma ne olur .''diyor Kerem yalvarır gibi.
İçim acıyor onun böyle üzgün olduğunu görünce ama sonra yaptıkları aklıma geliyor sinirleniyorum o zaman.Kafam okadar karışık ki ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum.
''Kerem biraz düşünmeye ihtiyacım var ,lütfen izin ver'' diyorum anlaşışyla karşılamasını umud ederken.
''Tamam .Ben pisliğim, haketmiyorum affedilmeyi zaten''deyip bir hışımla yerinden kalkıyor ve kapıyı çarpıp gidiyor.
Herşeyin en doğrusunu hakketiğimizi düşündüğüm için düşünmek istedim. Anlamıyorsun..
^^
''Zeynep bak canım ben olaylara senin açından bakmaya çalışıyorum,seni anlamaya çalışıyorum ama iyi düşün olurmu anlık bir sinirle karar verme''diyor Yağmur destek olmak istercesine ellini omzuma koyarak
''Biliyorum Yağmur.Düşünüyorum zaten ona bu kadar değer vermesem buraya kadar gelirmiydim.Eğer orda kalsaydım tartışıcaktık ve ağzımdan sinirle çıkacak cümleler hayatımı değiştirebilirdi.Sonrasında pişman olmamak için iyice bir düşünmek istiyorum.
Nefesimin daraldığını hissediyorum.Neyin doğru yanlış olduğunu bilmiyorum.Sağlıklı düşünemiyorum,gururuma yenik düşüp aşkımdanmı vazgeçmeliyim.Yoksa ''Aşk herşeyi affeder'' düşüncesiylemi hareket etmeliyim gerçekten şu an bilmiyorum.
''En iyisini yapıyorsun''diyor Yağmur burukça gülümserken.
Bende aynı onun gibi zoraki bir şekilde gülümsüyorum-yada gülümsemeye çalışıyorum- Elimden anca bu gelir.
...
''Aç lan kapıyı aç!'' diyorum sinirle yumruğumu kapıya vururken.''Açsana gerzek herif''.
''Ne oluyor abicim alacaklı gibi''diyor Aksel kapıyı açıp ellerini iki yana savurup.Bense sadece öfkeyle soluyorum''Kerem ne oldu abi ?''diye ekliyor.
''Ne mi oluyor! Soruyormusun gerçekten? Senin yüzünden evliliğim bitti gerizekkalı.Aptal aptal şeyler söyledin,okadar yorgun ve bitkin bir haldeydimki hiç düşünmeden tamam dedim''diyorum ellerimle yakasından tutup bağırarak.''İnsan hiç kuzenine karını aldat dermi piç! Hem sen benim Zeynep'i ne kadar sevdiğimi bilmiyormusun mal herif!''
''A-abi ben sadece sen iyi ol diye söylemiştim''diyor Aksel endişeli bir ifadeyle
''Ne iyisi lan ne iyisi''diyorum yakalarından tutup sertçe ittirerek.Bunun üzerine Aksel biraz sendelesede sonrasında kendine geliyor.''Karımı aldatmak neden bana iyi gelsin''
''O gün baya yorgundun.Bende sana iyi gelsin diye düşündüm yoksa neden iyi gelsin'' diyor Aksel elleriyle anlını sıvazlarken.
Hayatım mahvoldu ,bida bana asla güvenmeyecek bir karım var.Bu salak geçmiş karrşıma bıdı bıdı!
^^
İçkinin verdiği mayışmayla barın kapısından yalpalayarak çıkıyorum.Barın önündeki güvenlik görevlileri her ne kadar yardımcı olmaya çalışsada saçmalayarak onları engllemeye çalışıyorum.Arabanın anahtarlarını güvenlik görevlerini verip yarın sabaha kadar onda kalmasını istiyorum.El mahkum oda kabul ediyor mecburen.Kendime gelmek için barın önündeki kaldırıma oturup bir süre bakınıyorum.
Sonrasında cebimden telefonu çıkarıp Zeynep arıyorum.
''Alo''
''Zeynep,selağm''
''Kerem iyimisin?''
''Hahah ,iyiyim hahah çok iyiyim''
''İçtinmi sen!''
''Evet ama ben sana bişey diycem''
''Söyle ''
''Ne olur beni affet''
Merhaba !Uzun bir aradan sonra tekrar birlikteyiz,umarım beğenirsinniz.İyi okumalar. :)
