6

45 12 2
                                    

bu bölümde birazcık Sinem ve ailesinin duygularından bahsetmek istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim asıl hikayeyi evlendikten sonrasına sakladım. Herçarşamba bölüm atmayı planlıyorum. İyi okumalar.💗

Şaka mı Kerem in burada ne işi var?
Tamam Kerem mi anladımda yanındaki kızın ne işi var????
Sanırım biraz sinirlendim şuan." Kızlar siz bir saniye bekleyin hemen geliyorum." dedim kahretsin kızlara da rezil oldum.Arkamdan  Allah bilir ne söyleyecekler?

Masaya doğru ilerlerken kızı biraz süzdümden Allah bütün güzellikleri bu kıza vermiş resmen, tabiki kıskanmadım birazcık sinirlendim yani o kadar

Kerem'in olduğu taraftaki sandalyeye oturup yapmacık sesimi kullanıp sahte bi gülümseyişle elimi istemsizce kerem' in elinin üstüne koydum
" aaaa hayatım senin burda ne işin var yanındaki tatlı hanfendi kim" dedim 'Hanfendi' derken yüzümü birazcık buruşturmuş olabilirim.
Kerem' in var oluş sebebi baştan sona gıcıklık olduğu için elimi daha çok sıkıp
"Hayatım söylemiştim ya sana kuzenim düğün hazırlıkları için buraya gelicekti diye. Unuttum deme bana ." Dedi.  yalancı!!! Hiç te söylememişti ayrıca böyle kuzen mi olur bi kere çok  zayıf  yüzü bebek gibi saçı başı kaşı offf böyle kuzen mi olur yaa hayır amacım kıskançlık değil sadece benden daha bakımlı sanki birazcık azıcık

"Yok hayatım unutmadım sadece bu kafe ye geleceğinden bahsetmemiştin." Daha adını öğrenemediğim kuzenine dönüp " Kerem bana nereye gittiğini söylerdide o yüzden şaşırdım. Bu arada ben Sinem." Dedim elimi uzatıp
O da aynı sekilde karşılık verip " Ben de Gökçe aslı da Kerem in biriyle evlenebileceğini düşünmek bile garip ama yeni tanıştığımız halde enerjini sevdim sanırım Kerem şanslı biri olacak." Dedi gülümseyerek açıkçası Gökçe'nin beni yerden yere vuracağını sanıyordum daha ilk andan çünkü öyle bir hava yaratıyor bi anda kanım ısındı. Kerem e bakıp gülümseyerek " Bencede çok şanslı olacak." Dedim 
"Ben almasam evde kalacak bi kız beni ne kadar şanslı yapar acaba?" Dedi sadece fısıldayarak sinir oldum sanki ne elimo sallasam ellisi hah o almasa evde kalırmışım. Masanın altından ayağına sertçe basıp "Anlamadım hayatım bişey mi dedin." Biraz fazla basmışım galiba biraz rengi falan gitti. "Ya ya çok şanslıyım." Dedi ben kızları unutup Gökçe'yle biraz sohbete dalmışım. Kızlar masamıza geldi.
"Sinem biz kalkıyoruz gelecek misin?" Dedi pınar tam kalkıyordum. Elif "önce bi nişanlınla tanıştırmayacak mısın" dedi ağzını yayarak " çokta yakışıklıymış." Dedi iç çekerek ben zaten anlamıyorum Elif niye bizimle takılıyor diye kız eşşek görse ona da asılacak kapasitede Ayağa kalkıp "Kızlar ,Kerem nişanlım ,Kerem kız arkadaşlarım. Hadi gidelim." Dedim eğer 10 saniye fazla kalsak Elif kesin asılacak sonra kavga kıyamet olamaz.
Kerem bize dönüp "Sinem cim Gökçe'yi  amcamlara bırakıp bi kaç eksiğimiz için alışverişe çıkacaktık dün öyle konuşmuştuk ya." Dedi  Acaba ben Alzheimer oldum da haberim mi yok bu adam niye durmadan olmayan şeyler söylüyor.

"Keremcim ama ben hatırlamıyorum." Dedim elimi iki yana açıp. Kerem ellerimden tutup sandalyeye geri oturturdu. "Hayatım benim ya bu düğün telaşı aklını dağıttı tabi. Kızlar sinem başka zaman sizinle gelir."dedi bu adam yalan söylerken bile niye bu kadar 
Yakışıklı acaba derken iç sesime kızdım. Tabi yaa Sırf mini etek giydim diye yapıyor. Ben gösteririm ama sana dedim. Kafeden çıktığımızda Gökçe'yi amcasına bıraktık alışverişe falanda gitmedik. Yol boyunca tartışıp durduk ona uymam lazımmış giyinişim  bu şekilde olmamalıymış falan filan...
Evin önünde durduğumuzda derin bi nefes aldım.
" Bak beni değiştirmeye çalışma bu şekilde kabullenirsen daha iyi geçinebiliriz." dedim neden bu kadar inat ettiğini anlamıyorum
G

iyinişime karışılmasından nefret ediyorum. Kendimi koruyacak ve ne yaptığımı bilecek yaştayım. Sinirle arabadan inip kapıyı çarptım eve doğru ilerlerken Kerem'inde arabayı hızla sürerek yanımdan geçtiğini gördüm.
Odama çıktığımda biraz kendime gelmek için duş aldım. Saçlarımı tararken kapı çaldı birileri kesinlikle bakar diye kapıyı açmaya gitmedim yorgundum. Yani birazcık üşengeçte olabilirim ama kapı ısrarla çalınca evde kimse olmadığını anladım. Kapıyı açtığımda kimin geldiğini göremedim çünkü yerle bütünleşmiştim. Gizem salağı hayvan gibi üstüme atladı. Mavişimle süpriz yapmışlar. Kakaolu dondurma ve tam 30 tane browni almışlar. Evet üşengeç olabilirim ama konu çikolata helede browni olunca üşengeçlik tanımam.

Dondurmayı yemek için mutfağa geçtik her zaman Gizem le sandalye kavgası yapardık mutfakta benim sallanan sandelyeme göz dikiyor sürekli. Ben zamanımın çoğunu mutfakta yiyerek geçirdiğim için rahat etmem lazım sonuçta.
Gizemle yine tartışmaya hatta boğuşmaya başladık. Ama bişeyler olması gerektiği gibi gitmiyordu. Yani şuan mavişin bizi ayırması falan lazımdı Gizem'le arkamızı döndüğümüzde Berke nin dondurmayı tek başına ve sırıtarak bizi izlerken yediğini görünce Gizem le birbirimize bakış attık pis pis Berke ye bakarak üçe kadar sayacaktım en azından o öyle sanıyordu. "Gizem  biiiir. Dedim  Gizem "Üç." Deyince maviş daha kaçamadan üstüne çullandık ben aradan sıyrılıp dondurmayı alıp kaçarken peşime düştüler . Gizem
"Tek yedirtmem sana onu."dedi ayak bileğimden tutunca yere kapaklandım.
Canım dondurmam mundar oldu benimle bereber dondurma kutusundan resmen fırladı. Bende 'sen misin bunu bana yapan diye' Gizem in kafasından tutup dondurmaya yapıştırcaktım ki maviş kıyamadı kurtardı. Biraz oturup kendimize geldikten sonra Gizeme yeri temizlete bildim 3 tane çikolatama mâl oldu ama olsun😁..

Balkonda serinlenirken ortam biraz sessizleşmişti. Gizem kafasını çevirip "kanka ya cidden evleniyo musun. Şimdi?" Dedi üzgün üzgün bakıp. "Çok ani olmadı mı çilli." Dedi mavişim "Amma da abartınız dünyanın sonu değil ya alt üstü evleniyorum."dedim içimde bi burukluk vardı. "Ama burdan uzaklaşacaksın sen hiç bizden uzağa gitmedin ki." Dedi Gizem sarılıp "Ben çok özlerim hem"diye devam etti. Haklıydı ama sonuçta bunu kendim istememiştim "yaaa abartmayın." dedim "yine görüşücez hem siz gidip geliceksiniz." Mavişte sarılıp "Olmadı hiç böyle." Dedi . Kapı çarpılma sesi gelince birbirimizden ayrıldık  Esma ile annem gelmişti. Annem alış veriş torbalarını mutfağa bırakıp balkona yanızmıza geldi.
"Hoş geldiniz çocuklar." Dedi gülümseyip uzun uzun baktım bu gülümsemeyi bile özleyecekken nasıl evelenecektim. "Hoş bulduk zeynep teyze."dedi Gizem annem e sarılıp.

"İyi hasret giderin kuş olup uçacak bizim güvercinimiz."dedi aslında oda hüzünlüydü bu aralar istemiyor du ama kötü bi yere gitmeyeceğimi biliyordu. İçi rahattı." Yaaa anne." Dedim bende annem e sarılıp gözlerim dolmuştu. Annemde sarıldıktan sonra "Hadi hadi toparlanın akşama dünürler gelecek konuşmak için bi an önce hazırlıklara başlayalım diyolar." Yüzüm düştü Kerem i bu gün görmek istemiyordum. Maviş bunu duyunca "bizde kalalım hem enişteyle yüzyüze tanışmış oluruz."dedi Gizem e dönüp "Dimi  Gizem." Dedi  "aaa olur o zaman ben eve gidip kıyafetimi değiştireyim akşam üzeri gelirim." Dedi çantasını alıp Mavişte arkasından gidip "O zaman hem seni bırakayım hemde bi kaç işim var ben de akşam üzeri gelirim."dedi  onlar çıkınca bende annemle yemek yaptıktan sonra hazırlanmak için odama çıktım. Siyah dizimin altı da pileli elbisemi giyip saçlarımı açık bıraktım. Siyah topuklu ayakabımı ve gümüş zincirli bilekliğimi takıp yatağımın ucuna oturdum.
Ciddi ciddi gidiyordum bu şehirden evden ailemde nasıl yapacaktım. Acaba beni ne bekliyordu. Diye düşünürken aile fotoğrafımızı alıp baktım annemin gülüşü babamın sarılışı kardeşimin beni sinir edişi uzak kalacaktı. Gözümden bir damla düştü çerçeveye odamın kapısı çalındı. "Efendim." Dedim Babam "müsaitsen giriyorum kızım."dedi " Gel babacım." Deyip gözümdeki yaşı sildim. 

Babam yanıma oturup elimi tuttu. "Biliyorum hepimiz için çok zor ama inanki kızım bu senin iyiliğin için. Kenan benim en yakın dostum oldu hep ailesi oğlu çok iyi çok düşündüm mutlu olacağını düşünmesem Asla seni göndermem." Dedi aslında biliyorum babam asla üzüleceğim bişey için onay vermez. Bu yüzden babamı da anlıyorum kızamıyorum.  bi süre sadece sarıldık sonra annem geldi. Bizi öyle görünce gözyaşlarını tutamadı sarıldık sadece ne yapabiliriz ki son günlerimiz. Kapı çalınınca toparladık kendimizi annemler kapıyı açmaya gidince bende elimi yüzümü yıkadım. Aşağı indim bu gün  çok yorulacağım bi gece olacaktı sonuçta Kerem gelecekti.

Gelenler Gizem ve Berke ymiş. Annemin Dünürler ve mustakbel kocam hâlâ gelmemişti. Bu arada Gizem ve Berke de bi tuhaflık vardı. Yüzyüze gelmemeye çalışıyorlar gibiydi bunu sormayı sonraya erteleyip ikinci kez çalan kapıya gittim. Bu gün neysekk rezil olmayacaktım çok şıktım.

Kapıda sadece Kenan amcayla Selma teyzeyi görünce gözüm nedense Kerem i aradı. "Hoş geldiniz." Dedim içimde bi kopukluk oldu. "Selma teyzecim Kerem yok mu."dedim. "Yok kızım Kerem biraz rahatsız gelemedi."dedi . Neyi olduğunu sormadım kızgındım ona yemekler yenildi düğün tarihi belirlendi ve iki hafta sonrası için gün alındı. Ben sadece dinledim yorgunluktan gözlerim kapanmaya başlarken aklımda bi tek Kerem in neden rahatsız olduğu vardı..

Bölümü beğenmişsinizdir umarım....⚘

Aşk KırıntılarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin