Kıvılcımların Dansı-II

7.Bölüm

Yatakhane boşalınca yatağında kalın bir büyü kitabı okuyan cadının yanına gittim. Aklımda çeşitli düşünceler dönüp duruyordu. Karşısına oturduğumda yüzünde bir gülümseme dolaştı.
"Bana sorun var. Dinliyorum."
Nasıl da hemen anlıyordu. Soracaklarımı toparlayıp konuşmaya başladım.
"Dün gizlice dışarı çıktım. Mavi gözlü adamın laboratuarına gittim. Dolaplardan birinden üç tane kap çıktı. İçlerinde daha önce görmediğim kırmızı,siyah ve beyaz maddeler çıktı. Sonra iki vampir geldi ve maddelerle ilgili üzeri kapalı konuştular. Sis halinde olduğum için rüzgar beni savurdu. Durduğumdaysa peri tarzı bir şeyin üzerindeydim. Beni okula bıraktı. Onun kucağındayken tuhaf bir uyku bastı. Bilincim kapanıyor gibiydi. En tuhafı da Berk sana emanet dedi."
Cadı beni dikkatle dinledi. Şaşkın görünüyordu.
"Anlattığına göre ölüm perisiyle karşılaşmışsın. Kucağındayken uykunun gelmesinin nedeni bu. Gerçi bunu o da yapmış olabilir. Ruhunu yönetebilirler. Berk'i nereden tanıdığını bilmiyorum," dediğinde kaşlarımı çattım.
"Ölüm perisi mi? Daha önce böyle bir şey duymamıştım. Güçleri ne?"
Kitabı kapattı. Gözlerime bakarak konuşmaya başladı.
"Ölenleri geri getirebilirler. Sadece bir kereliğine tabi. Dediğim gibi ruhları yönetebilirler. Mavi gözlü adamın sis numarası ölüm perisinin güçlerinden alınma. Ölümle yaşam arasına sıkıştırabiliyordu ya. Bir ölüm perisi bulup güçlerini almış olmalılar. Ölüm perisi bulmak çok zordur."
Başımı sallayıp yanından ayrıldım. Belki de benim rastladığım ölüm perisinin güçlerinden yararlanmışlardı. Başka ölüm perisi var mıydı acaba? Bu konuyu aslında Sıla'yla konuşmak istiyordum ama anneme söyleme ihtimali vardı. Okuldan kaçtığım ortaya çıkabilirdi. Keşke anneme söyleseydim ama hayatta izin vermezdi okuldan çıkmama. Şimdi o garip maddelere karşı önlem de alamayacaktık. Cadı anlattığım kadarıyla yazmıştı ama bulabileceğinden emin değildim. Alt kata inip etrafıma baktım. Berk, piercingli çocukla konuşuyordu. Rüzgar sana emanet. Bir ölüm perisi onu nereden tanıyor olabilirdi? Berk'in yanına gittim. Piercingli çocuk uzaklaştı.
"Gözlerinde korkunun izleri var. Yine kabus mu gördün?" Dedi yanağımı okşarken. Başımı iki yana salladım. Ona söylemek zorundaydım. Birlikte bahçeye çıkıp banklardan birine oturduk. Dün olan her şeyi anlattım. Rüzgar sana emanet kısmından sonra durup yüzüne baktım. Kaşlarını çatmıştı.
"Bir ölüm perisi demek. Hem de benim pek bilinmeyen adımı kullanmış. Zamanda yolculuk yapıp kim olduğuna bakalım."
Lafı biter bitmez dediğini yaptım. Ölüm perisinin kucağındaydım. Elimi oynatıp zamanı durdurdum. Berk, ölüm perisinin yanına gitti. Yüzünde büyük bir merak vardı. Yüzünü yaklaştırdı. Saçlarına dokundu. Gözlerine baktı.
"Daha önce gördüğüm birine benzemiyor ama çok tanıdık ta. Zamanı hareket ettirir misin? Sesini duymak istiyorum."
Elimi oynatmamla zaman işlemeye başladı. Yere indim. Ölüm perisi benimle konuştu ve gitti. Olduğumuz zamana döndük. Berk'in omzuna dokundum.
"Tanıyabildin mi?" Dedim fısıltıyı andıran sesimle. Kafası karışmış gibiydi.
"Bilmiyorum. Hem çok tanıdık hem de değil. Sanki onu önceden tanıyordum ama değişmiş gibi. Beni yakından tanıyan biri olmalı."
Dudaklarımı ısırdım.
"Sarp'ın kardeşi olabilir mi? Eski sevgilin yani."
Berk gözlerini devirdi.
"O benim sevgilim olamaz. Ayrıca diğer adımı bilmiyordu. Diğer adımı çok az kişi biliyordu."
Nefesimi dışarı verdim.
"Zaman geçtikçe hatırlarsın belki. Bundan kimseye bahsetme. Annemleri biliyorsun," dediğimde dudağı yukarı kıvrıldı.

Ateşi izleme odasının yanındaki kütüphanede bir süredir kitap arıyordum. Bu kütüphane özel güçlerle ilgili kitapların olduğu kütüphaneydi. Hem ölüm perilerini araştıracaktım hem de üç tuhaf maddeyi. Cadıya yardımım dokunurdu belki. Dört tane kitabı seçip masalardan birine oturdum. İlk önce ölüm perilerini okuyacaktım.Boynum tutulduğunda yaklaşık bir saattir okuduğumu fark ettim. Artık o gece beni okula getirenin ölüm perisi olduğuna emindim. Keşke onu bir daha görebilseydim. Berk'i nereden tanıdığı kocaman bir muammaydı.