Yürüdüğüm tarlalar artık bana dar gelmeye başlamıştı. Beslediğim kargalarsa düşmanım olmuştu. Elimdeki çapa tüfek, göğsümdeki yürek ise bir kor yığını. Bacaklarım kopana kadar koşmak, boğazım yırtılana kadar bağırmak istiyordum. Tilkisi gitmiş küçük bir çocuk gibi ağlamak ve debelenmek istiyordum. Gerçi benim tilkim sahi gitmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
düşmem ben kanatlarım var ruhumda
Aventuresen beni boşuna hiç kalbinin oralara koyma kollarını bana sarma kalamam oralarda
