Aisha'nın Ağzından ;
Kayıp ruhların toplandığı yer haline gelmişti burası hayatın zorluklarına dayanmaya çalışan, kanatları zincirlerle bağlanmış , her gün ölüme bir adım daha yaklaşan bir insan topluluğundan farksız hale gelmiştik . Her geçen gün açığımızı ikinci plana atarak gittiğimiz iş yerlerimiz kendi hapishanemiz yerine gelmişti . Yıkılmış parçalanmış binalar gibi olan karaktetimizi sevgiden yoksun ve bizi bu hale getiren her ana her kişiye lanet okur olduk. Hayallerimizi ve ruhlarımızı satarak ayakta durmaya çalıştığımız bu topraklar , bir gün bize kucağını açacağını bilerek omuzlarımızı dik tutmaya ant etmekten , günlerce tanrıya şükretmekten başka şansı olmayan insan haline geldik. Ne kadar uğraşırsak uğraşalım boyun eğmeyi öğrenir olduk . Bize burada sınırları aşıp özgürlüğü tatmayı değil ellerim ve bacaklarım bağlı başı öne eğik itaatkar olmayı gözlerimiz kapalı ölüme yaklaşmayı öğretiyorlardı ama çoğumuzun içinde o sınırları aşan özgürlüğü hisseden insanlar artık ölüme kendilerini adamış son nefeslerini vermişti . Çünkü burada kendilerini satmayan insanların sonu bu olurdu ölüm bizim için bir lütuftü.
Meleknaz Emiroğlu

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP RUHLAR
FantasySaklıydı tüm dünya saklıydı... Karanlık gökyüzü umutlarımız gibi yok olmaya mahkumdu ...