Bir Aşk Hikayesi

4. Bölüm

Arkadaşlar bu bölümde size Kevın'ın geçmişini anlatacağım..

Kevın'ın annesi ressamdı. Babası ise insanlar üzerinde deney yapan bilim insanlarının yanında doktorluk yapıyordu. Çok başarılı bir doktordu. Bilim insanları akıl donduran deney yapıyorlardı. Amaçları birbirinden farklı birçok geni insanlara aktararak onlara olağanüstü güçler kazandırmaktı. Kevın'ın babası bundan oldukça şikayetçiydi. Artık bu işe devam etmek istemiyordu. İstifa edecekti.. Bunu  duyan bilim insanları çılgına dönmüştü. Gelirlerinin yaklaşık yarısını Kevın'ın babası sayesinde kazanıyorlardı. Karşı çıktılar.. Ama babası kararlıydı. İstifa etti ve gitti. Arkadaşları bunu onun yanına bırakmayacaklardı. Sabah saatlerinde Kevın'ın babası evden çıktı. Kevın da onun arkasından evden çıkmıştı. Bilim insanları babasının kafasına vurup onu bayılmışlar ve arabaya bindirmişlerdi. Hızlıca oradan uzaklaşıyorlardı. Kevın bunu gördü ve:
-Babaa... Babaa!! diyerek arabanın arkasından koştu. Yetişemedi. Taksiye binip arabayı takip etti ve babasının çalışma yerine geldi. Bilim adamları babasını yatağa bağlamış onu denek olarak kullanacaklardı. Kevın'ın müdahale etmesi gerekiyordu. Hiç düşünmeden ortaya atladı. Onları dövebileceğini ve babasını kurtarabileceğini sandı. Ama HAYATININ HATASINI yaptı. Bilim adamları Kevın'a sakinleştirici yaptı ve onu bayılttılar. Sonra yatağa bağlayarak babasına yapacakları işkenceyi Kevın'a yapmaya başladılar.

Öncelikle onu buza(-300 derece) yatırdılar. Yarım saat boyunca vücudunun tepki vermesini beklediler. Sonra buzdan çıkarır çıkarmaz Fanusa kapattılar. 100 derece sıcaklık verdiler. Vücudu çatlamaya başlamıştı. Sıcaklığı eski hâline dönderdikten sonra vücuduna erimiş demir, civa, metal, kurşun ve iyot enjekte ettiler. Tellerle etlerini kopardılar. Daha sonra fanusa tekrar kapatarak orayı 10 dk boyunca oksijensiz bıraktılar. Bu Kevın'ın nefes almamasını ve ve beyin hücrelerinin yavaş yavaş ölmesine yol açtı..

Olayın en kan dondurucu şeyi ise Kevın'ın tüm bunlar yapılırken her şeyi hissetmesiydi.. Canı yanıyordu. Ölmek istiyordu... Bu acılar katlanılamayacak gibiydi.

Bilim adamları onun öldüğünden emin olup babasını da alıp yurtdışına kaçtılar. Ama Kevın ölmedi... ( Bilim adamları bir şeyi gözden kaçırmıştı. Bunu ileriki bölümlerde söyleyeceğim. )

2 yıl içinde imkansız şeyler oldu. Kevın'ın yüzündeki, bacaklarındaki, kollarındaki yara izleri tamamen iyileşmişti- ki bu imkansızdı-. Sadece sırt, göğüs ve karın bölgesindeki izler geçmemişti. Ürkütücü  görünüyorlardı. Bütün bunları bırakın yaşaması bile bir mucizeydi..

Kevın yaşadıklarını kız arkadaşlarına söyleyip vücudunu gösterince her zaman terk edildi. Ama bu onun seçimi değildi...