တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႔တီးေနတဲ့ နာရီလက္တံက 12 တိတိကုိၫႊန္ျပေနေပသည္။ ဒီအခ်ိန္ထိအခန္းထဲကုိ ေရာက္မလာေသးသည္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြကစာၾကည့္ခန္းဆီ....
"Oh Sehun မင္းမအိပ္ေသးဘူးလား"
စာၾကည့္ခန္းဝကတံခါးေဘာင္ကုိမွီကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိပုိက္လ်က္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာေနသည့္သူေၾကာင့္
"ေမာင္အိပ္ေတာ့မွာပါ စာရင္းနည္းနည္းေလးစစ္စရာ႐ွိေသးလုိ႔ပါ"
"ျမန္ျမန္လာအိပ္ေတာ့၊ ငါအိပ္မွ မင္းကုတင္ေပၚတက္လာေတာ့ ငါအိပ္ရတာဇိမ္မ႐ွိဘူး"
ေျပာၿပီး အခန္းထဲဝင္ကာ ဘာစိတ္ဝင္စားစရာမွမပါသည့္စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ေကာက္ကုိင္ေနလုိက္သည္။ ခဏၾကာ အိပ္ခန္းထဲဝင္လာသည္သူ႔ေၾကာင့္ လက္ထဲကစာအုပ္ကုိခ် ခုတင္ေပၚတက္ကာ မ်က္လုံးတုိ႔ကုိေမွးမွိတ္ထားမိသည္။
တေအာင့္ေနေတာ့မွ ခပ္မွိန္မွိန္ထြန္းထားတဲ့ အခန္းမီးက ေမွာင္က်သြားၿပီး ကုတင္တစ္ျခမ္းအိက်သြားသည္။ ကုိယ္ေပၚကုိေရာက္လာတဲ့ ေစာင္တစ္ထည္။ မႀကိဳက္ေပမဲ့လည္း ဆက္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္သာ မ်က္လုံးတုိ႔ကုိခပ္တင္းတင္းစိလ်က္.....
_________________乂乂乂乂
____________________မနက္မုိးလင္းလာသည္ႏွင့္ ေဘးဘီကုိစမ္းၾကည့္မိေတာ့ ေအးစက္စက္အထိအေတြ႔သာ။ ကုတင္ေပၚကထကာ ေရခ်ိဳးခန္းဆီသုိ႔ေျခလွမ္းေတြနဲ႔.....
ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္ထားသည္ အိမ္ေထာင္ေရးက အဆင္ေျပပါ့မလားလုိ႔ေတြးခဲ့မိဘူးသည္။ ေယာက်ာ္းေလးႏွစ္ေယာက္တည္းရဲ႕ ေဝယ်ာေဝစၥေတြ၊ အိမ္မႈကိစၥေတြက အဆင္ေျပပါ့မလားလုိ႔။
လက္ေတြ႔မွာေတာ့အဆင္ေျပသည္ထက္ပင္ ပုိ၍ေနေပေသးသည္။ တစ္ခုပဲ အလြန္အကြၽံ႔ဂ႐ုစုိက္မႈေတြကလြဲရင္ေပါ့....
အေတြးစတုိ႔ကုိျဖတ္ကာ ခပ္သြက္သြက္လက္စသတ္၍ အခ်ိန္မွီေက်ာင္းသုိ႔သြားရန္သာျပင္ဆင္မိသည္။
YOU ARE READING
ၾကင္နာျခင္းရဲ႕နာက်င္ျခင္း
Fanfictionသိပ္ခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ မခ်စ္တတ္တဲ့အခါ နာက်င္ခဲ့ရတယ္....