ၾကင္​နာျခင္းရဲ႕နာက်င္ျခင္​း

Part-5

ဒီ​ေန႔ဆုိရင္​ တစ္​လျပည္​့ဖုိ႔ တစ္​ရက္​အလုိ။ ​ေမာင္​ Nini နဲ႔အတူ​ေနရဖုိ႔ ဒီ​ေန႔တစ္​ရက္​ပဲက်န္​​ေတာ့တာ​ေပါ့.....

ကာထားတဲ့မွန္​ျပင္​ကုိ​ေဖာက္​ထြင္​းကာ အ​ေဝးတစ္​​ေနရာကုိ​ ခပ္​​ေဆြး​ေဆြးၾကည္​့​ေနတဲ့ Sehun ကုိ ၾကည္​့ရတာ Jongdae စိတ္​မခ်မ္​းသာလွ။ သူအခန္​းထဲ​ေရာက္​​ေနတာၾကာသည္​့တုိင္​ သူ႔ဆီသုိ႔အၾကည္​့တစ္​ခ်က္​​ေရာက္​မလာဘဲ အျပင္​ကုိသာ​ေငး​ေနတဲ့ Sehun။

"Sehun အဲ့​ေလာက္​ခံစား​ေနရရင္​လည္​း မသြားနဲ႔လုိ႔ ​တစ္​ခြန္​း​ေလာက္​ပဲျဖစ္​ျဖစ္​​ ​ေျပာလုိက္​ပါလား"

ဒီ​ေတာ့မွ လွည္​့ၾကည္​့လာကာ ခမ္​ႏြမ္​းႏြမ္​းျပဳံးလ်က္​ ​ေခါင္​းရမ္​းျပ​ေလရဲ႕......

အ႐ူး​ေကာင္​ ဘာ​ေတြ​ကုိမ်ား ဒီ​ေလာက္​ထည္​့တြက္​​ေနလဲမသိဘူး.....

သူ႔ၾကည္​့ရတာ ကုိယ္​ပါအားျပတ္​ခ်င္​လာသည္​။ ထုိင္​​ေနသည္​့ပုံက အားမ႐ွိသည္​့ႏွယ္​​ေပ်ာ့​ေခြလုိ႔။ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြက ျပဳံး​ေယာင္​သန္​း​ေန​ေပမဲ့ မ်က္​ဝန္​း​ေတြက ျပဳိ​ေတာ့မဲ့မုိးကဲ့သုိ႔ အုံမႈိင္​း​ေန​ေပသည္​။

တိတ္ဆိတ္​​ေနတဲ့အခန္​းငယ္​ထဲမွာ ႐ုတ္​တရက္​ထျမည္​လာတဲ့ဖုန္​းသံ.....

Contact name ကုိ သြားၾကည္​့စရာမလုိ Oh Sehun မ်က္​ႏွာကုိ ၾကည္​့လုိက္​သည္​ႏွင္​့ ဘယ္​သူ႔ဆီကဖုန္​းဆုိတာ Jongdae ရိပ္​မိၿပီးသား.....

မႈိင္​းညဳိ့​ေန​ေသာ ​ေကာင္​းကင္​ျပင္​မွာ ႐ုတ္​တရက္​​ေန​ေရာင္​ျခည္​ဆမ္​းလာသကဲ့သုိ႔ ခုကနမ်က္​ႏွာႏွင္​့ကြဲျပားစြာ ​ေပ​်ာ္​ရႊင္​သြားတဲ့မ်က္​ႏွာ​ေလးက ခ်က္​ျခင္​းပဲ....

"Hello Nini"

"Oh Sehun မင္​းငါ့ဆီကုိ ခုခ်က္​ခ်င္​းလာခဲ့"

ဟုိဘက္​က ဘာ​ေျပာသည္​မသိ ခ်က္​ခ်င္​းထကာ​ေျပးသြားသည္​က အခုနက ​ေပ်ာ့​ေခြ​ေနတာသူမဟုတ္​သည္​့အတုိင္​း...
_________________乂乂乂乂____________________

​ေက်ာင္​း​ေ႐ွ႕ကုိ​ေရာက္​​ေရာက္​ျခင္​းပဲ ကား​ေပၚက​ေတာင္​မဆင္​းရ​ေသး၊ အတင္​းကားထဲဝင္​ထုိင္​ကာ စူးရဲ​ေသာအၾကည္​့​ေတြနဲ႔.....