Saat öğleden sonra "5" ! Bu demek oluyor ki artık birleşip 5 çayını içmemiz lazım !
Yoksa ikizim "Mira'nın" psikolojisi bozulur, inanmazsınız birkere onun yüzünden tımarhanelere düşmüştük !
Neyse artık sır kitabımın özüne geçelim ! Okulların açılmasına son 48 saat, yani 2 gün. Heyecan dorukta, ikizimin başı okuldaki kafasından hasta olan çocukla belada ! Taktı Mira'ya , bu arada memnun oldum arkadaşlar ben "Hira" !
•••
Okulların ilk günü bugün, Mira yine benden şık görünüyordu -_- aynanın karşısına geçtim, baktım kendime, fena kız değildim aslında.
Bu kolejin hali ne böyle ? Herkes biyere atmış kendini, deli gibi öpüşüyorlar ! Umarım Mira kendini kaybetmez, eve gittiğinde erkek parfümünden başka bişey kokmasını istemiyorum esasında !
Bir Dünya, onun içinde Şehirler, onların içinde evler, okullar, hastaneler (vb), onlarında içinde bizler! Ne kadar değerli olabilirdik ki ?
Koskoca okulun içinde lavaboyı bulamıyordum, kalorifere yaslanan kızın yanına gittim, " Merhaba, ben Hira lavabo ne tarafta acaba ?" Diye ilk sorumu sormuştum. " Memnun oldum, bende Menar, lavabo olduğumuz katın 3 üstü " dedi. Daha fazla dayanamıcaktım, koştum delice !
İşim bittikten sonra, aynaya baktım, Menar'a teşekkür etmeyi mi unutmuştum yoksa ? Yine delice koştum, olduğu yerde yoktu. Mira nereye kaybolmuştu ? Son derse giriyoruz, nerdesin "Mira" nerdesin?
Evet aslında 4 seneden beri aynı okuldayız, ama geçen sene şehir dışına çıkmak zorunda kaldık, babamızın işi yüzünden, geldiğimizde okul tadilattan yeni çıkmıştı. Şaşırdım, şaşırdık !
•••
Sonunda okul bitti, eve vardık, birgün daha geçmişte kaldı. Mira mı ? Soğuk bir duş almaya çıktı. Bense alt katta müzik eşliğinde sır kitabımı yazıyorum ! Oho ne sırlar var içinde !
Sonunda bir güne daha başladık ! Bugün Mira' dan şık olmalıyım. Okula balon kaslı biri geliyor, heyecan hala dorukta ! Umarım okulun sönük popüler kızına yanaşmaz -_- Kız resmen okulu fetih etti (: ! Anlarsınız ya birtakım erkek topluluğunu ele geçirmek gibi birşey !
•••
Sınıftaydık, yavaş bir sesle kapı çaldı. Okulun memuru olan "Kerem Bey" elinde kağıtlarla içeri girdi. Ağzını bile açmadan dağıtıp çıktı ! Sanırım bütün 9. sınıflar kampa gidicez ? Buda veli izin kağıdı ! Mira bana ben Mira'ya baktım. "Babamlar izin verir mi acaba ?" oldu ilk tepkimiz.
•••
Merak etmişsinizdir şuan kamp otobüsünde Mira ve Menar'a hasret çekiyorum! Yanımda Mira'ya abayı yakmış rahatsız çocuk. Mira'nın yanında Menar ! Kaslı çocuk ise okulun popüler sönüğü "Ecrin'in" yanına mağrus kalmış, yazık ! Konuşmalardan duyduğum üzere adı "Ömer."
Kamp çadırını kurmaya başladık bile. Taki çadırın sopası kırılıp üstüme düşene kadar ! Arkadam birinin ellediğini hissettim. "Mira, bırak benle eğlenmeyi, çadırın altında kaldım yardım et. " dedim. Dediğimi ilk kez dinledi ,çadırın altından kurtuldum, arkamı dönmemle bana bakan balon kaslı çocuğu gördüm :○
"Me- merhaba" dedim endişeyle. "Şeyy ben aslında seni Mira sanmıştım, gerçekten." Diye devam ettim. "Tamam, sorun yok, önemli olan bişeyin var mı? Sonuçta 25 kg'luk şey üzerine düştü. "Benim birşeyim yok ama çadır mahvolmuş durumda!" Dedim. "Sorunun bu muydu, benim çadırımda kalabilirsin" dedi. "Ama ben tek kişi değilim, ikizim "Mira" var. Dedim kıkırdayarak. "Hım, ama hala sorun yok, çadırımı kurmama yardım etmek şartıyla ikinizde kalabilirsiniz." Dedi sırıtarak.
Çadırı kurduktan sonra, etrafa bakındım, ne görsem iyi olurdu, ecrin can alıcı, ölümcül bakışıyla bakıyor! Elimden bir acı geliyordu, meğerse dalmışım, çaydan elim yanmıştı!
•••
Gece olmuştu, hep beraber toplanıp yuvarlak oluşturduk. Her kafadan ses çıkıyordu! "Gerçek mi cesaret mi", "anılarımızı anlatalım", "böyle oturup birbirimize bakalım!" Herkes fikirini ortaya atmıştı, bence en iyi fikir "birbirimize bakmaktı." Şimdi de son fikir sırası "Ömer'deydi !" Bence "bu ormanı keşfe çıkalım" dedi.
Ekibi toplayarak yürümeye başladık korkarak! Ömer ise gayet rahat bir şekilde, önden ilerliyordu. Erkeksi şey seni! Ormandan garip seslerin gelmesi artık çok klasikti. O yüzden daha fantastik şeyler düşünmeliydim, dönmek için bahane lazımdı çünkü ! Daha önce "Mira", "annem", "babam" hariç kimse bilmezdi karanlıktan korktuğumu.
Okuldaki sıra arkadaşım "Melis" niye seri şekilde ilerlemiyosun diye o ömre bedel soruyu sormuştu bile. Cevap veremeden hızlandım. Gerçekten unutulmaz keşifin içindeydik artık !
3 sene sonra ;
Mira ve ben artık mezun oluyoruz . 3 sene içinde yaşadığımız iyi veya kötü birtakım olaylar oldu ama sonunda mezuniyet günü geldi . Annem, ben ve Mira kıyafet bakmak üzere evden çıktık. Mira dekolteli, kısacık bişeyler giyip o gece konuşulmak istiyordu, ben ise sade şık bişeyler bakıyordum. Annem ise ikiz olduğumuz İçin bir örnek giyinmemizi istiyor , off ne sıkıcı. Ben günün sonunda kendime göre birşey bulmuştum, ama Mira hala boş gözlerle etrafa bakıyor ,çaresiz bir şekilde her mağazadan eli boş çıkıyordu. Okulda güzel görünmek için bir nedenim yoktu, sevdiğim çocuk dışında. Mira ise şu 3 sene içinde her erkekle flörtleştiği için bir türlü hangi elbiseyi alacağına karar verememesi gayet normal . Mezuniyet bu cumartesiydi ve sadece 2 gün kalmıştı . Mira bugün alamazsa babam birdaha kıyafet bakmak İçin evden çıkartmayacağına dair yemin etti, lakin saat geç olduğundan dolayı eve gitmek zorundaydık. Mira hayatında ilk kez eve yürüyerek gitmek istediğini söyledi, nedeni belliydi bugün alamazsa mezuniyette giyecek kıyafeti yoktu, sokaklardan geçerken boş vitrinlerde elbise arıyordu. Ne yazıkki eve vardık, Mira yaşlı gözlerle duşa girdi, ağladığını odamdan duyabiliyordum, ve kendi kendime bir karar aldım. " Zaten sevdiğim çocuk Ömer'e bir türlü açılamıyordum ona güzel görünmeme de gerek yoktu. " diye düşünerek kendi elbisemi Mira'ya verme kararı aldım . Mira duştan çıkmadan önce gidip hemen elbiseyi yatağının üstüne koydum, yanına da ufak bir not bırakıp odadan çıktım, ben ise mezuniyete klasik pantolon ve tişörtle gidecektim.
Sonunda cumartesi günü oldu, Mira elbiseyi ona verdiğim için dakikada 100 kez teşekkür ediyordu, artık şunu kes ve git saçını yap dedim. Ben ise sadece yanaklarıma biraz allık sürüp, saçımı da klasik ev topuzu yapıp evden çıktım. Mezuniyet töreninin olduğu mekana vardık, gerçekten tüm gözler Mira'nın üstündeydi ve kimin önünden geçsem bana güldüklerini duyabiliyordum, ama hiç birşey umrumda değildi. İlerleyen saatlerde herkes delice eğlenirken ben bir köşede çerez yiyordum, kafamı sola çevirdim birde ne göreyim, Mira ve Ömer dans ediyordu. Ağlayarak tuvalete gittim, peşimden birinin geldiğini hissediyordum, aniden arkamı dönmemle Ömer'i kızlar tuvaletinde gördüm. Yavaş yavaş üstüme yürüdü ve "sen benim olmalısın" dedi.
