✰ STAR DUST - [osh+lhn]

.---- .....

starman: Yıldız Adam bugün ağladı.

starlight_7: Belliydi.

Gökte hiç yıldız yoktu.

Sizi unutmaya çalıştığım için bana küstüler sanırım.

Bunu onlara bağırarak ilettiğimde bana kızdıklarını koca bir yıldırım ve ardından yağan yağmurla belirttiler.

Bunun için ağlıyordunuz fakat isteğinizi yerinize getirdiğim için sizi sevdiğimi inkar ettim, defalarca.

Ve şimdi de yıldırımlar uyumama izin vermiyor.

starman: Sana uyuman için hikaye anlatabilir miyim?

starlight_7: Rica ederim, nasıl isterseniz.

starman: Teşekkür ederim.

Bir zamanlar uçsuz bucaksız bir diyarda, annesi ile yaşayan ve annesine aşık olan küçük bir çocuk varmış. Tek isteği, annesinin teleskobundan ötedeki hayata annesiyle beraber gitmekmiş. Fakat annesi onu on üçüncü yaşında yalnız bırakmış. Günlerce ağlamış çocuk, öyle ki gökyüzüne küsmüş. Kendini annesinin şiir kitaplarında bulmuş tekrar. Mezun olduğu okulda öğretmenlik yapmaya başladığında ise evindeki bütün kitapları okul kütüphanesine bağışlayarak oraya gelen çocuklara umut olmasını istemiş. Fakat kimse onun gibi düşünmüyormuş. Herkes, gözünde sıradanlaşmış. Herkese iyi davranmaya devam etmiş ama yüreğinde gram sevgi yokmuş.

Sonra, okula yeni gelen öğrencilerin içinde birini fark etmiş. Pencereden vuran güneş ışıkları o kadar güzel vuruyormuş ki çocuğa, onu gündüzden kıskanmış. O çocuk, ona gökyüzünü hatırlatmış. Parlak yıldızları. O an aklına dank etmiş, yıldızlar. Fısıldamış kendine, "Hepimiz yıldız tozundan yapıldık." Duymuş tabii yanındaki yarım akıllı. Kalbine gömdüğü gerçekleri bir bir çıkarmış o çocuk. Ona, okuduğu şiirleri okutmak için o kitapları tekrar okumuş. Küçük çocuk, şiir kitaplarına notlar bırakıyormuş; Yıldız Adam onları teker teker toplamış, ezberledikten sonra yerlerine geri koymuş. Korkmuş, tekrardan ağlamaktan. Tekrar kaybetmekten. Tekrar ağlamaktan. Uzak durmuş çocuktan, fakat ikisi de çoktan birbirine bağlamış. Balık hafızalı sürekli Yıldız Adam'ın peşindeymiş. Bir gün gülüşünü kıskandığı için sinirlenip olay çıkarmış; ardından Yıldız Adam'ın dudaklarını dudaklarıyla mühürlemiş, başka bir gün başka bir olay çıkarmış, bu böyle sürmüş gitmiş. Yıldız Adam kendine güvenmediğinden onu unutmak için başka birisiyle hayatını birleştirmeye karar vermiş. Küçük çocuk ona kalbini sarıldığını söylediğinde o çoktan bunun farkındaymış. Küçük çocuk ne olursa olsun pes etmedikçe ona ters gitmeye başlamış. En son küçük çocuğa kollarındayken bağırdığında aslında kendine bağırdığını fark etmiş. Onu sevdiğini onun gibi yüzüne söyleyemediği için bağırmış. Tabii, küçük çocuk kırılmış onca ağır sözden sonra.

O an anlamış nasıl bir aptallık yaptığını, Yıldız Adam. Arkasından kendini affettirmek her şeyi yapmış ama söyledikleri o kadar ağırmış ki, küçük çocuk gözleri önünde yıldız tozuna dönüşmüş. Kendini o kadar pişman hissediyormuş ki her şey için, o ne derse yapmaya hazırmış. Ama küçük çocuk çoktan ondan vazgeçmiş. Ve Yıldız Adam, kendine gelen yaldızlı paketle yaşamaya devam etmiş, küçük çocuk onu affedene kadar.

Lütfen, beni affet LuHan. Seni istemeden kırdım,amacım sana seni sevdiğimi söylemekti. Seni annem gibi aniden kaybetmek değil. (Mesajınız silindi.)

Uyudun mu?

Uyu, ay yüzlü çocuk.

Bazen uyumak her şeye iyi gelir.

Yıldızlı rüyalar.

#byhel1ks
#280519 -|-