Love at first sight.

Hoofdstuk 4

De volgende ochtend lag Flinn in haar bed te denken aan Mitchell. Ze vond hem stiekem best leuk en ze had het gevoel dat hij haar ook wel leuk vond. Moest ze er dan gewoon voor gaan? Moest zij de eerste stap zetten? Of moest ze wachten tot hij dat deed?

Flinn besloot om een rondje te gaan hardlopen. Ze kon haar hoofd altijd goed leegmaken als ze dat deed. Nadat ze zich had omgekleed en haar schoenen had aangetrokken stond ze op het punt te vertrekken. 

'Waar ga je heen?' Zei Mitchell toen Flinn de woonkamer in liep. Hij bekeek haar en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. 'Ga je hardlopen?' Vroeg hij. 'Ja?' Antwoordde Flinn vragend. Ze begreep niet helemaal waarom hij dat vroeg want het leek haar wel duidelijk dat ze ging hardlopen. 'Leuk! Zullen we een keer samen gaan?' Vroeg Mitchell. 'Uhhm, ja is goed.' Zei Flinn verrast en nu begreep ze het. 'Ik ga, goed?' Vroeg ze en ze liep richting de voordeur. 'Oh wacht!' Zei Mitchell. 'Ik wilde vragen of het je misschien leuk leek om vanavond met mij ergens een drankje te doen?' Vroeg Mitchell haar nou mee uit? 'Ja lijkt me leuk!' Zei Flinn. 'Oké top! Tot straks! Doe voorzichtig!' Zei Mitchell waarna Flinn de deur achter zich dicht trok. 

Na ongeveer een kwartier gerend te hebben kwam Flinn aan bij een parkje. Ze stopte bij het eerste bankje dat ze tegenkwam om even haar spieren te rekken. Onderweg kon ze nergens anders aan denken dan aan haar knappe huisgenoot. Ze vond hem zo leuk en hij was zo knap! Hij heeft voor haar gekookt en ze zouden samen wat gaan drinken. Voelde hij hetzelfde voor Flinn als wat Flinn voor hem voelde?

Na het rekken rende Flinn weer verder. Onderweg bedacht ze alvast wat ze 's avonds aan wilde. Ze dacht aan een leuk jurkje of een leuke broek met een off-shoulder shirtje. Doordat ze in gedachten te druk bezig was lette Flinn niet goed op waar ze liep en ging ze door haar enkel heen bij een scheve tegel. Ze viel hard op de grond en voelde een stekende pijn. 

'Auw kut!' Vloekte ze hardop. Ze probeerde op te staan, maar zakte meteen weer naar de grond. Haar enkel deed te veel pijn. Ze voelde zich er misselijk van dus ze probeerde rustig in en uit te ademen. Helaas gebeurde het tegenovergestelde. Flinn wist even niet wat ze moest doen. Ze keek om haar heen, maar er was niemand die haar helpen kon. Lichtjes raakte ze in paniek. Flinn pakte haar telefoon en besefte dat ze het nummer van Mitchell niet eens heeft. 'Shit.' Vloekte ze weer. Ze scrollde verder door haar contactenlijst en toen zag ze de naam van haar ex staan. Ze konden nog goed met elkaar overweg en hij woonde in de buurt, dus Flinn besloot om hem te bellen. Nadat de telefoon vier keer was overgegaan nam hij op. Hij was verbaasd dat ze belde, want ze hadden elkaar al een hele tijd niet meer gesproken. Toen Flinn de situatie had uitgelegd vroeg ze of hij haar misschien thuis kon brengen. Ze had geluk want hij was een dagje vrij, dus hij wilde haar wel komen halen. 

Een kwartier later kwam er in de verte een scooter aangereden. Flinn zag dat het haar ex Davy was. 'Jeetje Flinn! Gaat het wel? Je ziet helemaal wit!' Zei hij geschrokken toen hij van zijn scooter afstapte. 'Nee ik kan echt niet meer staan.' Zei Flinn. 

'Waar moet ik je heen brengen?' Vroeg Davy zodra de twee samen op de scooter zaten. 'Naar m'n appartement. Ik wijs je wel de weg.' Zei Flinn. Davy was akkoord en startte de motor. Zo'n vijf minuten later kwamen ze aan bij het appartementencomplex. Davy tilde Flinn op en bracht haar naar haar appartement. Flinn vond het een beetje ongemakkelijk, maar ze moest het er maar mee doen. Davy belde aan en de deur werd een paar seconde later geopend door Mitchell. Flinn vond het moeilijk om een emotie van zijn gezicht af te lezen. Aan de ene kan leek hij ongerust, maar aan de andere kant leek hij wel een soort teleurgesteld.

'Flinn! Wat is er gebeurd?' Vraagt Mitchell koel. 'Gestruikeld.' Antwoordde Flinn simpel, maar de pijn was duidelijk in haar stem te horen. 

Davy legde Flinn op de bank neer en nam afscheid. 'Ik moet gaan, ik heb een afspraak voor mijn werk.' Zei hij. Flinn bedankte hem en hij verliet het appartement.

Flinn probeerde voorzichtig haar enkel wat te bewegen en voelde met haar hand aan haar voet, maar elke beweging en aanraking deed pijn. 'Uhhm, Mitchell? Heb ijj misschien een icepack voor me?' Vroeg Flinn wat ongemakkelijk. Mitchell keek haar emotieloos aan. Flinn merkte dat er een ongemakkelijke sfeer hing.

'Kon die gentlemen van je dat niet voor je regelen?' Was zijn antwoord terwijl hij meer aandacht had voor zijn telefoon dan voor Flinn. Het leek alsof Mitchell gekwetst was ofzo.

'Hey, wat is er?' zei Flinn zacht. Mitchell keek Flinn aan. Hij zuchtte. 'Ik dacht dat je nog single was, ik vind je leuk namelijk, best wel heel erg eigenlijk. Maar laat maar zitten, dit gaat toch niks worden.' Zei hij en hij liep weg naar zijn slaapkamer. 'Hey stop!' Zei Flinn. 'Ik kan het je uitleggen!' 'Laat maar zitten zei ik toch?!' Zei Mitchell geïrriteerd en hij smeet de deur van zijn slaapkamer achter zich dicht. 

Flinn begon te huilen. 

-
Tips zijn altijd welkom!

X Djoeke