Psikopat Jeon Jungkook{1}

BÖLÜM OTUZ DÖRT

Sevincimi  bir kenara atıp jk'a baktım ama o...

Ama o silahını yere düşürmüştü ve silahsız kalmıştı ve jk'a silah dogrultan bir adam vardı ama nasıl o silaha karşılık vericekti olmaz olamaz benim yüzümden ölemez o beni kurtarmak için buraya gelmişti ölmek için degil adam elini yavaşça tetige götürüyordu jk ise çaresizce adama bakıyordu napıcagımı şaşırmıştım ama galiba napıcagımı biliyorum hemen jk'un önüne atladım ve adamda tetigi çekti ve o silah, o mermi benim o an bu hayatın çok acımasız oldugunu bana bir kez daha hatırlattı. Sanki bütün yaşadıklarım bir film şeriti gibi gözümün önünden geçti. Görüntüm bulanıklaşıyordu, ellerim ayaklarım ise beni taşıyamaz hale gelmişti. Vucudumun daha çok ayakta duramıyacagında, gözlerimin ise  tamamen kapandıgında o an artık gerçek bir ölü olduguma inandım. Gördügüm tek şey beyaz bir ışık ve bana dogru uzatılan bir eldi, duydugum tek ses ise "sen artık ölüsün yanımıza gel bizimle beraber sende öl..." sanki bütün ölülerin sesini duyuyordum beni yanlarına çagırıyordular oysa benim gözüm bana "gelme aç gözlerini o seni çok seviyor onu yalnız bırakma" diye bagıran anneme kaydı evet o ordaydı onu görüyordum galiba öldüm annemin yanına geldim "anne" diye bagırdım ve ona dogru elimi uzattım o ise " gelme sen ölmemelisin sen yaşamalısın onun için jk için yaşamalısın onun acısını sen dindirebilirsin bir hayatı mutlu edebilirsin ve sende mutlu olabilirsin lütfen gelme git git git diyorum sana aç gözlerini" diye bana bagırıyordu ve ona dogru her adım attıgımda benden uzaklaşıyordu ben ise onun yanına gitmek istiyordum
"Anne niye benden kaçıyorsun?! ben onu sevmiyorum anne! ben birtek seni seviyorum lütfen benden uzaklaşma beni yine yalnız bırakma" diye bagırmaya başladım o ise " ben de seni seviyorum kızım ama düşün sen yanıma buraya gelince ben mutlumu olucagım hı! Ve o kişi sana masum bir sevgi beslerken sen onu elinin tersiylemi iticeksin o masum sevgi kırılmayacakmı hı söylesene ben seni böylemi yetiştirdim. Keşke hiç dogurmasaydım seni keşke ben seni hiç dogru düzgün yetiştirememişim keşke hiç dogmasaydın yuna!!" Dedikleri kalbime bir bıçak gibi saplanıyordu. Dogrumuydu dedikleri.  "Anne lütfen böyle söyleme!! anne ben gerçekten kötü birimiyim? Ben sadece seni seviyorum anne ve babamdan nefret ediyorum o sevilmeyi hak ermiyor anne o seni öldürdü ben bu yüzden kimseyi sevmemeyi ögrendim anne senden başkasını sevemem anne lütfen bunu benden isteme!!.." artık aglamam çıglıklara dönüşüyordu kalbimin ritmi ise durmuş gibi idi beynim ise beni terk etmiş dogru düzgün düşünemiyorum. Annem bana yaklaştı ve eliyle kafamı tuttu, saçımı okşadı ve konuşmaya başladı " bak kızım herkes bir hata yapabilir hem sen herşeyi bilmiyorsun baban aslında suçsuz kızım lütfen onu suçlama tek suçlu benim lütfen benim yüzümden kimseden sevgini saklama ben bunu kaldıramam ben çok üzgünüm tatlım lütfen sana sevgi gösteren kişinin sevgisini boşa çıkarma ve baban o seni çok seviyor sana herşeyi anlatmak isterim ama çok geç tatlım artık gitmelisin git burdan lütfen sen yaşamayı hak ediyorsun"

Dedi ve benden uzaklaşmaya başladı ben ise hareket edemedim ellerim ayaklarım tutmuyordu sesim ise kısılmıştı ama yinede annemin arkasından bagırdım " anne öyle deme sen suçsuzsun anne ben neyi bilmiyorum lütfen anlat anne ne saklıyorsun benden tamam anne anlatma istersen seni sıkmam söz dedigin herşeyi yaparım ama lütfen yanımda kal gitme gideceksen benide götür anne!!..." sesim kısılmış olsada bogazımı zorlayıp ona sesleniyordum ama o beni sanki duymazmışcasına benden koşarak uzaklaşıyordu. Ve yine tek kalmıştım yere çöküp dizlerime kapandım ve aglamaya başladım annemin dedikleri kalbimi çok kırmıştı ben gerçekten çok mu kötü birisiyim yada bana karşı olan masum bir sevgiyi ben kırıyormuyum ben gerçekten kötü biriyim. İgreniyorum kendimden. Bugüne kadar sadece annemi sevdim bana sevgi gösteren herkesi umursamadım onların tek yaptıgı bana karşı sevgi beslemekti ama ben sadece annemin sevgisini istedim gerçekten ben çok bencil birisiymişim. Ben yaşamayı hak etmiyorum ama annem bana yaşamalısın dedi o masum sevgiyi kırmamalısın dedi. Kalbimin attıgını hissetmiyorum beynimin ise çalıştıgını... bugüne kadar bana sevgi göstermeye çalışanları kırmadım beni sevme demedim sadece istemedim onlardan uzak durdum ama işte sorun burdaymış çok şey istemişim  ölen birisinin sevgisi için bana sevgisini sunanları hep reddettim ben...

JK'TAN____

silahım düştügünde çaresiz kalmıştım bana bir adam silah dogrultmuştu çaresizce bakıyordum ve birazda korkak gözlerle aslında silahtan korktugumdan degil yunayı kaybetmekten korkuyordum ölürsem birdaha onu görememekten korkuyordum evet onu çok seviyordum onu tanımadan önce kimseye gerçek sevgi beslemiyordum hepsine yalan olan sevgimden besliyordum hiçbir kadını dogru düzgün sevmedim annem dışında onlar benim için sadece bir geceliktiler fazlası yoktu. benimde annem ölmüştü ve ben hiçbir kadına anneme gösterdigim kadar sevgi göstermedim annem dışında hepsi aynı parası fazla olan adamları seviyorlar para için kocalarını bile bırakırlar hep böyle düşünüyordum ama yuna sen bana bunun gerçek olmadıgı kanıtladın sen öyle birisi degildin senin sayende sevginin nasıl birşey oldugunu tattım teşekkür ederim sana yuna. Ama keşke sana gerçekleri anlatıpta ölseydim boşuna babana öfke beslemeseydin yuna ben üzgünüm...

Kendimi hazırlamıştım adamım tetige basmasını bekliyordum ama o hayatımın anlamı olan kadın o benim önüme atladı ve tetik çekildi o tetik benim birkezdaha hayatımın anlamı olan en kıymetli şeyi aldı annemde parkta beni oynatırken ordan geçen silahlı adamların mermisi annemin kalbine denk gelmişti ve yine oldu gözlerimin önünde en kıymetlilerim tek tek beni bırakıyordu. ama şuan onu kurtarmalıydım yerde gördügüm silahı alıp adama sıktım ve yuna'yı kucagıma alıp araba bindirdim lütfen aç gözlerini beni bırakamazsın ben birkez daha buna katlanamam. Gaza basıyordum hasteneye hemen gitmeliydim çok kan kaybetmişti ve oda... oda kalbinden vurulmuştu. Yine aynı şeyler oluyordu lütfen beni bırakma yuna... hasteneye geldigimde yunayı hemen kucagıma aldım ve hasteneye dogru koştum yanıma doktorlar geldi ve yunayı benden aldılar

Jk : doktor lütfen onu kurtarın o iyileşmeli o ölmüyecek degilmi?!

D : (doktor) bak şuan birşey diyemem hastanın durumu çok kötü hemen ameliyat etmeliyiz

Yere çöküp aglamaya başladım bu ikinci kez oluyordu ben yine bunlara katlanabilirmiydim bilmiyorum. Doktor odadan çıktıgında hemen yanına koştum

Jk : o nasıl doktor söyle lütfen konuş??...

D : sakin ol evlat hastanız çok şanslı aslında kalbi durmuştu ve atmıyordu ama bir adam ölmeden önce organlarının bagışlanmasını istedi ve kalbini hastaya verdik.

Jk : hangi adam?

D : hmm adını hatırlamıyorum ama fotografı olmalıydı

Dedi ve cebinden bir fotograf çıkardı ve bana verdi ama bu olabilirmiydi bu o idi yuna'nın babası ölmüşmüydü

D : siz jk sunuz degilmi?

Jk : evet niye ki?

D : bu adam galiba sizi tanıyordu çünkü size mektup bıraktı adam siz gelmeden önce ansızın vefat etti

Jk : mektupmu?

D : evet. Al

Dedi ve mektubu verdi. Doktor Yanımdan uzaklaşınca hemen yunanın yanına gittim saçını koklayıp okşadım hala eskisi gibi çok güzel kokuyordu

Jk : yuna sen aptalsın niye önüme atladın ya sana birşey olsaydı ama bilmediklerin var canım iyileşince hepsini sana anlatacagım ama bak baban senin hayatını kurtardı sana kendi kalbini bagışladı... ve bak bize bir mektup bırakmış okuyuyummu sana...

Mektubu açıp seslice okumaya başladım uyanık olmasada o beni duyar o beni bırakmadıgı gibi beni dinler
Mektupta şunlar yazıyordu
" canım kızım yuna seni çok seviyorum biliyorum benden nefret ediyorsun ama bir gerçekleri bilsen ama olsun canım senin hayatını kurtarmak için ölmem gerekiyorsa ölürüm ve jk sen lütfen kızıma sahip çık onu ben koruyamadım ama sen onu koruyacaksın bu senden ölen birkişinin istegi olucak bu mektubu siz okurken ben ölmüş olucagım ama benim canım kızım, o hayatta olucak
Ve canım ben şuan annenin yanına gidiyorum. seni çok özleyecegim bebegim...

Mektubu okurken yunanın uyanık oldugunu fark ettim... hemen mektubu saklayıp ona odaklandım o ise aglıyordu ama olmaz o daha bunları duymaya hazır degildi. babasının öldügünü duymak onun için çok acı verici birşey olmalı...