Gri bulutlar bir his halinde gökyüzünü tamamıyla kaplıyordu .
Dışarıda buz gibi hava vardı.
Nefes nefese koşuyordum bir yandan da arkama bakıyordum.
Önümde ki şeye çarpmamla yere yapışmıştım.
Büyük beden eğildi şemsiyeyle , elini uzattı.
Elini tutup kalktım tanımadığım adamın elini tutmayı tercih etmiştim.
En azından arkamda ki kişiden kurtulurdum düşüncesiyle.
Yanım da ki adam benden uzundu , siyah mont giymiş , değişik şapkası vardı .
Herşeyi siyahtı.
Adamın yüzünü ayırt edemiyordum.
Karanlıktı görünmüyordu.
Korkmuştum .
Biraz onla beraber ilerledikten sonra kaçmıştım.
Ondan da kaçmıştım.
Beni korkutuyordu .
Kendimi bildim bileli herkesten kaçıyordum.
Ben eylem ondokuz yaşındayım .
Ailem beni küçükken terk etmişti.
Yetimhanede büyüdüm yedi yaşıma kadar.
Daha sonra yeni bir ailem oldu.
Öyle sevinmiştim ki , birisine anne diyecektim, babam olacaktı.
Yeniden yuvam olacaktı.
Halbuki piskopat bir aileye düşmüştüm.
Üvey babam beni döverdi , Üvey annemde aynı şekilde.
Beni dövmek için mi satın almışlardı ? Stres topumuydum ben ?
Ondokuzuncu yaşıma yeni basmamla evden kaçmıştım.
Her doğum günümde bana işkence çektirdikleri için dayanamayıp ondokuzuncu günümde de kaçtım.
Her doğum günümde dilediğim dilek ölmem olurdu.
Bugün de ölmeyi diliyordum.
Yağmurun altında deli gibi koşuyordum .
Arkamda kimse yoktu ama ben koşuyordum nereye gittiğimi bilmeden.
Kendimi bir köprüde bulmuştum , tam zamanı oldugunu düşünüp kendimi köprüden aşağı atacaktım.
Demirlerin üstünden geçip diğer tarafa geçtim.
Bir adım atsam yere düşecektim.
Biraz düşündüm...
Değermiydi acaba kendimi öldürmeme ?
Tam kendimi soğuk siyah sulara bırakacaktım ki arkamdan biri beni sıkıca sarmıştı.
Ikimizde nefes nefeseydik.
Beni yukarı çekip yanına aldı.
Gördüğüm yüzle şok olmuştum , hayallerim yıkılmıştı keşke biraz daha erken davranıp atlasaydım.
Karşımda duran kişi üvey babamdı.
Beni yine bulmuştu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Sen Benimsin
ActionHayatında hiç mutluluğu , huzuru bulmamış bir kiz günün birinde huzuru bulduğunu düşünür .
