My Possessive Childish Husband Is A Mafia Boss

Chapter 5

***

MADDISON POV

NANG umalis na sila Alexa ay naiwan naman ako kasama si Axel. Nilingon ko naman si Axel na sobrang seryuso ngayon.

"Quit starring," malamig niyang sabi na ikinanguso ko.

"Wala naman akong ginawa ah."

"Oh, really?"

Buong tapang ko siyang hinarap na ikinataas ng kaliwang kilay niya. Ang unfair! Pag ang ibang lalaki tinaas ang kilay parang bakla pero pag siya mas lalong dumagdag sa kagwapohan niya.

"Ikaw nga itong nagagalit ng walang dahilan eh"

"No reason? Really Maddison? Sino naman ang tangang magagalit ng walang dahilan?"

"Edi ikaw?"

"Damn! Why would I even here?" mahinang bulong niya na narinig ko naman.

"Kasi nandito ako?"

"That's it! Sa wakas nakaramdam ka din,"

"W-What?"

"Look, I made it because I want your damn lambing but it turns out to be a damn war. I want to talk to you, para maayos ito pero sadyang manhid ka at hindi marunong makiramdam. You even say that we are just married in a fvcking paper infront of my damn face. Now tell me, who wouldn't feel angry?"

"A-Axel...."

"You know what? Let's just separate."

A-Ano? S-Separate?

***

AXEL POV

After I say those shits, I left her. Damn! Why would I even waste my time at her? Begging was not my thing, wala sa lahi namin yan.

Isa pa, alam ko namang wala siyang pakialam dun. We are just married in a damn paper anyway.

I was about to get in my car but someone hug me from behind that made me froze, perfume pa lang alam ko na kung sino.

"Hubby, Sorry na," mahinang sabi niya habang nakayakap parin sa akin.

Hindi agad ako nakapagsalita dahil sa gulat.

W-Why does my heart beat?

"I'm sorry, hindi ko naman sinadyang sabihin yun. Nadala lang ako sa emsoyon ko, I'm sorry. I was...." I didn't made any move, hinintay kung sabihin niya ang paghulihan. "I was just jealous," mahinang sabi niya na ikinanguso ko, trying to hide my damn smile.

Pumikit ako tsaka sumeryuso bago tinanggal ang braso niya at hinarap siya. Damn! Ang cute, sa sobrang cute niya parang gusto ko siyang itali nalang sa akin.

Tumikhim ako saka iniwas ang tingin ng bigla niyang inangat ang mukha niya sa akin.

"Does it bother you?" walang emosyon kung sabi habang tiningnan siya. "Na...sinundan mo pa talaga ako dito sa parking lot?"

"No---I mean yes," sagot niya na ikinapigil kong ngumiti. "Kasi ayokong magalit ang parents natin sa atin. Alam mo namang kailangan namin ang tulong niyo, diba?" dagdag niya na ikinawala ng pinipigilan kung ngiti.

Binitawan ko siya tsaka tinalikuran siya at binuksan ulit ang pinto ng kotse.

"Ok, madali lang naman akong kausap," sabi ko saka hinarap siya ulit. "Don't worry they won't know any single of this. Besides, we can still act as a married couple infront of them." dagdag ko bago siya tinalikuran at akmang papasok sa kotse ng bigla niya akong hinila at pinaharap sa kaniya na ikinalaki ng mata ko.