My Possessive Childish Husband Is A Mafia Boss

Chapter 20

***

RAINE POV

Nanggigigil ako sa babaeng yun. Akala niya ikagaganda niya yung pagiging maattitude. Nakuuu, kung nasa japan pa lang ako baka babaha na ng dugo doon. Pakyu siya----

"You look crazy." biglang sabi ni Audrey na ikinalingon ko dito.

"Nanggigigil ako sa babaeng yun. Akala mo kung sinong maganda...Puro naman make-up ang nasa mukha." inis kung sabi habang pinapatay sa isip ko ang babae na yun.

Napatigil ako sa pag-iisip ng biglang may pumasok at agad nandilim ang paningin ko ng makitang yung babaeng nabangga namin na saksakan ng kolorete ang mukha at di lang yun kasama pa niya yung asawa ni AUDREY-----WAIT WHAT?!? ASAWA NI AUDREY?????

Agad akong napatingin kay audrey na natutulog. But sorry audrey alam kung gising ka.

"Gaga." sigaw ko na ikinalingon agad nung babae, umakting agad akong parang nahihiyang tinakpan ang bibig ko.

Uh-uh iba ata ang natamaan.

"What did you say?" sabi niya habang nakatayo na sa harap ko.

"I'm not referring to you Miss. So, bawas-bawasan ang pagiging feelingero, ok?" sagot ko sabay baling kay audrey na maayos ng umupo.

Nagulat ako ng biglang hilahin nung babae ang buhok ko. Oh fvck! Naghahanap ba to ng away?

Sasabunutan ko rin sana siya ng bigla kaming natigil ng makarinig kami ng hampas at ng tingnan ko kung sino. Si Audrey pala na sinuntok ang table niya. Napalunok ako ng makaramdam ng kakaiba, para feeling na kapag gagawa ka ng isang maling galaw ay maghihingalo ka agad sa hospital.

***

MADDISON POV

Agad kung sinuntok ang mesa ko ng makitang nagsasabunutan na ang dalawa. Are they still a child? They're just fighting for a useless thing.

"Both of you, stop this fight!" maawtoridad na sabi ni Axel tsaka inalayan yung babae kaya di ko maiwasan ang taasan ang kilay ko.

Agad akong tumayo tsaka nilapitan si Raine na nakaupo pa rin sa sahig. Kaya inalayan ko ito at hinarap yung babaeng nagsimula ng walang kwentang away.

"Next time you hurt my bestfriend... I will really make you face what the real demon is." cold kong sabi na ikinatigil nito.

Nakita ko pa ang gulat sa mukha ni Axel pero hindi ko na binigyan ng pansin. Agad kung hinila si Raine palabas ng room na yun

***

AXEL POV

Nakalabas na silang dalawa pero ito ako, naiwan na gulat pa rin sa nangyari. Fvck! I can't believe that after years she's gone, she came back! Is this for real? Or I am hallucinating again? Fvck!

I badly want to hug her and gives her a nonstop kiss but the way she speak awhile ago, I don't know if I still have the courage to hold her. The good news is she came back, but the bad news is she's completely different.

My lovely sweet caring wife is nowhere to be found. She even dyed her hair into ash gray and even turns her colorful outfit into a dark one.

"Urrgh! I really those bitches! Especially that Audrey one!-----wait Axel where are you going?!"

Hindi ko na siya pinansin at basta nalang lumabas sa room na yun. Kinuha ko ang phone tsaka tinawagan si Blake.

(Sup bro----)

"Rooftop. ASAP."

(Huh?---)

Pinatay ko agad ang tawag atsaka tinungo ang rooftop.

PAGDATING ko sa rooftop ay nandon na rin si Blake na hinihingal pa. Hinila ko siya agad sa sulok kung saan alam kung walang tao.

"T-teka--anong gagawin mo sa akin? Ulol di tayo talo, mahal ko si alexa kaya tumigil ka dyan. Kung may something ka pala sa akin dapat sinabi mo ng maaga para mapagbigyan kita."

"Gago! Assuming mo masyado! May good news lang ako."

"So ano ang good news mo na kailangan pa dito sa rooftop?"

"She's back."

"Alam ko." sagot ni blake na ikinawala ng ngiti ko.

"Alam mo? Eh gago ka pala eh. Alam mong siya yung transferry pero di mo sinabi sa akin?!"

"Gago! Hindi ko alam na siya yung transferry. Ang ibig kong sabi sa ALAM KO ay yung ex mo nagbabalik."

"Sinong ex? Ulol, wala akong ex no. Si Maddison ang ibig kung sabihin dito. Ang love of my life."

"Gago, nakakadiri ka ulol."

Akmang babatukan ko siya ng biglang may gumalaw sa madilim na parte na ikinaalarma ko. Hinintay namin na lumabas ang taong yun pero bigla itong nagsalita na ikinatigil ko.

"Ingay naman."

Kasabay noon ang pagtayo nito at mas nagulat ako ng makita ang taong yun. No other than Maddison na bagong gising lang.

"M-maddison?" di makapaniwalang sabi ni Blake.

"It's Audrey." malamig na pagtatama nito na ikinalunok ko.

She change.

"Umm, yeah.. Audrey, nice to see you again." ilang na pagkasabi ni Blake.

"Same here." bored niyang sagot tsaka kinuha ang bag niya.

Bago siya lumabas ay lumingon pa siya sa gawi namin at nagtagal pa ang tingin niya sa gawi ko. It was like she's waiting me to speak but I didn't, instead I also look her in the eyes. Nagkibit balikat lang ito at tinalikuran kami.

"She's changing." komento ni blake na ikinabuntong-hininga ko.

Umupo ako sa isang silya dito bago nagsalita.

"Nakaharap siya ni Kayleigh kanina."

"What happened?"

"Papasok palang kami ng biglang sumigaw yung kaibigan niya ng "gaga" akala siguro ni Kayleigh siya ang pinatamaan non. Kaya nilapitan niya yung kaibigan ni Maddison at sinagotan hanggang sa nauwi sa sabunutan."

"Tapos?"

"Natigil lang ng biglang may humampas ng table, it was her. But I was curious about something. May binulong siya kay Kayleigh na ikinatahimik ni Kayleigh."

"Kayleigh was known as the worse bully. At paano nangyari yun na isang bulong lang niya nakatikom na agad si Kayleigh." nagtatakang sabi ni Blake.

"What do you mean?"

"Parang meron siyang something na hindi natin alam." sagot ni blake na ikinailing ko.

"She's my wife, Blake. Kaya alam ko kung ano siya."

"Maybe, you know her but only the basic one." sabi ni Blake na ikina-isip ko

I know, she's really something. I need to figure it out kung sino ka ba talaga Maddison Audrey Lee. And also you my Aphrodite.