My Possessive Childish Husband Is A Mafia Boss

Chapter 12

***

MADISON POV

Nagising ako na puro dilim ang nakikita dahil sa isang bagay na nakapiring sa mata ko. I tried to move my feet as well as my hands but I can't, and there is only one reason why. They tied me in a chair.

Hindi ko alam kung paano pero naramdaman kung may nakamasid sa akin. Hindi lang isa kundi lima.

And in cue.

"Mukhang gising na ang princesa ah."

I didn't find it scary though. Sa halip ay napaismid nalang ako bago napag-isipang magdrama.

"A-Anong kailangan mo sa akin?!"

"Wala kaming kailangan sayo. Pero yung boss namin, meron. Lalo na sa asawa mong sinungaling."

What the heck! Naririndi na talaga ko sa pinagsasabi nilang sinungaling daw ang asawa ko ganun, ganiyan.

"Napatigil ata yung princesa nila." biglang sabi nung isa.

"Pakawalan niyo na nga ako! Wala kayong mapapala sakin! Tsaka anong asawa?! Nag-aaral pa ako, tapos may asawa na?! Bobo ba kayo?!"

Silence defending the entire place. Kaya narinig ko ang pagbukas sara ng pinto.

"Oh, what a fiesty woman." sabi nung bagong dating na mukha lumapit pa sa gawi ko.

"Hayaan mo, peste ka naman sa akin."

Tumawa siya bago ko naramdaman ang kamay niyang nasa pisngi ko. "You know what, I really like a woman who's brave. Like you, pero sadyang nasa maling kamay ka napunta."

Mabilis kung iniwas ang mukha sa kaniya na ikinatawa niya lang.

"Hayaan mo, tatapusin ko din naman ang buhay nang lalaking yun."

Napatigil agad ako dahil sa sinabi niya. T-Tatapusin?

"So, wait for me my queen. I will turn him into pieces and you, you will be mine."

Hindi ko alam kung saan ko napulot ang tapang pero sa kabila ng sinabi niya ay wala akong naramdamang kahit konting takot. Sa katunayan pa nga, ay mas naramdaman ko pa ang thrill.

"Then, I'll wait." seryusong sabi ko na ikinatahimik ng paligid. "I'll wait until he came and make your entire body cold and pale."

Kasabay non ay sunod-sunod kong narinig ang putukan sa labas na ikinapikit ko. Pilit ko ding pinagsiksik ang sarili sa upuan na parang kaya ako nitong itago.

A lone tear escape in my eyes. Kanina lang, ang tapang ko pero ngayon, heto ako umiyak na. I don't know why, but I feel like this scene was happened already. And I don't want this, ayoko!

Napatalon agad ako ng biglang may yumakap sa akin. Akmang sisigaw ako ng maamoy ang pabango nito. Alam ko ito eh, kilalang kilala ko ito.

"Shhh, don't cry honeybunch. I'm here." bulong nito na mas lalo kung ikinaiyak.

Tinanggal niya ang panyong nakapiring sa akin at doon ko siya nakita ng buo. He looked fresh, parang hindi dumaan sa putukan. But the Axel Infront of me is different, he is emotionless.

He wipe my tears and kissed my forehead before removing the rope. Nang matapos siya ay tiningnan niya ang kabuuan ko. Pinaikot niya pa ako na parang may hinahanap.

"They didn't hurt or touch you, right?"

He's so cold. Mas natakot pa ako sa kaniya kaysa nangyari sa baba.

"Answer me, honeybunch. Did they hurt you?"

Mabilis akong umiling na ikinahinga niya.

"Did they touch you?"