Friends or...

Κεφάλαιο 4°🌼

Σε λίγο φτάσαμε στο σχολείο και πήγαμε στο παγκάκι μας!

Μ: Μια θέση αφήσατε;

Έκατσα στην κενή θέση στην πλάτη από τα παγκάκι - αν καταλάβατε -.

Ε: Την πρόλαβα!

Μ: Χωράω όμωως!

Ξεχώρισε τα γόνατα μου και έκατσε ανάμεσα από τα πόδια μου!

Φίλοι, φίλοι, φίλοι, φίλοι.

Τότε ήρθε η Κάιλι.

Κ: Να κάτσωω;

Είπε εννοώντας στα πόδια του Μάρκους...

Μ: Πιασμένη!

Έβαλε τα πόδια μου ανάμεσα από τα δικά του!

Αυτή με κοίταξε με σηκωμένο το φρύδι και έφυγε!

Ε: Και να μας γράφεις!

Μ: Χαχαχ!

Χάιδεψε τον αστράγαλο μου...

Τι φάση;

Έριξα τα χέρια μου στους ώμους του!

Ρόουζ: Στον χορό θα πάτε τελικά;

Ε: Ως τι ρε; Θα ήθελα αλλά... Με ποιον;

Ένιωθα το βλέμμα του Μαρτίνους πάνω μου αλλά δεν έκανα καμία κίνηση.

Το κουδούνι χτύπησε και σηκωθηκαμε!

[...]

Ρο(Ρόουζ): Κενοο!

Ε: Τέλεια!

Όλοι έτρεξαν έξω, έμεινε η παρέα μόνο!

Ο Μάρκους γονάτισε μπροστά μου.

Μου έπιασε το χέρι!

Μακ: Τι έχεις καρδιά μου;

Ε: Τι-τίποτα α-απλά...

Μακ: Πες μου!

Ε: Τίποτα το σημαντικό...

Μακ: Δεν θέλω να σε ξανά δω έτσι, καλά;

Μου χάιδεψε το μάγουλο!

Ε: Μάρκους... Αν...

Όχι. Δεν πρέπει. Άστο καλύτερα!

Μακ: Πες μου!

Ε: Τίποτα, συγνώμη...

Μακ: Πες! Θέλω να ξέρωω.

Ε: Είπα ξέχνα το.

Μακ: Μπορείς να μου λες τα πάντα, το ξες αυτό!

Σηκώθηκε, με φίλησε στο μέτωπο και βγήκε από την αίθουσα...

Άνοιξα το κινητό μου.

Ενοχλητικός τύπος
Πώς είσαι;
Δεν σου έστειλα το πρωί γιατί δεν ήθελα να σε ξυπνήσω...