Friends or...

Κεφάλαιο 5°🌼

[Το επόμενο απόγευμα🎈]

Εγώ: Μαρτίνους...

Τίνους: Τι έγινε;

Εγώ: Μπορείς να... Έρθεις στον χορό μαζί μου;

Τίνους: Εμμμ...

Έκατσε καλύτερα στην θέση του.

Τίνους: Ως... Τι;

Εγώ: Να... Μαρτίνους....

Μου έπιασε το χέρι.

Τίνους: Πες μου.

Εγώ: Μιλάω με ένα αγόρι... Είναι από το σχολείο και... Γείτονας μας απλά... Δεν μου λέει ποιος είναι και... Θα βρεθούμε εκεί.

Τίνους: Αγάπη μου...

Εγώ: Το τσεκαρα! Δεν είμαι ευκολοπιστη και το ξες!

Τίνους: Είσαι σίγουρη;

Εγώ: Θέλω να είσαι δίπλα μου!

Τίνους: Θα είναι όλο το σχολείο και η Ρόουζ με τον Χένρι! Οπότε θα είσαι ασφαλής. Αλλά αν θες έρχομαι.

Εγώ: Ξέρω ότι θα είμαι ασφαλής και χωρίς εσένα αλλά... Σε χρειάζομαι.

Τίνους: Εντάξει μικρή! Θα είμαι κοντά σου, να τον γνωρίσω και εγώ.

Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και έριξα το βάρος μου επάνω του, με αποτέλεσμα να πέσουμε στον καναπέ!

Εγώ: Σε αγαπώ πολύ Μαρτίνους!

Τίνους: Και εγώ σε αγαπώ μικρή μου! Περισσότερο από όσο γνωρίζεις...

Με αγκάλιασε σφιχτά και μου χάιδευε τα μαλλιά μέχρι να φύγω.

Τίνους: Μείνε μαζί μου, απόψε. Σε παρακαλώ.

Εγώ: Συμβαίνει κάτι;

Τίνους: Όχι μικρή μου. Χαλάρωσε!

Με φίλησε στο μέτωπο και τον αγκάλιασα πιο σφιχτά!

Εγώ: Μαρτίνους... Αν αυτό το αγόρι... Δεν είναι καλό τελικά;

Τίνους: Εγώ είμαι εδώ μικρή μου! Δεν θα σε πειράξει κανείς. Μην φοβάσαι!

Με πλησίασε περισσότερο...

Έφερε το πρόσωπο του απέναντι από το δικό μου κατέβηκε χωρίς να με ακουμπήσει, στον λαιμό μου.

Εγώ: Μ-Μα-Μαρτίνους... Τι κάνεις;

Τίνους: Συγνώμη...

Σηκώθηκε και έκατσε στην άκρη του καναπέ.

Εγώ: Μα-Μαρτίνους... Τι ήταν αυτό;

Τίνους: Τίποτα. Ξέχασε το, λάθος μου...