Friends or...

Κεφάλαιο 12°🌼

Μετά από λίγη ώρα βγήκαν και τα αγόρια!

Μακ: Πείνασες;

Με ρώτησε καθώς είχε απλώσει το χέρι του και με βοηθούσε να σηκωθώ από κάτω!

Ε: Δεν ξέρω...

Τους προσπέρασα χωρίς να αφήσω άλλη ερώτηση να ακολουθήσει...

Έσκυψα να πάρω την πετσέτα από το σακίδιο μου και κάθισα στην ψάθα που είχαμε στρώσει.

Μακ: Τι έχεις;

Έκατσε δίπλα μου!

Δεν απάντησα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να μεγαλώνω κι άλλο την απόσταση που ήδη έχουμε αλλά...

"Έχασα" τον Μαρτίνους, δεν θέλω να χάσω και τον Μάρκους έτσι... Επειδή κάποιος έχει διαφορετικά συναισθήματα...

Μακ: Πες μου...

Μπήκα στην αγκαλιά του!

Εγώ: Θέλω... Χρόνο.

Έβαλε το χέρι μου ανάμεσα από τα δικά του!

Εγώ: Είναι δύσκολο...

Μακ: Ποιο;

Εγώ: Όλο αυτό...

Μακ: Δεν καταλαβαίνω.

Εγώ: Δεν πειράζει, δεν χρειάζεται.

Μακ: Πες μου!

Εγώ: Δεν ξ-

Μακ: Ψυχή μου!

Με διέκοψε.

Μακ: Τι σε απασχολεί τόσο;

Κατέβασα το κεφάλι μου.

Μακ: Θέλεις να μου πεις;

Εγώ: Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή...

Μακ: Πότε θα έρθει;

(αιώνια απορία μου btw.)

Εγώ: Όταν νιώσω έτοιμη για την απάντηση σε αυτό που θες να μάθεις!

Τιν: Θα γυρίσουμε σπίτι;

[...]

Μόλις βγήκα από το μπάνιο και ξάπλωσα το κινητό μου άρχισε να δονείτε.

Ντι Καπριο

Χευ Ρόουζ μου, τι κάνεις;

Εγώ

Προσπαθώ, εσύ;

Ντι Καπριο

Έγινε κάτι;

Εγώ

Πολλά...

Ντι Καπριο

Θες να μου πεις;

Εγώ

Καλύτερα όχι.