3. BÖLÜM

62 3 6
                                    



Ve annemin olduğu hastaneye gittik

Doktor: anneniz birdaha yaşayamaz Allah rahmet eylesin başınız sağolsun
Elif su: hayır bu olamaz annem ölemez İrem, neşe birşey desenize doktor beye
Neşe: elif su biz senin yanındayız merak etme
İrem: evet merak etme biz senin hep yanında olacağız dedi

Neşe enesin kulağına fısıldayarak enes sende birşey desene der

Enes: elif su merak etme biz senin yanındayız dedi

Ben ilk ağlamaklı oldum sonrası zaten ağladım ağlamaktan göz altım morarmıştı eve gittiğimde sadece yanımdan enes vardı odama gidip üstümü değiştirdim unicornlu pijamamı giydim geri odaya girdiğimde enes yerde yatıyordu uyandırdım ama uyanmadı sonra ilk neşeyi aradım bakmadı sonra iremi aradım ulaşılamıyordu.

en son şevvali aradım o baktı evime çağırdım ve ben hala hüngür hüngür ağlıyordum Şevval geldiğinde biraz sakinleşmiştim ama hala kötüydüm bu olaylar hep sevdiklerime oluyordu şevval benim mutlu olmam için bana bir giysi almıştı giysi beni mutlu ediyordu hemen giydim ve Enesi hastaneye götürdük aslında ambulans çağırdık kendimiz götüremezdik ambulanstaki hemşire bayıldığını söyledi ben çok rahatlamıştım  aşık olduğum çocuk yaşıyordu ama Neşe ve İrem onları unutmuştum hastaneye vardığımızda yolumu otobüs durağına değiştirdim ve neşenin evine gidip ambulans çağırdım Şevval ise iremin yanına gidip ambulans çağırmış benim çok uykum gelmişti.

Şevval uyumamamı söyledi ama ben uyumamakla ısrar ediyordum ilk iremi merak edip yanına gittim yani hastanedeki odasına gittim uyuyordu sonra neşenin odasına gittim en son enesin odasına girdiğimde uyanmıştı bana bakıyordu.

Biraz utanmıştım akşam olmuştu sevval iremin yanındaydı ben ise enesin ben tam neşenin yanına giderken

Enes: elif su dur gitme
Elif su: neden
Enes: yanımda dur
Elif su: peki dedim

Enesin yüzünde bir gülümseme belirdi sonra ben sandalye ye oturduğumda uyuyakalmıştım çok uykum vardı.

Uyandığımda sabah olmuştu enes bana bakıyordu yüzü gülüyordu sonra ben neşenin yanına gittim ve neşe ile sohbet ettik neşenin de yüzü gülüyordu ama şevvalin yanına gittiğimde Şevval ağlıyordu

Elif su: Şevval ne oldu
Şevval: İrem ölmüş dedi

Ben  göz yaşlarına boğulmuştum

                                           YARIN OLUR♡

Ağlamaktan yatamamıştım başım çok ağrıyordu ve midem bulanıyordu sonra Şevval yanıma gelip üzülme artık tatlım olan oldu yapacak birşey yok meleğim sen üzülme biz varız yanında canım benim dedi ama ben hala ağlıyordum Şevval ağladığım için üzülmüştü yanıma geldi ama ben lavaboya gitme bahanesi uyduruyordum ve şevvalin uyanırsan uzaklaşıyordum bugün okul vardı ama gitmek istemedim çünkü yakınlarımı kaybediyorduk ve çok üzgündüm sonra kapı çaldı açtığımda kapıda neşe ve enes vardı çok mutluydum neşe okula gitmek istiyordu ben ise istemiyordum bu yüzden enes ile ben evde kaldık sevval ile neşe okula gittiler sevval ve neşe okula gitmeyi çok seviyorlar bende çok seviyordum ama bugün fazla üzgündüm o yüzden gitmek istemedim sonra kapı birdaha çaldı kapıda Adnan  vardı Bana geçmiş olsun dedi sonra enes gelip kapıyı kapattı ve bana bu çocukla konuşma dedi Ben ise neden diye sordum o da sadece dediğimi yap dedi bende kapıyı açıp bay bay dedim ve kapattım Adnan  orada üzgün oturuyordu ama enes ise onun ile konuşma demişti ben Enesi dinledim çünkü ona aşığım be  onsuz yapamam diyenler düşündüm

benim yanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin