I'm Falling In Love With You' MomoGi

nineteen

2 GÜN SONRA

"Momo hadi."

"Geldim tamam."

"Hala odadasın."

Kaç saattir Momo'yu bekliyordum. Bu kızlar neden bir yere giderken bu kadar süslenirdi ki?

"Tamam bu sefer geldim."

"Allaha şükür."

"Hadi hadi."

Sonunda çıkınca arabaya bindik. Hoseok'un doğum günü vardı ve Hoseok bizi davet etmişti. Bizde tamam dedik.

Taehyung Hoseok'u sevmediği için gelmek istememişti.

Cafeye varınca arabadan indik ve içeri girdik. Hoseok bizi karşıladı falan filan işte. Ama benim okuldaki grubu mu gördüm.

Açıkçası onları özlemiştim. Ben onlarla konuşurken Momo bir masaya geçti meyve suyu içiyordu.

Kafamı çevirdim ve çevirmez olaydım. Tzuyu'yi gördüm.

Ya bize hiçbir yerde rahat yok mu?

Sinsi bir şekilde gülüyordu ve Momo'ya bakıyordu. İçimden bir ses hemen buradan çıkmamız gerektiğini söylüyor.

"Neyse, Hoseok doğum günün kutlu olsun biz gidelim."

"Peki siz bilirsiniz."

Momo'yu alıp oradan çıktım. Sanırım bu gece rahat uyuyamayacağım.

YOONGİ VE MOMO EVE GELİR, MOMO KOLTUKTA UYUYAKALIR.

Momo'yu koltukta uyurken görmüştüm. Kaldırmak için ilk önce koluna dokundum. Normalde hemen uyanırdı.

"Momo."

Hala uyanmıyordu.

"Hyung iyice dürt uyanır."

"Dürtüyorum ama uyanmıyor."

Endişelenmeye başlamıştım. En sonunda bağırmaya başladım ama kalkmıyordu. Nefes alıyor mu diye bakıyordum. Kesik kesik alıyordu.

Onu kucağıma aldım ve arabaya götürdüm. Ben demiştim birşey olacaktı ve oldu.

Tae ve Dahyun binince arabayı çalıştırdım. Umarım çok geç olmaz.

HASTANEYE GELIRLER.

Momo'yu hemen doktoruna götürmüştüm. İçeride biraz oyalandı. Cikınca hemen ayağa kalktım.

"Ne olmuş?"

"Size bir iyi bir kötü haberim var."

"İyiyi söyleyin."

"Karınız iki haftalık hamile. Kötü olan ise..."

"Evet?"

"Karınız zehirlenmiş. Ama bu özel bir zehir sadece bir tane ilacı var ama onu bulmak da çok zor."

"Ya midesini yıkayın bişey yapın iyileşir."

"İşte sorun bu, zehir mideye ulaşmamış. Yani akciğer bölgesine yayılan bir zehir. Biz şimdi gerekli ilaçlar verdik ama hamile olduğu için en az iki saat yaşayabilir, tabi ilacı bulursanız iyileşebilir."

Öylece kalmıştım. En az üç gün.

"Hyung iyi misin?"

"Ben ilacı bulacağım."

Koşarak hastaneden çıktım. Telefonuma mesaj gelmişti.

Tzuyu: Sürprizimi beğendiniz mi?

Onu arayacağım. O ilaç onlarda olmalı.

"Alo?"

"İlaç nerede çabuk söyle."

"Karşılıksız hiçbir şey olmaz Yoongi."

"Ne istiyorsun yine?!"

"Çok basit birşey."

"Peki. Ama o ilacı Momo'ya vereceksin."

"Bana uyar."

Daha fazla birşey demeden kapattım. Benimle birlikte olmak istiyordu.

Ama şimdi zamanı gelmişti. Onu öldüreceğim. Peki ama o bunları yaparken Mark nerede?

...

"Geldim. Artık Momo'nun ilacını gönder."

"Açıkçası onun ölmesini isterim ama... anlaşma anlaşmadır."

Sonra içeri gitti ve birşeyler yaptı. Ben iş o sırada Tae'ye mesaj attım.

Yoongi: Tamamdir tuzağa düştü.

Tae: Evet ama çok kolay oldu. Bu işin içinde birşey olabilir yine de dikkatli ol. Bu arada Namjoon'dan aldığım bombaları o eve yerlestirdim. Tek gereken bir şekilde o evden çıkman.

Yoongi: Tamam.

Telefonu cebime koydum ve Tzuyu'nin yanına gittim.

"Ben lavaboya gidiyorum."

"Şurada."

Tuvalete girdim ve yuh dedim. Bazen diyorum ama kuzenim tam bir salak.

Taehyung'un duvara açtıgı delikten çıktım ve orada beklediğini gördüm.

"Taehyung sen manyak mısın? Ya gorseydi."

"Yaa onu bunu bırak ilaç yengeme geldi."

"Hadi patlat şu evi de gidelim."

Taehyung elindeki kumandanı düğmesine basınca ev patladı. Valla Taehyung'u sevse mi sovsem mi bilemedim.

Hemen arabaya bindik ve hastaneye geldik. Momo yatağında uyuyordu. Yanına oturdum ve saçını okşamaya başladım.

Doktor geldi ve iğneyi onun koluna batırdı.

"İyileşecek değil mi?"

"İlacın etkisini göstermesi 1 saat sürüyor. Tabi hasta o sıraya kadar yaşarsa."

Kafamı salladım ve Momo'ya tekrar baktım.

Gözlerimden birkaç damla yaş düştü. Lütfen beni bırakma Momo...