အနာဂတ္ငယ္(၁၂)

2K 145 10
                                    

အခ်ိန္အခါမဟုတ္တဲ့မိုးရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ေရာဖြင့္ထားတဲ့ Aircon ေၾကာင့္ပါလူကခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္လာရင္း ေႏြးေနတဲ့ခံစားမႈအရေရွ႕ကိုတိုးပီးရင္းတိုးေတာ့!

အင္...၊ဘာႀကီးပါလိမ့္၊မ်က္လံုးမပြင့္ပဲအလိုအေလ်ာက္လက္ကစမ္းၾကည့္ေတာ့...ဆံပင္၊ႏွာေခါင္း၊ႏႈတ္ခမ္း...ခမ္း...၊လူလား??...!

"စမ္းလို႔ပီးပီလားခ်ာတိတ္"

"Papii အိမ္မျပန္ဘူးလား"

"အာ...ကိုယ့္ခ်ာတိတ္ေလးကမ်က္လံုးမပြင့္ပဲကိုယ့္ကိုအတင္းႏွင္ေနေတာ့တာပဲ"

ကၽြန္ေတာ္ကိုအတင္းတိုးလို႔ဖက္ေတာ့မ်က္လံုးပြင့္ပြင့္ခ်င္းျမင္လိုက္ရတာကအခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကသူ႔ေနရာႏွင့္သူအစီအစဥ္တက်ရွိေနေသာခံုေတြစားပြဲေတြနံရံကပ္ဗီဒိုႀကီးေတြ အခန္းေထာင့္ကအလွထားထားတဲ့ေႂကြအိုးႀကီးေတြအျပင္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ေနတဲ့ကုတင္က
ကၽြန္ေတာ္အခန္းထဲက ကုတင္ထက္မ်ားစြားႀကီးမားေနတဲ့အျပင္ကၽြန္ေတာ္နားကအသက္ရႈမရေတာ့ေလာက္တဲ့ထိေပြ႕ထားတဲ့ Papii ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္မဟုတ္!

ဒါဆို Papii အိမ္ကိုေရာက္ေနတာေပါ့၊ဘုရားေရ!

ကမန္းကတမ္းက်ံဳးထကာအိပ္ယာေပၚကဆင္းပီးေျပးမလိုလုပ္ေတာ့!

"ခ်ာတိတ္..ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"Pa Pa piipii.. "

"ကိုယ့္ခ်ာတိတ္ေလးရာ..လာပါအုန္း"

အလန္႔တၾကားအိပ္ယာေပၚကေျပးဆင္းတာ၊ညကဘာျဖစ္သြားတယ္ထင္လို႔လဲမသိ၊ခ်ာတိတ္ကေတာ့!

လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔ေပးေတာ့ရင္ခြင္ထဲျပန္ဝင္လာတယ့္ကေလးကကၽြန္ေတာ့္အက်ႌအနားစေလးကိုဆြဲရင္းခပ္တိုးတိုးစကားဆိုသည္!

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Papii ၊အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ရႊင္ေစလို႔"

"ဟုတ္ပါပီ၊ထ...မ်က္ႏွာသစ္ရေအာင္"

ေခါင္းေလးကိုခပ္ဖြဖြနမ္းရင္းေရခ်ိဳးခန္းဆီတြန္းပို႔ေတာ့၊အဲ့ဒီမွာျပႆနာတက္ေတာ့တာပါပဲ!

"ဒါ...ဒါ...Papiiiiiiii "

သြားတိုက္ေဆးထည့္ေပးေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ခႏၶာကိုယ္ပါတုန္ခနဲျဖစ္ေအာင္ေအာ္လိုက္တဲ့ခ်ာတိတ္!

အနာဂတ္ငယ္ (အနာဂတ်ငယ်)Where stories live. Discover now