PHILAPHOBIA|MYG

~2~

Yavaşça kapıya yöneldim ve evden çıktım.Hava çok karanlıktı ve ben bir başıma yürüyordum.Gözlerimden akan yaşlarla ilerledim.Bir markete girdim ve birkaç bira aldım.Dışarıdaki masalardan birine oturdum ve biraları içmeye başladım.Hafiften başım dönmeye başlamıştı ama pek de umrumda değildi.Masaya oturan birinin varlığını hissettim ve kafamı kaldırdım.
"Tek başına neden oturuyorsun?"kısa bir kahkaha attım.
"Aşığım."dedim yüzümdeki gülümsemeyle.

"Aşka düşmek zor değil mi?"dedi bana üzgün gözlerle bakan tanımadığım adam.Burukça gülümsedim.

"Haklısın aşka düşmek zor.İhanete düşmek ise en kötüsü."
"İhanet?"şuan bu tanımadığım bu adama her şeyi anlatabilecek gibiydim.
"Anlatmak istersen dinlerim."
"Anlatsam ne olacak zaten seni bir daha görmeyeceğim."dedim gülerek.
"O zaman bir şey olmaz.Dinliyorum."derin bir nefes aldım.
"Aldatıldım.3 senelik sevgilim tarafından.Çok komik değil mi?"aynı zamanda kahkaha atıyordum.
"Neden aldattı ki?"
"Bilmiyorum.Sadece benimle seks yaptığını ama onunla seviştiğini söyledi."gülmeyi kesemiyordum.
"Bunu direk yüzne mi söyledi yani?"
"Öyle oldu."
"Tam bir şerefsizmiş.Kötü görünüyorsun seni evine götüreyim."
"Neyse.Senin olayın ne?Kızları böyle üzgün ve sarhoşken bulup yatağa atmak mı?"
"Cidden şuan saçmalamaya başladın işte.Sadece saat çok geç ve sen bir kadın olarak burada yalnız oturuyorsun.Hiç iyi bir şey değil."
"Fazla düşüncelisin."
"Bazı erkeklerin aksine insan olmaya çalışıyorum."dedi laf sokarmış gibi.Kalktı ve koltuk altlarımdan beni kaldırdı.Başım döndüğü için ayakta durmakta zorlanmıştım.
"Ya da sadece ailenden birini aramalıyım."masada duran telefonumu aldı ve parmağımı parmak izi kısmına tutup telefonu açtı.
"Arama.Eve gidemem."
"Niye?"
"Babamla tartıştım.Rehberde Ki Son var onu ara."
"Kim ki o?"
"Kim olduğunu ne yapacaksın ara işte."gözlerini devirdi ve birşeylere basıp telefonu kulağına götürdü.

"Alo."
"..."karşıdaki sesi duymuyordum.
"Şey..."bana baktı.
"Adın ne?"
"Na Ri."
"Na Ri sizi aramamı istedi.Şuan biraz sarhoş.Ailesiyle kavga etmiş bu yüzden eve gidemediğini söyledi.Dışarıda olduğu için burada bırakamadım kendisini.Şuan Dejung Marketteyiz gelip alabilir misiniz?"
"..."
"Tamam ben burada bekliyorum."o sırada yerime oturmuş ve kafamı masaya gömmüştüm.
"Na Ri şimdi arkadaşın gelir."
"O benim kuzenim."dedim mızıklanarak.
"Anladım.O zaman kuzenin gelir tamam mı?"
"Tamam."uzunca bir süre bekledikten sonra Ki Son'un sesiyle kafamı kaldırdım.
"Na Ri."bana korkmuş gibi bakıyordu.Kafasını ayakta olan adama çevirdi ve konuşmaya başladı.
"Teşekkür ederim ilgilendiğiniz için minnettarım."
"Önemli değil zaten geç olmuştu.İyi akşamlar."arkasını döndü ve yürümeye başladı.
"Na Ri kalk hadi eve gidelim."Ki son beni kaldırdı ve bekleyen taksiye bindirdi.