~26~

58 11 35
                                    

Okuyuculara yazdığım o bölüm okunduktan sonra 25.bölümün okunması arttı.Fakat bilin bakalım ne oldu.

Oylarda hiç bir değişiklik yok.

Biraz sert konuşacak olabilirim ama bıktım artık.

Oy verin yazdığımda inadına mı oy vermiyorsunuz?Eğer kitabı beğenmiyorsanız okumayabilirsiniz kimse sizi zorlamıyor.

En azından oy vermeniz için özel bölüm atıp o kadar size anlattıktan sonra gidip 1 oy verebilirdiniz.

Yanımda olup beni önemseyenler...sizi çok seviyorum ve teşekkür ederim.

Hevesimi kaçıran okuyucular size de kötü hissettirdiğiniz için teşekkür ederim.

Şimdi eğer bunları söyledim diye okumayı bırakacaksanız elimden bir şey gelmez buraya kadar okumanız bile beni mutlu etti.

.....................................................................

Babam sertçe Yoongi'ye omuz attı ve annem arkasında olmak üzere evden çıktı.

Bir anda gelen gözyaşlarıma hakim olamadan ağlamaya başladım.

Yoongi omuzlarımdan tutup beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.

O saçlarımı okşarken ben de kokusunu ciğerlerime dolduruyordum.

Dong Jae her ne kadar beni önemsemese bile sonuçta benim kardeşimdi ve yapacağım şeyde zarar görmemesi gerekiyordu.

Her iki aile için de güzel bir planım vardı.

Ağlamam biraz durunca Yoongi gözlerini gözlerime sabitledi.

"Na Ri benim gitmem gerekiyor.İstersen yanında durması için birini çağırabilirim."

"Gerek  yok.İyiyim ben.Sen işe git."

"O zaman bir şey olursa ara."

"Akşam da gelmene gerek yok.Beni merak etme.Akademiden birilerini çağıracağım."

"Yakınların mı?"

"Evet.Dedeiğim gibi aklın bende kalmasın."kapıya yürüdü.

Kapıyı açtığında bana döndü ve ıslak yanağımı elinin tersiyle sildi.

"Aramayı unutma."

"Unutmam."dudağıma yaklaştı ve öpüp geri çekildi.

"Na Ri.Ben hep senin yanındayım ve bugün için teşekkür ederim."

"Teşekkür etmene gerek yok."elini tuttum ve yanağına küçük bir öpücük bıraktım.

"Geç kalacaksın."

"Tamam gidiyorum."dedi gülerek.Kapıdan çıktı ve gitti.

Arkasından kapıyı kapattıktan sonra telefonumu aldım.

"Nana."

"Na Ri.Naber?"

"İyiyim.Kaç gibi gelirsin ya da dışarıda mı buluşalım?"

"Bizim kafeye gelmek ister misin?"

"Olur."

"3 gibi buluşalım."

"Tamamdır.Görüşürüz."

"Görüşürüz."telefonu kapattım ve yarım saat sonra buluşacağımız için giyinmeye gittim.

Hava fazla soğuk değildi fakat ben kolumun görüntüsü rahatsız edici olduğu için uzun kollu bir şey giydim.

Evden çıktım ve buluşacağımız kafeye gittim.

PHILAPHOBIA|MYGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin