Sorry guys kung ngayon lang ako nakapag update. Sobrang busy kasi sa school. Daming activities eh.
Thank you for all the support! Enjoy Reading!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kath's POV
"Tita tapos ko na po ung mga gawaing bahay. Pwd na po ba akong pumunta ng school?" tanong ko kay Tita.
"Ah ganun ba. Sige ito na allowance mo mag-iingat ka."
"Thank you po Tita."
*phone vibrate
From Veronica:
Bes! San ka na? Nandito na ako sa school. Kita nlang tayo duon sa barkada place natin.
To Veronica:
Papunta na ako. Sige bes. Kita-kits!
Tagal naman magdrive ni manong tricycle driver. Hmmp. Buti nlang binigyan ako ni Tita ng phone kaya nakakapagcommunicate ako kanila Nanay.
PADILLA STATE UNIVERITY OF SOUTHEAST ASIA
"Bes aga mo naman?" tanong ko kay bes. Andito na rin pala sila Nixon at Lousselle.
"First day of school nayon eh! Ano ka ba!" Sobrang excited naman ni bes.
"Ah.. Guys una na ako, may kailangan pa akong gawin eh." Muntik ko nang makalimutan na pupunta pa pala ako sa cashier.
"Ah ganun ba. Sige bye. Kita nlang tayo dito mamaya." Lousselle
Papunta na ako sa cashier ngayon. Wait. Asan nga ba yun dito? Bkt kasi nakalimutan ko pang tanungin si bes kanina. Makikitanong na nga lang.
"Excuse me pwede po bang magtanung?" tanong ko duon sa isang lalaki.
Mukhang hindi ata ako narinig.
"Excuse me po. Saan po ba dito ung cashier?" tanong ko ulit duon sa lalaki
"Miss kita mo naman na busy ako diba?"
"Ay sorry..IKAW?!" lumingon na kasi ung lalaki kaya nakita ko na yung mukha niya.
"Sinusundan mo ba talaga ako?" Aba ang kapal ng mukha ni tong lalaking ito.
"Ako?! Sinusundan ka?! Nagpapatawa ka ba." Haay!!
"Mukha ba akong clown? At saka, bakit naman ako magpapatawa!?" wala na ako maisip. Bkt ngayon pa ako na ubusan.
"OK!! Hindi ka na nagpapatawa pero saan ba dito ung cashier?" Ngayon lang toh.
"Yun naman pala eh. Straight ka lang then lumiko sa right then sa left naman tapos umikot ka tapos sa right naman then sa left." sabay smile niya na abot tenga
"Loko ka ah! Saan ba talaga ung cashier?" Bkt ganun na pa smile ako duon sa sinabi niya? Parang nawala lahat ng galit ko sa kanya. Di bale na nga.
"Sige na nga. Straight ka lang tapos lumiko ka sa left and makikita mo na yung cashier." Buti naman at hindi na siya nagloko.
"Ah. Thank you! Mabait ka naman pala eh." Oops bakit ko na sabi yun. HALA! Patay!
"Wala yun. Matagal na akong mabait." Hangin naman!
"Ah ganun ba. Sige una na ako ha." pagpapaalam ko sa kanya.
BINABASA MO ANG
The Lost Swan (A KathNiel Fan Fiction)
FanfictionAng sinasabi ng isip, iba sa nilalaman ng puso kaya pati damdamin, nalilito! Hindi malaman kung alin ang dapat sundin. Ang isip na nagsasabi ng dapat? O ang pusong nagmamahal ng tapat?
