~ A̟ŞK̟ K̟A̟T̟İL̟İ~

~1~

        Gözlerimi yeni bir sabaha açtım. Yine her zaman uyandığım sıradan hayat.
Ne olurdu bende "şanslı" olsaydım? Mükemmel hayat hikayemi kısaca özetleyebilirim size.
İstenmeyen olmak nasıldır bilir misiniz? Her zaman en sevilmeyen olmak,dışlanmak değer görmemek...
Daha doğduğumda istenmemişim ben. Daha dünyanın kötülükleriyle tanışmamış, havasıyla kirlenmemiş bir bebeği istememiş babam. Ve annemi terk etmiş.
Annem de tek çocukla ortada kalmasın diye sevmediği bir adamla evlenmiş.
Biyolojik babam tam bir kara bela. Ailemizin üstünden hiç gitmeyecek olan kara bulut.
Annemin beni dünyaya getirerek hayatını mahvettiğini düşünüyor ve bu yüzden bizden hayatın intikamını almak için elinden geleni ardına koymuyor.

         Aslında tek sorun annemin beni dünyaya getirmesi değil,annemin başka bir adamla evlenmesi.
Benim çocukluğum hep böyle geçti. Her ne kadar annemi sevsem de,bazen canımı acıtacak şeyler söylüyor.
Ama ben asla böyle bir aile kurmayacağım,asla...
Bildiğim kadarıyla üvey babamın bir oğlu var. İkimiz de genciz diye bizi hiçbir zaman tanıştırmadılar. Annemden duyduğum kadarıyla tekin bir tip değil. Hayatımızda yeteri kadar sorun olduğundan dolayı tanışma gereği duymadım. Bu arada üvey babam benden pek haz etmez. Annem desen mağlum kotasına yaranmaya çalışıyor.
Bende yaşamaya çalışıyorum,tabi buna yaşamak denirse. Keşke biri gelip beni bu hayatın içinden çekip çıkarsa. Aşktan bahsettiğimi düşünmeyin,aşkın anneme neler yaptığını gördüm. Ama ben asla aşık olmayacağım.
İşte boktan hayatımın kısa özeti...
Yataktan kalkıp evin işlerini yaptıktan sonra kahvaltı hazırlamak için aşağıya indim. Her sabah olduğu gibi yalnız başımayım,annem ve babamla aynı evde olmama rağmen. Beni bu hayatta anlayabilen bir dosta sahibim en azından. Kahvaltıdan sonra onun yanına gideceğim. Kendisi benim aksime deli dolu biridir. İsmi Melisa. Zor zamanlarımda hep yanımda olmuştur.
Kahvaltımı yaptıktan sonra hazırlanıp Melisa ile buluşmak için yola çıktım. Her zaman buluştugumuz kafeye geldim. Benden önce oradaydı.

Melissa ile oturup bir şeyler içtik ve uzun uzun sohbet ettik. Gerçekten özlemişim arkadaşımı. Belli bir süreden sonra işi çıktığı için gitmek zorunda kaldı, bende her zamanki gibi yalnızlığımla baş başa kaldım. Biraz sahil havası iyi gelir bence, gerçi sahile giden sokaklar pek tekin değil. İnsanın içini ürpertiyor geçerken. Bu saatte bile sokaklarda in cin top oynuyor. Hızlı hızlı yürümeye devam ederken yanımda bir araba durdu.Arkama bakmadan devam edecektim ama içinden inen adam bir anda ağzıma bir bez dayadı gerisini hatırlamıyorum.

Murat

Bugün hayatımı en değer verdiğim insan için mahvedeceğim. Sırf o daha iyi yaşayabilsin diye. Kardeşim Fatma için. Biz küçükken annemiz  bir trafik kazasında hayatını kaybetti. O günden beri ona ben bakıyorum.Babam desen bir kadınla evlenip bizi bıraktı pek sık görüşmeyiz. Bildiğim kadarıyla karısının bir kızı var. Bir keresinde görmüştüm. Her erkeğin onunla birlikte olmayı isteyeceği bir kadındı ama benim gibi biriyle işi olmaz. Fatma'yı her zaman prensesler gibi yaşatmaya çalıştım ama başaramadım. Bugün onun için tanımadığım birinin canına kıyacağım. Size biraz bahsedeyim.

Bundan bir hafta önce garsonluk yaptığım bir kafeye mafyalar haraç kesmek için geldi. Patronumuz onlara para vermek istemeyince gözlerini kırpmadan onu vurdular. Maalesef ki kafenin üstüne çöktüler bütün çalışanları tehdit edip kötü işlerine alet ediyorlar. İki gün öncede bunun için beni seçtiler. Ne için seçtiler derseniz.Bizim bu mafyanın başı benim babamın karısının eski sevgilisiymiş ve benden üvey kardeşimi öldürmemi istediler. Reddetmek için çok çabaladım ama Fatma'ya zarar vermekle tehdit ettiler ona bir şey olursa kendimi asla affetmem. Para da teklif ettiler, çok para. El mahkum yapmak zorundayım.

Sabahtan beri kızı takip ediyorum. İçim hiç rahat değil daha bir karıncayı bile incitmezken birinin canını nasıl alacağım. Fazla insanın olduğu yerlerde bir şey yapamam. Kuytu bir yere gitmesini beklemeliyim. Saatler sonra masadan kalkıp tek başına ara sokaklarda yürümeye başladı. En sonunda ıssız kimsenin olmadığı bir sokağa girdi. Fırsat bu fırsat yapmalısın, kardeşin için yapmalısın Murat. Artık ne olacaksa olsun. Gözünü kararttım ve arabadan inip onu kaçırdım.Götürecek başka yer olmadığımdan evime götürdüm ve yatağıma yatırıp uyanmasını bekledim. Ben böyle bir güzelliği nasıl öldüreceğim?

Hadise;

Gözümü açtığımda karanlık ve soguk bir odadaydım. Uykudan ağırlaşan göz kapaklarımı hafifçe araladım. Bir adam bana bakıyordu. Düzgünce kesilmiş sakallarıyla beni etkilemişti.  Ama bu, şu anda düşünülecek en son şeydi.

"Neredeyim ben?"

...

"Hey sana diyorum."

"Bir süreliğine misafirimsin güzelim."

"Kimsin sen?"

"Çok soru soruyorsun hadise."

"İsmimi nereden biliyorsun?"

"Kes sesini"

"Hayır."

"Çeneni kapamazsan-"

"Ne yaparsın?"

"Hadise sana sus dedim."

Ses tonundan korkmuştum. Benden ne istiyordu? Ben kimseye bir şey yapmadım ki.

"Benden ne istiyorsun?"

"Babanın yerini."

"Hangi babamın?"

"Üvey."

"Niye söyleyeyim?"

"Söyle yoksa"

Deyip belinden bir silah çıkardı. Bana doğrulttu.

"Yoksa öleceksin."

Ne yapacaktım?

eqomen ponçiğim ile beraber yazdık. Umarım beğenirsiniz...