Siyahlar içinde kaldım
Sokak lambaları sönük
Arabalar suskun
İnsanlar Ruhsuz
Odam biraz dağınık
Hayatım ise odamdan daha fazla
Hergün yanan mumlar
Bugün ateşine küser olmuş
Bense odamın camından bakıyorum
Yıldızlarla aydınlanmış gökyüzüne
Şu hayatta bir onlar aydınlık içinde
Oysa onlarında karanlıklar içinde
Gökyüzü ne kadar kararırsa
Bir bir kayıyor Yıldızlar
Karanlığa isyan eder gibi
Yağmur damlaları bile kara bulutlardan düşerken
Ben Aydınlığa alışamıyorum
Ve Vücudumda isyan ediyor
Her geçen gün biraz daha
Kararıyor günlerim
Ölüyorum herkesten habersin
Ölüyorum insanlardan habersin
Ölüyorum
Karanlıktan Habersiz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBETTİKLERİM
PoetryBiraz şiir , biraz hüzün , biraz dertli şeyler ... Kaybetmeye alışan bir adamın duygularını ve aklında geçen düşüncelerini anlattığı , düşüncenin mısra hali....
