chapter 3: reason

30 2 1
                                    

ira's pov

ito pa rin kami gantong posisyon.

ganun padin yung nararamdaman ko, masakit unting unti parinng nadudurog ang puso ko.

"sorry" sabi nya nang malungkot

" bakit?" tanong ko

" sorry kung ngayon ko lang kita nakita" sabi nya

huh? ano kayang ibignyang sabihin,

pero mahirap ang umasa, sa wala!

umupo sya sa may hagdan nang nakayuko

walang gustong magsalita saamin

ano nang gagawin ko?

bakit pa ako naandito?.

ayoko na!

suko na ako!

mahirap mang sabihing....

MAHAL MO TALAGA SYA!, AT WALA NA AKONG PAGASA!,

goodbye adrian.

tumalikod na ako sa kanya, tutal kahit anong gawin ko hindi na magbabago yung katotohanan, na MAHAL NYA SI SANDY!

O_O

hinawakan nya yung kamay ko tapos

" pls don't leave me!" sabi nya na halatang malungkot na malungkot

mahirap masaktan kung alam mo namang WALA KA RIN PALANG MAPAPALA!

pero MAHAL KO SYA,

tumigil ako

tumingin sya sa mata ko at sinabing

" PLEASE HELP ME. " sabi nya

tapos yumuko sya

" TO MOVE ON" sabi nya

ano toh lokohan!

nagpagamit na ako nung una, pero ngayon?

ano?!, tutulungan ko sya pero sa dulo ako yung kawawa?!

tama na!

" SORRY!" madiin na sabi ko

tumingin sya saakin,

" PLEASE?!" sabi nya sabay tulo nang luha sa mata nya

BAKIT BA SA LAHAT NANG PAGKAKATAON?! LUHA MO ANG KAHINAAN KO!

* inhale* exhale*

silence for a while

" give me a reason why do I help you." sabi ko

" I LOVE SANDY!" inis na sabi nya

ouch!, parang unting unting pinipiga yung puso ko sa sinabi at

TULUYAN NA TONG MAWASAK!

"but she DON'T LOVE ME!"  malungkot na sabi nya

pero parang sumaya ako nung sinabi nya yung dulo.

oo sumaya ako!

kasi naiisip kong

THERE'S HAVE A  CHANCE TO LOVE ME BACK!

pero

grrrrrrrrrrrrrrrrrr.

maraming what if's

TUTULUNGAN KO BA?1

OR

HINDI!

----------------------------

a/n: ito na yung chapter 3

vote and comment!

enoughTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon