Chapter 1

707 16 0
                                    

'Fijn weekend iedereen!' Roept de docent. De klas mompelt. Ik stop mijn boeken in mijn tas en loop langzaam het lokaal uit.

'Doei Nik, tot maandag!' grijnst meneer Meijners. Ik knik en loop nog wat harder. Ugh. Vieze pedofiel.

Hij zweet zich elke dag rot en heeft nog nooit van deodorant gehoord. Hij gluurt maar al te graag even naar je boobies, viezerik. Er gaan zelfs geruchten rond dat hij aan iemand heeft gezeten..

Ik voel in m'n zak, op zoek naar mijn fietssleutel. Daar had ik hem toch echt in gedaan? Ik kijk achter me, zoekend over de grond.

He? Waarom loopt Daantje nu nog het lokaal in? Terug naar die verschrikkelijke kerel?

Daantje is mijn beste vriendin, en ze heeft net zo'n hekel aan Meneer Meijners als mij. Ik loop langzaam naar de deur toe. Ik druk mezelf zo plat mogelijk tegen de deur aan, en spits mijn oren.

'Goed gedaan, hoer.' Hoor ik hem zeggen. Wat?!

'Je kent haar vast goed genoeg, komt ze hem halen denk je?' gaat dit over mij?

'J..ja..' Zegt Daantje zachtjes.

'Goed gedaan, goed gedaan.. Hmm.'

Stilte. Ik hoor Daantje naar adem snakken. Shit, dit is echt verkeerd.Wat moet ik doen? Moet ik nu het lokaal binnen stormen en doen alsof ik een ninja ben? Waarschijnlijk verkloot ik dan alles, zoals altijd.

Denk na, denk na.. Ik weet het! Ik pak mijn mobiel en typ een paar letters in. Ik sprint naar de wc.

'M..met Daantje.' Hoor ik zachtjes. Faken, denk ik.

'Heeee Daan! Waar ben je ? Ik sta buiten in het fietsenhok!' Oke, misschien was het niet zo slim om zo hard te praten, de wc zit niet zo ver van het lokaal vandaan.

'Ik uhh, ik ben nog in het lokaal, ik was wat vergeten..' ik hoor een stem aan de andere kant van de lijn. 'Oja je fietssleutel ligt hier ook nog.' weer gefluister.

Kom je hem even ophalen?' Godverdomme.

'Waarom kom je gewoon niet naar buiten?' Vraag ik. Opnieuw die andere, zachte stem.

'Marco, of eh, Meneer Meijners wil je ook nog even spreken.'

Marco was de voornaam van Meijners. Niemand mocht hem zo noemen, als je het wel deed was je de pineut.

'Waarom zeg je Marco? En is het nou zo belangrijk? Kan dat niet maandag?'

'Oh eh nee niks ik.. ' er klonk een hoop gekraak, en daarna een zware, dreigende stem. 'Nikki je komt nu hierheen, alleen. Piep piep piep.' ik vloekte in mezelf. En nu?

StalkerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu