Evet, tebrikler kitabın sonuna ulaştınız. Ya da benim sonuma mı demeliyim?
Her neyse bu bölümü yazıyorum çünkü anlamadığınız yerler olabilir. Öncelikle yazım şeklimden bahsetmek istiyorum.
Bölüm arasında koyu renkle yazılmış olan yazılar şimdiki benim, yani yazarın, ifadeleri. Eğik yazılmış olanlar ise o zamanki benim ifadelerim.
Her neyse şimdi karakterlerden birisini tanıtmak istiyorum.
Deniz... Evet, Deniz aslında yazarın ikinci iç sesi. İkinci diyorum çünkü ilk iç sesi olan Duru, bu olanlara dayanamayıp intihar etti.
Bu olaylar size çok mu kolay geldi? Gelmesin. Bunlar yaşadıklarımın en fazla %10'unu oluşturabilir.
Yalnızca bilmeniz gerekenleri anlattım.
Ah, tabii elbette az kalsın unutuyordum. Bunları yazmamın sebebi ne?
Bunları vicdan azabı çekin diye yazdım Demir ve Batuhan. Siz vicdan azabı çekin. Batuhan, sen tüm suçlarını biliyorsun. Demir, senin suçun ise beni reddetmek değil, umut vermek. Bu suçlarınız benim bu hâle gelmemde büyük etki etti.
Arya, Ece, Kardelen, Asude, Reyhan, Damla, Seda ve diğerleri... Siz de size verdiğim değeri anlayın diye yazdım. Beni artık biraz olsun anlamanız için yazdım.
Hayat sadece size zor değil. Çok yakın bir akrabamı kaybetmesem bile ben beni kaybettim. O da yakınım değil mi?
Lütfen artık yalnızca siz üzülüyormuşsunuz gibi davranmayın ve daha da önemlisi, asla ve asla yalnız ağlamayın. Üzülürsek beraber gülersek beraber.
Beni bu şekilde hayata bağladınız. Ünlü müzik grubu EXO ile başlayan hayatta kalma yolculuğumun son durağı sizdiniz. Siz olmasaydınız çoktan intihar etmiştim.
O sinir krizlerinden sonra hayatta olmam bile bir mucize çünkü. Her neyse, yeterince kendimi anlattığımı düşünüyorum.
Demir ve Batuhan, eğer vicdanınızı - tabi hâlâ kaldıysa - birazcık da olsa sızlatabildiysem ne mutlu bana.
Normalde bu kadar vicdansız değilim. Beni bu hâle siz getirdiniz!
Tek canı yanan kişi ben olmak istemedim. Beni de anlayın istedim. Dikkat çekmek için değil! Dikkat çekmek isteseydim eğer kendi adımı kullanırdım. Sizin gerçek adlarınızı kullanırdım. Ancak amacım dikkat çekmek değil. Yalnızca anlaşılmak istiyorum.
Beni anladıysanız eğer ben gidiyorum. Hiçbir şey hissetmeden iki günde bitirdiğim, tüm duygularımın katletdildiği bu kitaptan da uzaklaşıyorum. Eğer ararsanız bu kitap hep burada olacak.
Belki biraz da vicdanınızda olur kim bilir... Dersiniz ki sonunu getirdiğimiz bir kız vardı. Başta saf ve umutluyken en sonunda her şeyden yorulmuş bir şekilde köşesine çekilip, Azrail'i bekledi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ ÇIĞLIKLAR
ChickLitHer şeye karşı yoruldum. Duygularımı bile yaşayamayacak kadar yoruldum. Ayağa tekrar kalkamayacak, yolumu bulamayacak kadar çok yoruldum. Artık ağır ağır batmak, denizin, okyanusun o sonsuz sularına gömülmek ve orada boğularak yok olmak istiyorum. ...
