ONE SHOT (Short Stories)

Let Me Love You - Part 1

.

"Sandra, let me love you please. Tutulungan kita sa paglimot dun sa hayop na lalakeng yun! Just trust me..."

After he said that, I hugged him very tight. That means, I agreed with everything he just said.

YEAH. Siguro nga pumayag talaga ako. I was so broken that night, I'm drunk and hurt. Puno ng sakit at kalungkutan ako nang mga sandaling iyon. 

Si Miko lang ang nag-iisang dumamay sa akin. Hindi ko alam kung seryoso ba s'ya sa mga sinabi nya nung gabing yuon, kaso pumayag ako dahil sa 'di ko malaman na dahilan. Siguro dahil sa nararamdaman ko nung mga sandaling iyon.

Kailangan ko kasi talaga ngayon eh ang magpapalimot sa masalimuot kong nakaraan. Isang napakasakit na nakaraan na maaaring mahirap at matagal kalimutan, pero kakayanin.

I know, I don't have to do this. Hindi na kailangan kaya ko naman siguro mag-isa, pero si Miko mapilit. Alam kong magiging masama ang dating ko neto kasi gagamitin ko lang s'ya sa pag-momove on ko.

Right? Rebound? User? 

Alam ko ganyan ang iisipin ng iba sa akin. Hay ewan ko ba!

Papayag na talaga ako sa sinabi ni Miko, feeling ko naaawa lang saken yun kaya gusto n'ya 'tong gawin eh. Pero sabi n'ya mahal n'ya ko? I don't know. Nakakatawa ngang isipin eh, kasi "friends" lang talaga ang turingan namin. Kailanman, hindii pumasok sa isip ko na mahal n'ya ko not just a friend pero more than that, ganito na ba talaga kabilis magmahal sa panahon ngayon? Wala naman akong ginagawa para ma-fall s'ya sakin or what eh, 'di ko talaga alam!! Baka nga awa lang 'to..

Miko's POV

Sa mga nasabi ko sakanya nung gabing yon, eh lahat yun totoo. Galing talaga yun sa puso ko dahil yung ang tunay kong nararamdaman para sakanya. Alam kong mali, pero hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Ang sakit kasing makitang nasasaktan ang taong mahal mo eh, lalo na sa lalaking hindi deserve ang mga luha n'ya. Syet lang, bat ba kasi pinaubaya ko s'ya dun eh! Tsk.

Bat ba kasi natorpe ako dati?

 Naawa tuloy ako kay Sandra.. Pero hindi yon ang dahilan kung bakit sinabi ko sakanyang hayaan n'ya ko na mahalin ko s'ya, ginawa ko yon dahil gusto kong makalimutan n'ya yung lalaking yun. At habang kinakalimutan n'ya yun... eh sana matutunan n'ya din akong mahalin. Ang bait ko no?

Syempre mahal ko talaga si Sandra eh.

Niyakap n'ya ko.. Dahil don naisip ko na pumayag s'ya sa inisip ko.. Seryoso ako at pursigido akong gawin yon. Para sakanya..

Ayokong makita s'yang laging malungkot kasi malulungkot din talaga ako.. 

Kaso hindi rin naman ako umaasa na mamahalin n'ya rin ako agad or worst... baka hindi n'ya talaga ako mahalin.

Okay lang.

Ang gusto ko lang maka-move on s'ya at sana mahalin din n'ya ang sarili n'ya. Kasi naman lahat na binigay n'ya dun sa EX n'yang walang hiya!! Wala na s'yang tinira na pagmamahal sa sarili n'ya...

parang AKO lang..

Pero alam ko naman 'tong ginagawa ko. Di ako umaasa o humihingi ng kapalit sakanya...

Inaamin ko rin na syempre pag minahal n'ya ko yun na ata ang pinaka-magandang kapalit o sukli sa kabaitan ko. 

Alam ko kaya n'ya...

Tutulungan ko s'ya...

hindi sa naaawa ako kungdi, mahal ko talaga si Sandra...

 ------------------------

"Pwede naman nating subukan diba? 'Di ko naman pagsisisihan 'to Sandra eh. Mahal talaga kita... 'Wag mong isipin na naaawa lang ako sa'yo or what. Basta, hayaan mo lang ako na magtatanggal lahat ng sakit na nararamdaman mo at papatunayan kong hindi s'ya deserving na tao para sa'yo.. I love you Sandra, give me a chance..."

 I know. I'm so stupid pag hindi ko s'ya binigyan ng chance? Eh unfair naman kasi sakanya eh. Kahit sabihin n'yang 'di s'ya humihingi ng kapalit alam ko namang gusto nya rin na magustuhan ko talaga s'ya.

Pero mahirap pa sa lagay ko ngayon eh. 

Nasaktan kasi ako ng sobra.

I don't know, we'll see...

Will this work out?!

Itutuloy..