The Armentia's Descendant

Chapter Thirty: Absolute Tongue

Chapter Thirty: Absolute Tongue

.

Dawn

"Guys nakita niyo si ate Cole?" Tanong ko sa mga kaibigan ko. Kanina ko pa hinahanap si Nicole pero hindi ko siya makita, ang nakita ko lang ay sila mommy at daddy na dinala niya dun sa parang infirmary.

Nag-shrug si Harrison, "Hindi pa namin siya nakikita mula kanina."

Tumango naman ako at nag paalam na.

Saan kaya napunta si Nicole Smith?

'Hey Aki, kinakabahan ako. Is there a way para malaman ko kung nasan si Nicole?' Tanong ko kay Aki through telepathy.

'There is. Just close your eyes, I'll do the rest.' Sabi niya, nag-shrug nalang ako at tumango, then I closed my eyes.

*Earlier*

Nicole

"Take them to the infirmary. Mas ligtas sila don." Utos ng isa sa mga nag-lead ng laban. 

So mabait ako syempre. Kaya dinala ko yung magulang ko sa infirmary.

Agad namang may pumansin sakanila at inihiga sa dalawang separate beds.

Mahanap na nga si Dawn.

*Whoosh*

What was that?!

A ghost?! 

Tiningnan ko kung ano yung nangyari sa likod ko at parang may tumunog.

Isang bola? No—It's a plastic ball.

Nilapitan ko ito at tumalungko sa harap nito.

"Ano ba 'to?" Tanong ko sa sarili ko.

I pushed the ball slightly and it made a 'ding' sound.

OH HELL NO!

*Boom!*

Dawn

So na-kidnap si ate Cole? 

Hindi naman na pinakita kung nakuha siya.

"Psst-!" 

Sino 'yon? 

Tumingin-tingin ako sa paligid, pero wala kong nakitang tao na tumawag saakin.

Wala naman ibang tao dito kundi ako...

Though creepy, pinag patuloy ko ang paglakad ko. Pupuntahan ko muna sila mommy.

"Psst-! Dawn!" 

Ano ba 'yon? This time tinawag din niya ang pangalan ko.

Pinag patuloy ko parin ang lakad ko, patuloy parin yung boses, hanggang dumating ako sa maraming tao.

"Dawn! Open your eyes!" 

There it is again! Voice na parang may halong mas deep pa na voice.

What eyes? Bukas naman ang mga mata ko.

"You other thingy."

My element eyes?

Hindi na sumagot yung boses, so Element Eyes ko nga.

"Ate Cole?"

Bakit parang spirit nalang siya?

"Anong nangyari sayo?" Tanong ko. Napakamot siya sa batok niya at tumawa na parang awkward laugh.

"You have to save me Dawn."

What..?

Kwinento niya yung ginawa niya kanina at sinabi niya na ngayon, yung katawan niya ay nasa puder ng kabilang side, but still unconscious. As long as di daw siya gigising, hindi nila magagamit ang same magic niya.