Anonim: kremi kapıdan alırken ki halin neydi öyle?
Anonim: korkmana gerek yok sapık yada katil falan değilim, Lis
Anonim: ama sen benim katilimsin
Anonim: duygularımın katili
Lis: dedi anonim
Lis: neden anonim birine güveneyim
Lis: Hem artık anonim olarak yazmak kaldı mı?
Cevap vermedi. Bir kaç dakika telefonun ekranına anlamsızca baktım. Kendi kendime kızmaya başladığımda telefonu yatağımın üzerine sertçe bırakıp kenara koyduğum kremi alıp yaralanan dizlerime sürdüm.
Ah, hep kendine zarar veren bir tiptim. Dansa olan tutkum yüzünden bu hallerde olsam da şikayetçi değildim. Dans ederek nefes alan biriydim.
Avucumun içinde ki kreme baktım. Bu anonim bozuntusu kim olabilirdi ki? Aklıma bir isim gelmezken onun iyi biri olabileceğini düşündüm ama yinede ona güvenemezdim.
Telefonumu yatağın üzerinden alıp anonim kişisine mesaj attım.
"Ölmek istemiyorsan kolyemi yarın sıranın üzerine bırak!!!"
Mesajı gönderdiğimde rahat bir nefes alıp sırtımı yatağa bıraktım.
Canım kolyem.
Seni bulup canına okuyacağım anonim kişisi!
Selam, iyi okumalar. Yorum yapmayı unutmayın 💜 (bölüm atmaya devam edeceğim)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Kalpler
FanfictionÖlü kalbimin atışı kulaklarımda yankılanırken onun sesi de kulaklarımda yerini aldı. "Sen bu dünyada tüm kötülüklerin içinde açan en güzel çiçeksin. Seni kimsenin koparmasına izin vermeyeceğim."
