Ortaokulun sonlarındaydık sonunda sınav zamanı gelmişti.
Efruzla istediğimiz lise için çok çalışıyorduk.Çalışmaya değmişti
sonunda gelebilmiştik lisemize. İlk günümü heyecanla bekliyordum.Eski anılarıma bakmaya karar verdim.2saat boyunca baktım ve bakarken gözüm yaşarıyordu. Mezuniyet,gezilerimiz,karne fotograflarimiz işin garip yanı bütün hepsinde Efruzla yanaydık.Çünkü en iyi arkadaşım oydu ve birbiri-
mizi seviyorduk.Derken annem
geldi ve kalk formanı ütüle dedi.Hiç kardeşim yoktu ki benim yerime formamı ütülesin.Hep beni anlayan bir kardeşimi olmasını isterdim.
Yeni okul kitaplarımı inceliyip formamı ütüledikten sonra askıya astım.Akşam .yemeğine başlamadan hemen önce babam yurtdışından aradı ve ona ne zaman geleceğini sorunca da yıl sonunda geleceğini söyledi.Uzun zamandır görmemiştim onu özlüyordum.Iştahım kaçmıştı annem üzülmesin diye birkaç lokma alıp odama çıktım
sonra babama verdiğim sözü hatırlayıp gücümü toplayarak babamın 3 yıl önce doğumgününe gelmeden kargoyla gönderdiği kitabı okumaya başladım.Kitaplar benim tek kardeşlerimdir. okudugum kitapta iki kardeşin birbirinden ayrılmasından ve sonra nasıl birbirini bulduklarından bahsediyordu. Böyle kitapları hep okurdum ama nedense ilk defa böyle etkilenmiştim.Bitirdiğimde kitaplığa yerleştirip kendimi yatağa attım. Gözlerim hemen kapandı ve uyudum.Uyanmıştım
ama nedense etraf karanlıktı ve hiçbir ışık yoktu.merdivenden inerken düştüm tam o sırada biri
beni kolumdan tutarak engelledi.
Doğrulurken "yanında ben varken sen asla yere düşmezsin kardeşim"dedi.Bakmak için arkamı döndüğümde gitmişti
ve o ses kafamda yankilanıyordu.
Kardeşim,kardeşim (......)Çığlıkla uyandım ve ter içindeydim.'kabusmuş'diyerek üstümü değiştirdim ve "herhalde
kardeşsizliği kafama çok takmisim'diyerek mutfağa yöneldim karnımı doyurup uyudum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-İKİ GENCİN HİKAYESİ-
Novela JuvenilHikaye ;tıpkı yolların kavşakalara ayrılıp sonra tekrardan buluşması gibi iki gencin arasındaki bağların zorda olsa birbirini bulması üzerine dayalı.
