Belki de ben susunca her şey geçer,
Belki dağılır yaralarım böyle.
Konuşunca insan daha çok daralıyormuş.
Meğer herkes kendi okyanusunda değer taşlarını inşa ediyormuş.
Anladım dostum ben en çok kendimi anlatmaya çalıştığım yerde eksilmişim.
Anladım, insan kendine değer vermeyi öğrenince hayat suyu doğru yerinde akmaya başlıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR YANGIN YERİDİR BENİM SESSİZLİĞİM
شِعرBir yangın yeridir benim sessizliğim Her yanı alev alsa da Her toprağı çorak koksa da Bulurum ben köklerimin başladığı yeri Bir bulutun yağmuruna sevdası gibidir benim özleyişim Islanmayı beklsede kurak gözlerim Duymayı istesede kalbim hüznün titre...
