YAĞMUR
Yağmurlu bir günde ıslanıyorum iliklerime kadar,
Yine hissediyorum onun gözyaşlarını üzerimde,
Yine anlıyorum onun hüzün kokan hoyratlığını,
Ve izliyorum onun gelişini, ve bekliyorum onun tekrar beni iyileştirmesini.
Küçük bir yere oturup bakıyorum denize.
Beni alıp götürüyor uzaklara
Hangi mevsimin duygsunu yaşıyorum,
Bunu bende bilmiyorum,
Atlıyorum her birine, hepsinde küçük bir izimi bırakıyorum.
Kız kulesini seyrediyorum, hayranlık veriyor bana.
Yeni bitirilmeyi bekleyen hikâyeler yaratıyor bende.
İz bırakan bir destanı hatırlatıyor
Ve o anda yağmurun ıslatan sesiyle uyanıyorum,
Onun beni uzaklara götüren sesine yeniden dalıyorum.
(KÜBRA ACARER)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR YANGIN YERİDİR BENİM SESSİZLİĞİM
PuisiBir yangın yeridir benim sessizliğim Her yanı alev alsa da Her toprağı çorak koksa da Bulurum ben köklerimin başladığı yeri Bir bulutun yağmuruna sevdası gibidir benim özleyişim Islanmayı beklsede kurak gözlerim Duymayı istesede kalbim hüznün titre...
