'Aşkın İzi':2 ELBET BİR GÜN (Tamamlandı)

-1.Bölüm- 3 Yıl Sonra.. Asiye

-3 yıl boyunca Asiye için kabus olmuştu bu ev ne kadar da Kuzgun olsa bile.Kadir hala Kuzgun'un Asiye ile konuştuğunu bilmiyordu.Ama bu 3 yıl her gece sevdiği adama kavuşacağı günün mutluluğu ile gözlerini yumuyordu güzel kızının kokusuyla.2 yıl önce Kadir zorla nikah kıymıştı üstüne üstelik Asiye'nin sevdiği adam ve kızı ile tehtit etmişti artık soyadı KALELi değil,KARAHAN dı .3 yıl boyunca her gün Güneş ile kaçmaya çalıştı.Ama başarmadı her defasında yakalandı.

//
Bu gün her şeyi ayarlamışlardı kaçacaklardı.Sabah erken bir saatte Asiye,Güneş'i uyandırdı.

Asiye:'Annecim hadi bakalım kalk artık bu kaleden kaçma zamanı.Babayı bulucaz Tamam mı?'

-Bir anda açtı masmavi gözlerini ve Asiye ye baktı mutlulukla.

Güneş:'Yaşasın!Geyçek babama gidicez demi ayye!?'

Asiye:'Evet annem ama hemen gidelim hadi şimdi ben herşeyi hazırladım geriye kalan sadece umut öpücüğü kaldı.'

-Güneş,Asiye'nin iki yanağına da kocaman bir öpücük bıraktı.Sonra yataktan kalktı ve Asiye Güneş'in üstünü.Değiştirmeye başladı hızlı hızlı işlerini halletmeye çalışıyorlardı.Asiye bu süre zarfında gelen varmı diye kontrol de ediyordu.Güneşi giyindirmisti masmavi gözlerine baktı uzun ve ince telli örülmüş saçlarını öptü.Ayağa kalktı ve odadaki camın kolunu çıkardı.H emen çıkmaları lazım dı çünkü Kadir'in adamları yarım saat sonra etrafa dağılacaklardı.Fazla oyalanmadan sessizce odadan çıktılar.Kadir ve Güneş'in yan yana olan odaları bir tıkırtı bile olsun acayip ses çıkarıyordu.Güneş'in eli yanlışlıkla vazoya çarpınca yere düştü ve büyük bir ses çıkardı.Güneş  hem korkmuştu hem de yerdeki vazonun parçalarını topluyordu.Asiye,etrafa bakınıyordu o da çok korkmuştu.Güneşın elini yerdeki cam vazo kesince ağlamaya başladı.Asiye hemen kızının yanına gitti.

Asiye:'Annecim sakin ol birşey yok Tamam mı korkma .'

Güneş:'Çok acıyoy ayne.'

-Asiye kızının göz yaşlarını sildi  ve hemen üstündeki hırkayı çıkardı Güneş'in eline sarıp bastırdı bastırınca daha da çok acımış ve Güneş'mavilikleri daha da kızarmıştı.Odaya gireceklerdir kapıyı açtılar ki,Kadir odasından çıktı yere damlamış kanı görünce ve kırılmış vazoyu bağırdı.

Kadir:'Napiyosunuz siz sabah,sabah  cobuk Odaya.'

-Kadir çok bağırmıştı Asiye bile korkmuştu Güneş nasıl korkmasın.Kekeleyerek konuştu Asiye gözleri dolmuştu ağlıyordu.

Asiye:'Ka-kadir,Güneş'in eli.'

Kadir:'Anladım kaçmaya çalışıyordunuz demi yine sonra..Ne kadar kesildi babacım.'

-Evet bu doğruydu Kadir çok güzel bir baba olabilirdi.Ama Mustafa kadar değil.Kadir de eksik olan sadece biraz merhametti ve güler yüz yoks herşey tamamlanabilirdi.Kadir yavaşça Güneş'in yanına eğildi ve boyunla eşitledi,boyunu.Yavaşça Asiye'nin sarmış olduğu ince hırkayı cözüyordu.Günes ise acıyla ağlıyordu.Seslerini duyan Kadir'in adamı Doruk yanlarına geldi.

Doruk:'Kadir bey hastaneye götürelim mı küçük hanımı?'

Kadir:'Derin kesmiş.Hazırla sen arabayı gidelim.'

Doruk:'Emriniz olur Kadir bey.'

-Doruk hızla aşağı indi Kadir çok sınırlıydı ama çocukların ağlamasına dayanamıyordu.Güneş fark edince Kadir'in Asiye ye öyle baktığını eline aldırmadan dizine satıldı.

Güneş:'Noyuy ayneme zayay veyme.Kanatma onu.'

Kadir:'Hadi biz gidelim hastaneye sonrasına bakarız.'

-Kadir ,Güneş'i kucağına aldı ve aşağı indi merdivenlerden aşağı inerken arkasına baktı.

Kadir:'Sen nereye?git odada bekle!!'

Güneş:'Hayıy annemde geysin korkarım ben onsuz!'

Asiye:'Kadir nolur.'

Kadir:'Sadece  kızım istiyor diye.'

-Asiye de indi ve arabaya bindiler.H hastaneye geldiklerinde Güneş'in eline dikiş attılar ve hastaneden çıktılar.
//

-Her kaçmayı başaramadığında Kadir'den şiddet görüyordu.Her gece  korkuyla uykuya dalan Güneş annesinin acı sesleriyle korkuyla sıçrayarak uyanıyordu!
.
//
-Hastaneden gelmişlerdi Güneş Asiye'nin kucağındaydı.Yukarı çıkmışlardı tam odaya girecekken Kadir seslendi.

Kadir:'Asiye,Güneşi yatır ve odamıza gel.'

-Asiye Tamam anlamında başını salladı ve odaya geçti.Güneş'i yatağına yatırdı.

Asiye:'Annecim şimdi sen gözlerini kapatıyorsun ve çok güzel rüyalarla uyuyorsun Tamam mı.'

Güneş:'Ayne ben güzey uyuyamiyoyum ki hep koykuyoyum.Hep seni kanatio.'

Asiye:'Ben hep yanındayım ama söz uyandığında beni yanında göreceksin.'

Güneş:'Tamam.'

Asiye:'Tatlı rüyalar.Annecim.'

-Asiye,Güneş'in yanaklarından öptü ve odadan çıktı.Yatak odasına geldiğinde.Kadir bir anda Asiye'nin saçlarından tuttu.

Kadir:'Sana kaç defa dedimm!!Kaçmakdan pes et diye sen istesende benimsin istemesende.Bu bu su aklına sok artık.'

Asiye:'Ben senin değilim hiç bir zaman da olmadım.'

Kadir:'Benimsin kızının annesisin!'

Asiye:'Ağh! Sende o zaman şunu sok aklına.Güneş benim ve Mustfa'nın kızı benim sevdamın kızı.Senin gibi bir pisliğin değil!'

-Böyle diyerek Kadir'i  iyice sinirlendirmişti.K adir Asiyeyi saçlarından fırlattı.Büyük bir acıyla bağırdı Asiye o da yetmedi.Saclarından tuttu kaldırdı ve tokat attı.sonrasında da  odadan dışarı.Günes annesinin bağırışlarına uyanmıştı.kulaklarını kapanış odasının akışının önünde.'Allah'ım sen anneme yardım et..'diye şükrediyorsunuz Asiye ve Kadir fark edince Güneşi  hemen yanına gittiler Kadir durumu düzeltmeye çalışıyordu ama nafile düzeltme neye yarar.

Kadir:'Babacım korkma hiçbirşey yok sadece annenle biraz kavga ettik o kadar.Anne de bir daha yapmayacak zaten.'

-Kadir saçlarını okşuyordu Güneş'in ama Güneş daha çok kaçıyordu Asiye yanına geldi ve satıldı güneşe.Dagılmış saçları ve kan içinde olan yüzü.

Güneş:'Bir daha anneme dokunma kanatma annemi.'

Asiye:'Tamam annem.Tamam Günes'im'

-Beraber odaya geçtiler odaya geçer geçmez Güneş Asiye ye sarıldı.

Güneş:'Özür dilerim anne benim yüzümden.'

Asiye:'Özür dileme Annecim birşey olmadı bak.'
//

-Belki kavuşmalarına daha çok vardı ama bekleyecekti çünkü sevdiğinin ne durumda olduğunu haberini alıyordu sadece sabır etmek kalmıştı geriye.

Kontrol etmedim.