-5. Bölüm- Yıllar..

214 18 4
                                    

Asiye'den;

Akşam oluyordu yavaştan bende ilk önce Güneş'i hazırlamak için odasına gittim.

Asiye:'Güneş'im hadi giyinelim.'

Güneş:'Tamam annecim.'

Güneş'in üstünü değiştiriyordum gözleri bileğindeki morluklara takıldı ve bakmaya başladı ilgimi çekti ve sordum.

Asiye:'Nereye bakıyorsun bakalım sen?'

Ellerimi tuttu.

Güneş:'Eyin çok acıyoymu?'

Asiye:'Senin sayende acımıyor.Eğer şimdi de sımsıkı satılırsa acımaz bir tanem.'

Güneş:'Sayıyayım o zaman.'

Asiye:'Güneş'im...'

Güneş'in odada kalmasını söyledim ve bende elbisesi giyinip makyaj odasına girdim zorluklarını kapatmaya çalışıyordum.O kadar çoklardı iii bir türlü kapanmak bilmiyorlardı.Kendimi.iyice kaptırmıştı misafirler gelmiş olmalıydı kii Kadir'in kapıyı yumrukladığını bile duymadım.Bazı morluklar kalmıştı.H emen kapıyı açtım beyaz diz boyu bir etek giymişti kırmızı rij sürmüştür ve de kırmızı ayakkabı giymiştim.Kadir beni görünce şaşırdı.

Kadir:'Se-sen çok güzel.olmussun.'

Asiye:'Beklemesinler gi-gidelim.'

Odayaayrılan küçük koridor'un çıkışında Güneş'in korkmuş bir şekilde gördüm beni görünce koşarak sarıldı bana.

Asiye:'Gecti birtanem hadi şimdi gidelim misafirlerimiz beklemesin.'

Onaylarcasına kafasını olumlu anlamda salladı.Güneş ortamızdaydı  elini sıkıca tutmuştur ve yüzüne gülümsemistim hafifçe.Ve aşağı merdivenlerden inmeye başladık o an çok yavaş geçti yıllar sonra sevdiğim'i ilk defa görecektim.Güneş babasını ilk defa görecekti,benim umudum babasını ilk defa görecekti.Hiç resimlerde de görmemişti kii şimdi soracaktı belki de bana babam hangisi ama onun da belki mutlu bir yuvası vardır beni hatırlamıyordur kii..Ben iç sesimle cebelleşirken salona çokdan varmıştık etrafı.süzdüm gözlerimle.Nefes ve Tahir evlenmiş bir de çocukları olmuş ne kadar şanslı en azından beraber büyüttü oğullarını,yangazlar yine aynı..En son gözlerim Mustafa ya kaydı yanında sevgilisi de olur diye düşünmüştüm ama yoktu.Kadir'in sözüyle ayrıldım düşlerden.

Kadir:'Kaleliler bu güzeller güzeli eşim Asiye bu da prensesimiz Güneş..'

..
Mustafa'dan;
Özenle hazırlanmıştır bu akşam için evi çokdan boşaltmıştı buradan trabzon'a gidecektik.Mavi ceketini girdim ve bir kaç kez omuzlarında silktim sonrasında parfümünün sıktım ve odadan çıktım hepimiz arablara atladık ve toplantı olacak ve geldik kendimi zor tutuyorum bir şey yapmamak için.Oturmuş tuk herkes aralarında sohbet ederken.Ben düşünüyordum.Gelen topuk sesiyle ayrılım hayallerimden.Bir insan hala nasıl aynı kala bilir.G özlerini ayırdım ve gelen küçük kıza baktım benim kızım mıydı bu ne kadar tatlı aynı Asim'e benziyor.Kadir'in itici sesiyle bir kez daha ayrılmış oldum hayallerimden.

Kadir:Kaleliler bu güzeller güzeli eşim Asiye bu da prensesimiz Güneş..'

Eşim ve kızım diyince bir a kanbeynime sıçradı lan sen benim olana nasıl göz koyarsın.Hay p*ç!
---
Yazar'dan;
Kadir Asiye'ye  döndü ve şöyle dedi.

Kadir:'Hayatım tanıssana .'

Asiye:'Tabi.'

Herkes Asiye ye acı ile bakarken Mustafa hala ilk günkü gibi bakıyordu.Herkesle yılların hasretiyle tokalaştı yanında Güneş de vardı.En son Mustafa ya geldi sıra.

Asiye:'Hoşgeldiniz!'

Mustafa:'Hoşbulduk.'

Bunun ardına bir kelime daha eklemişti.Ama duymamıştı Asiye.

'sevdam..'

Güneş'in boyuyla eşitledi boyunu.

Mustafa:'Merhaba tatlı kız ben Mustafa Kaleli.'

Güneş Asiye ye baktı.

Asiye:'Tanıtsana annecim kendini..'

Güneş:'Güneş beyim adım memnun oydum.'

Mustafa:'Bende..'

Kontrol etmedim

'Aşkın İzi':2 ELBET BİR GÜN (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin