'Aşkın İzi':2 ELBET BİR GÜN (Tamamlandı)

-12. Bölüm-

Asiye ve Mustafa odada biraz daha zaman geçirdiler ve hep beraber aşağı indiler.Evde kimse yoktu herkes yoldaydı istanbuldan trabzona dönüyolardı.

"Mustafa biz yeni bir eve taşınmasak mı?!"

"Neden öyle dedin güzelim?"
"Ne bileyim bu ev bana daha iyi geliyor önceden de yeni eve taşındığımızda Ka-"

Asiye sözünü tamamlamadan ağlamaya başladı.Mustafa hemen sarıldı.

"Şşş geçti artık ben varım mutlu bir hayatımız olacak kızımız sen ve ben."

"Mutlu olmak bize haram.Baksana seninle mutlu bile olamıyorum ben."

"Olacağız çok mutlu olacağız."
Güneş yanlarına geldi.Asiye hemen göz yaşlarını sildi ve kızının yanağından öpücük kondurup kucağına aldı.

"Annecim oynasaydın."
"Koryktuym ben."
"Korkma birtanem."

Mustafa,hayranlıkla kızını ve karısını izliyordu yaklaşık yarım saat boyunca öpüp durmuştu Asiye,Güneş'i.Asiye en sonunda öpmeyi bırakıp göğsüne yatırmıştı.Güneş annesinin göğsünde uyuya kalmıştı.

Mustafa'nın gözleri dolmuştu çoktan.Dalıp gitmişti.

"Ne oldu Mustafa Kaleli gözlerin yaşardı."
"Hic öyle."

"Mustafa"
"Asiyemm"
"Eskisi gibi olurmuyuz?"
"Eskisi gibi değilmiyiz ki?"

"Sanki arada bir şey var gibi."
"Var doğru."
"???"
"O it oğlu it  kadir var!!"
Mustafa fazla bağırmıştı Güneş ağlamaya başladı ve de ağlarken bir şeyler söylüyordu gözlerini hiç açmıyordu.

"Yapma aggg anneme vurma ne olur!😫😫"

Asiye güneşin saçlarını okşayarak kaldırmaya çalıştı.

"Annecim kalk ne olur bak rüya goruyorsun!"
Asiye güneş uyanmayınca ağlamaya başladı.

"Babacım hadi kalk güzelim."
Güneş ağlayarak açtı mavilerini.
"Geçti annecim."
"Anne sana vurmasın,babam bizi bırakmasın!"

"Bırqkmicam babacım."
Güneş hem asiyeye hem de mustafaya sarıldı ve 3'ü de ağlamaya başladı.