Saate bakıyordum, gece 2 olmasına rağmen hala gelmemişti. Onu bekliyordum, yakında boşanacağımızı bile bile. Duyduğum anahtar sesi ile ayağa kalktım. "Geldin mi?" cevap vermeden ceketini astı. "Niye böyle yapıyorsun?" bir anda bana döndü. "Yakında zaten boşanacağız ve aramızda Min Jee'den başka bir bağ kalmadı." işte yine başlıyordu. "Jaehyun lütfen böyle yapma." alayla güldü.
"Neyi yapmayayım Seul? Bizim aramızda saygıdan başka bir şey yok." gözlerim yanmaya başlarken konuştum. "Ah o zaman ben gideyim. İyi geceler Yoon oh." ona sadece ciddi olduğumda gerçek ismiyle hitap ederdim. Yavaşça yukarıya çıktım. Min Jee uyuyor mu diye kontrol ettiğimde rahatça uyuduğunu görüp rahat bir nefes aldım ve odama doğru yöneldim. Kapıyı yavaşça açtım.
Odaya sessiz olmaya çalışarak girdim. Yüzümü yastığa gömdüm ve ağlamaya başladım. Sesimi duymamalıydı. Ağladığımı kimseye göstermek istemiyordum. Telefonuma gelen mesaj ile telefonu elime aldım. Mesaj Sicheng'den gelmişti.
**********
Sicheng: Nasılsın uyudun mu?
Seul:Sana da iyi geceler.
**********
Bu çocuğun attığı her mesaj beni rahatsız ediyordu. Cidden evli bir kadına mesaj atılır mı? Ya da onu görmeye gelir mi? Peki ne oluyor? Her seferinde evime uğruyor ay hanimiş Min Jee yapıyordu. Min Jee ise ne zaman görse onu ağlamaya başlıyordu. İşte bu böyle bir şeydi. Yavaşça yatağa yatıp derin bir nefes aldım. 'Tanrım lütfen Min Jee'ye bu olaylar yansımasın' diye geçiriyordum içimden.
Düşüncelerimi sessize almak istedim bir anda. 'Lütfen bu korkunç rüya bitsin' ama olmuyordu. Bu korkunç rüya bitmiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mom, Forgive My Father (Jung Jaehyun)
Fanfiction"Annişş babişkomu lüçfen affet lüçfen!" küçük kız annesi ile babasını barıştırmaya çalışıyordu. "Ah bebeğim biz babanla küs değiliz." ama ufaklık biliyordu annesinin ve babasının yakında boşanacağını...
