7. BÖLÜM

552 34 39
                                    

Sabah uyandığımda yanımda hissettiğim şeyle çığlık attım. "Kalk yatağımdan gece buraya nasıl geldin?!" Jaehyun'u iterken o ise daha yeni uyanmıştı. "Ben uyurgez-" karnına vurdum. "Pis yalancı sen uyurgezer falan değilsin!" sinirle onu yataktan aşağıya attım. "Ah!" kalçasını okşadı. "Popom acıdı mutlu musun?!"

Göz devirip ayağa kalktım ve Min Jee'nin odasına doğru yürümeye başladım. "Neden işe gitmedin?" alayla konuştu. "Çünkü bugün tatil Bayan Jung Jaehyun'un deli karısı." umursamadan uyanan Min Jee'yi kucağıma aldım. "Baba!" direk resmen baba diye çırpınmaya başlamıştı. Moralim bozulsa da Min Jee'yi Jaehyun'a verdim. "Hanimiş benim minik bebeğim?"

Jaehyun gülüp Min Jee'nin gamzesini seviyordu. "Baba! Annem dün çok ağladı." dediği şeyle Jaehyun bana döndü. "Neden? Ne oldu Seul?" bir şey demeden Min Jee'yi tekrar kucağıma aldım. "Evet biz en iyisi yıkanalım." Jaehyun tuhaf bir şekilde güldü. "Sen de mi yıkanacaksın? Ben de geleyim mi?" ayağına bastım. "Of ayağım yah!" umursamadan bornozlarımızı alıp banyoya ilerledim.

************************************

"Sicheng ile de konuşmanı istemiyorum." yavaşça kahvemden bir yudum aldım. "Bu seni ilgilendirmez." kaşları çatıldı. "Ne demek beni ilgilendirmez?" omzumu silktim. "Umurumda değil." yavaşça masadan kalktım. "Konunun kapandığını sanmıyorum." bir şey demeden salondan çıktım.

"Her ne olursa olsun biz evliyiz." işte bu cümle, bana ümit vermişti...


Mom, Forgive My Father (Jung Jaehyun)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin