Ik word ziek van de wereld waarin ik mezelf heb neergezet en ik ben bang dat dit niet is hoe het is en dat ik het gewoon maar zo verzonnen heb en dat anderen het anders zien op een mooiere manier dan in mijn hoofd en ik wil dat ook kunnen zien maar mijn gedachtes vormen een wolk voor mijn ogen die alles wat het echt is van me vandaan houden en ik begin langzamerhand in de wolk te leven en ik vraag me af of ik nog wel besta in de wereld die jij en alle anderen zien want ik zie mezelf daar niet ik zie die hele wereld opzich niet dus zeg me dat jij me wel ziet zeg me dat ik besta en niet langzamerhand begin te vervagen en zeg me dat je door hebt dat ik letterlijk met mijn hoofd in de wolken loop.
— een mond vol maar een leeg hart
JE LEEST
Lucide Nachtmerries
PoetryIk kan geen onderscheid meer maken tussen dromen en realiteit want als ik wakker word voelt het nog steeds alsof ik in een lucide nachtmerrie zit. ! Tw
