Always

Chapter 2

တကယ္ေတာ့ဒီေန႔က ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးရက္ေတြ
ထဲကတစ္ရက္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္..
ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီေန႔က တကၠသိုလ္ေတြကေန
အေၾကာင္းၾကားစာပို႔တဲ့ေန႔..
ကြၽန္ေတာ္တက္ခ်င္ေနတဲ့ မႏၲေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္ကို တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္ေလ..
ဆယ္တန္းကိုေတာ့ရန္ကုန္မွာေျဖခဲ့ေပမယ့္
တကၠသိုလ္ေရြးေတာ့ မႏၲေလးကို ေရြးခဲ့တာ..

ေမေမနဲ႔အတူတူေနခ်င္လို႔ မႏၲေလးကိုေရြးလိုက္တာ..
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေဖေဖနဲ႔လည္းမခြဲခ်င္ဘူး.
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက မိသားစုစံုစံုလင္လင္နဲ႔
ေနလို႔ရတာမွ မဟုတ္တာ..
ေဖေဖနဲ႔ေမေမက ကြာရွင္းထားတာမဟုတ္ေပမယ့္
ကြာရွင္းထားတာထက္ေတာင္ အေျခအေနဆိုးေနပါ
ေသးတယ္..
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ..
ကြၽန္ေတာ္ရွစ္တန္းႏွစ္ကတည္းက ကြဲသြားၾကတာ
အခုအခ်ိန္ထိဆိုပါေတာ့..

ေမေမကမႏၲေလးဇာတိဆိုေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ရန္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္မွာမေနေတာ့ဘဲ
ဖြားဖြားတို႔ရိွတဲ့ မႏၲေလးကိုထြက္သြားခဲ့တာ..
ေမေမကသူနဲ႔လိုက္ခဲ့ဖို႔ေျပာေပမယ့္ ေဖေဖ့ကိုလည္း
တစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ့ႏိုင္ဘူးေလ..
ေမေမ့မွာကမႏၲေလးျပန္သြားရင္ ဖြားဖြားရိွေသးတယ္.
ေဖေဖမွာက ကြၽန္ေတာ္ကလြဲရင္မရိွဘူးေလ.
ဒါေၾကာင့္ေဖေဖနဲ႔ပဲေနဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရတာ..
ကံေကာင္းတာတစ္ခုက ေမေမကကြၽန္ေတာ့္ကို
နားလည္ေပးခဲ့တယ္..

ေဖေဖနဲ႔ေမေမရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးျပသနာက အသြင္မတူ
အိမ္သူမျဖစ္ဆိုသလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကခ်စ္လို႔ယူခဲ့ၾကေပမယ့္
စ႐ိုက္ခ်င္းမတူေတာ့ အဆင္မေျပၾကေတာ့...
ညိႇယူရင္ရႏိုင္ေသာ္လည္း ေခါင္းမာေသာ ေဖေဖနဲ႔
မာနႀကီးေသာေမေမေၾကာင့္ ျပသနာကတျဖည္းျဖည္း
ႀကီးထြားလာခဲ့ရတာ..
ေမေမကမႏၲေလးသူဆိုေတာ့ ျမန္မာဆန္ဆန္နဲ႔
ေရွး႐ိုးဆန္ၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တယ္...

ေဖေဖကေတာ့နဂိုကတည္းက ရန္ကုန္မွာေနလာတဲ့
ရန္ကုန္သားဆိုေတာ့ ဆိုရွယ္က်ၿပီးေခတ္ဆန္တယ္.
ေဖေဖကတစ္ခါတေလ အလုပ္သေဘာအရေသာက္လာတဲ့အခါမ်ဳိးေတြမွာ
ေမေမကနားမလည္ေပးႏိုင္တာမ်ဳိးေတြ..
အမ်ဳိးသမီးမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ေဖေဖ့ဘက္က႐ိုးသားေနေပမယ့္ ေမေမ့မ်က္လံုးထဲမွာ
အျမင္မၾကည္တာမ်ဳိးေတြ..