မႏၲေလးကို ေရာက္ေနတာလည္း ရက္ေတာ္ေတာ္
ၾကာေနၿပီဆိုေတာ့ ကိုလွ်ံနဲ႔အတူတူ ေနရာေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားကိုေတာ့ ေရာက္ျဖစ္ေနသည္..
ႏွစ္ေယာက္အတူတူသြားၾကတာဆိုေတာ့ ေမေမက
ကားနဲ႔ပဲသြားခိုင္းတာ..
ဆိုင္ကယ္နဲ႔ဆိုရင္ အႏၲရာယ္မ်ားလို႔တဲ့ေလ..
ရန္ကုန္နဲ႔မတူတဲ့ တစ္ခ်က္ကအဲ့တာပါပဲ..
ရန္ကုန္မွာက် အၿမဲတမ္း တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာကူး
ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကားနဲ႔ပဲသြားေနရတာ..
ဒါေတာင္ ေဖေဖ့ကိုပဲလိုက္ပို႔ခိုင္းေနရတာ..
မႏၲေလးမွာ ဆိုင္ကယ္စီးတဲ့လူေတြမ်ားေတာ့
ပိုသေဘာက်မိတယ္..
ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို ကိုယ့္ဘာသာ ဆိုင္ကယ္နဲ႔
သြားလိုက္႐ံုတင္..
ဘယ္သူ႕မွလည္း လိုက္ပို႔ခိုင္းစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ..
ခက္တာက ကြၽန္ေတာ္ကရန္ကုန္မွာ ေနလာတာဆိုေတာ့
ဆိုင္ကယ္မစီးတတ္ေသးဘူး..
ေမေမကလည္း အခုခ်ိန္ထိ စိတ္မခ်ေသးလို႔ဆိုတဲ့
အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေပးမစီးေသးေတာ့
တစ္ခုခုဆို ကိုလွ်ံကိုပဲ အကူအညီေတာင္းေနရတယ္..
ေနာက္ေတာ့မျဖစ္တဲ့အဆံုး ေမေမ့ကိုဆိုင္ကယ္
ဝယ္ေပးဖို႔ပူဆာရေတာ့သည္..
ဟုတ္တယ္ေလ..
မႏၲေလးမွာေက်ာင္းတက္ရမွာကို ဆိုင္ကယ္ေလးေတာ့
စီးတတ္သင့္တာေပါ့..
ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာဆိုင္ကယ္ေလးစီးၿပီး
ေက်ာင္းတက္ၾကည့္ခ်င္တယ္..
ဒါကိုေတာင္ ေမေမကဦးေလးျမကို အႀကိဳအပို႔
လုပ္ခိုင္းမယ္ေျပာေနေသးတာ..
"ေမေမကလည္း ဆိုင္ကယ္ေလးဝယ္ေပးပါဆိုေန.
ေက်ာင္းသြားရင္သားလည္း သူမ်ားေတြလို ဆိုင္ကယ္နဲ႔
ေက်ာင္းတက္ခ်င္လို႔ပါ"
"ေအာ္.. သားရယ္.
ေမေမကစိတ္မခ်လို႔ပါ..
သားကအခုထိလမ္းလည္းမကြၽမ္းေသးဘူး..
ၿပီးေတာ့ဆိုင္ကယ္လည္း မစီးတတ္ေသးဘူးဆိုေတာ့
ေမေမကတစ္ခုခုျဖစ္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ"
"ေမေမစိတ္ပူတာကို သားနားလည္ပါတယ္..
ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုမစီးတတ္လို႔ဆိုၿပီး ဒီတိုင္းထားလိုက္ရင္
သားဘယ္လိုလုပ္စီးတတ္ေတာ့မွာလဲ..
ေမေမေနာ္.. ဝယ္မေပးရင္သားရန္ကုန္ျပန္လိုက္မွာဗ်"
YOU ARE READING
Always
Short Storyႏွလံုးသားရဲ႕ ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆံုးတစ္ေနရာကေန လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားတဲ့ေနာက္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ. ... ေသခ်ာတာကေတာ့ ကိုယ္မင္းကို အၿမဲတမ္းအတြက္ ခ်စ္ပါတယ္..
