The Hideous Me (One Shot Story) COMPLETED

UGLY 4

KIM's POV

Next morning came and super aga ko na namang nagising. Lagi na lang ako napapaaga ng gising, feeling ko laging may magandang mangyayari pag maaga ako nagigising. Kyaaah meron na pala, kakanta ako mamaya sa MR Bar. Maihanda na mamaya ang gagamitin ko.

*Kringgggggg*

Aga namang tumawag ni Kiel.

"Yeobosaeyo (Hello) Kiel-oppa"
"Wow maalam kang mag korean?"
"Konti lang. Pinag-aaralan ko palang siya. So bakit ka napatawag Kiel?"
"Ahm tara labas tayo ngayong gabi. Dinner? After your work"
"Sorry Kiel 12 pa labas ko sa work mamaya"
"Bakit? Sayang naman. I want to see my friend Charm"

Aww bakit ang sweet pakinggan? Ganito ba talaga pag may kaibigan? Ang sarap sa feeling.

"Natanggap kasi akong singer sa bar kasi yung singer namin dati nagpunta na ng Korea para don mag trabaho. And I took that chance to sing again"
"Oh so you know how to sing? Why you didn't tell me yesterday?"
"Singing is my hidden talent Kiel-oppa. And I forgot. Hindi ka naman kasi nagtatanong"
"Ah bakit parang kasalanan ko pa? Anyway, sige next time na lang pala. May gagawin din pala ako mamaya. See you when I see you Charm. Goodbye"
"Bye"

He ended the call. Makapag ready na nga papuntang school.

After kong mag-ayos pumasok na ko and di ko alam kung lucky day ko ba ngayon kasi walang tubig na bumuhos sakin and no presence of campus bullies.

Pagkatapos ng klase, dumeretso na kong umuwi para ayusin ang mga susuotin ko mamaya. Magme-make up pa ba ako? Hmm kailangan para matakpan yung mga pimple ko sa ilong pisngi at baba. Mata lang kasi ang matatakpan ng mask eh.

Dahil bored ako tinext ko na lang si Kiel.

To: Kiel
Busy ka? Tara kain tayo sa labas.

After 5 mins. may reply na siya.

From: Kiel
Sure! Sunduin na lang kita dyan.

To: Kiel
Okiii 😊

After 20 mins may kumakatok na sa pintuan ko. Nagmamadali ko pang buksan baka mainip yon eh, nakakahiya. Pagkabukas ko ng pinto, ang gwapong mukha ni Kiel ang agad na bumungad sakin.

"Hi"
"Hindi ka na nag stammer ha"
"Syempre comfortable na ko sayo eh. Kahapon kasi medyo nahihiya pa ko"
"Alam ko. Masyado kasi akong gwapo eh"

Woah lakas ng hangin. Liliparin ata ako.

"Alam mo Kiel bago pa tayo tangayin ng sobrang lakas mong hangin, umalis na tayo. Tara nagugutom na ko"

He laughed and I smile. Ang saya pala pag nakakapagpatawa ka ng ibang tao. Heaven ang feeling.

"You can take a picture of me before we leave. Baka kasi matunaw na ko sa titig mo. Can I pose now?"

Nakakahiya, napansin pala niya. Umiwas ako ng tingin.

"Sira ka. Tara na nga"

Nauna na kong maglakad sa kaniya.

"San ka pupunta Charm?"
"Kahit saan basta may kakainan"
"Come back here Charm, I brought my car"

Bumalik ako at pinagbuksan niya pa ako ng pinto. Napaka gentleman naman ng friend ko.

"Thank you"
"Basta ikaw bestfriend 😉"

Bestfriend? Agad? Bilis ah. Pumasok na rin siya at inistart na ang makina.

"Kelan pa tayo naging mag bestfriend?"
"Kahapon pa. When I asked you to be my friend and you said yes, so we're bestfriends now"
"Ok"

I don't have nothing to say. Wala naman akong alam sa pagkakaibigan. O kung ano ang pagkakaiba ng friend sa bestfriend. Ang mahalaga may bestfriend na ko ngayon.