10 Ατομα Που Με Θελουν Νεκρη

Κεφ.3"Παιχνιδι Με Πιονια"

ΡΟΖΑ

" πρεπει να μιλησουμε"
Μου ειπε και εγω αμεσως σηκωθηκα απο τις σκαλες.
Δεν ηθελα να μιλησω μαζι του. Οχι πριν μαθω ολη την ιστορια απο το ημερολογιο.
Πηγα να τον προσπερασω αλλα αυτος μου επιασε το χερι και με σταματησε.
"τι θελεις. "Του ειπα και τραβιξα το χερι μου.
Αυτος με κοιταξε και μετα κοιταξε το ημερολογιο.
" το γνωριζω αυτο το ημερολογιο. Ειναι το ημερολογιο της Σαρας."
Ειπε και το κοιταγε εντονα.
Ωστε γνωριζει για το ημερολογιο. Απο ποιον το ξερει αραγε?
"Τζον τι θελεις?" Τον ρωτησα. Για ποιο πραγμα ηθελε να μου μιλησει.
Ο Τζον πηγε να πει κατι αλλα τον σταματησα.
" πρωτα θελω να μου πεις απο που ξερεις για το ημερολογιο.."τον ρωτησα. Εχω μεγαλη περιεργια να μαθω
"Απο την Σαρα. Η Σαρα μου το ειπε." Μου απαντησε.
Παρελθον απο πλευρα Τζον
Ημουν τοσο νευριασμενος . Για ολο το κακο στην ζωη μου φταιει αυτη.
Ηταν η ευκαιρια της ζωης μου και την εχασα εξαιτιας της. Την ειδα να καθεται σε ενα παγκακι και να γραφει κατι σε ενα τετραδιο. Πηγα προς το μερος της. Ηθελα να βαλω ενα τελος.. να ζητησω εξηγησεις.
Μολις με ειδε σταματησε να γραφει και σηκωθηκε.
" πας καλα...γιατι μου το κανεις αυτο..γιατι θελεις να μου κανεις κακο."της ειπα. Ημουν τοσο νευριασμενος μαζι της που φωναζα.
" δεν θελω να σου κανω κακο"
Ειπε αυτη ηρεμη
"Σοβαρα τωρα.. μετα απο ολα αυτα που εκανες μου λες αυτο.
Πιστευεις οτι με το να λες ψεματα θα γλυτωσεις.
Κανενας δεν εζησε λεγοντας ψεματα." Ειπα και αυτη λιγακι τρομαξε
"δεν θα πω ψεματα.. μονο την αληθεια."
Μου ειπε και μου εδειξε ενα τετραδιο που εγραφε 'το ημερολογιο μου.'
" τι ειναι αυτο?" Την ρωτησα. Μαλλον κανενα κολπο της
"εδω γραφω για σενα"
Μου ειπε
"Ετσι εμαθα την υπαρξη αυτου του ημερολογιου. Η Σαρα μου το ειπε οταν πηγα να της μιλησω ." Ειπε ο Τζον
Ενιωθα οτι ο Τζον ελεγε την αληθεια. Φαινεται οτι λεει την αληθεια.
Δεν μπορω να τα πιστεψω ολα αυτα. Νιωθω λες και ολο αυτο το καιρο ζουσα σε μια φουσκα και το ημερολογιο την εσκασε.
Δεν μπορω να πιστεψω ολα αυτα που ακουγονται για την Σαρα.
" Τζον τι θελεις να μου πεις?" Τον ρωτησα. Αυτος ξεκινησε.
" χθες στο τραπεζι μετα την κηδεια δεν προλαβα να σου μιλησω. Ηθελα να σου πω για την Σαρα. Οτι αυτη φταιει για ολα . Αυτη δεν ειναι φιλη σου. Ενα φιδι ηταν. Αυτη ειναι η αιτια που χωρισαμε"
Μου ειπε.
"Γιατι μου τα λες τωρα ολα αυτα?" Γιατι δεν μου τα ειπες πριν. Τι περιμενες.
"Η Σαρα ηταν ζωντανη τοτε" μου ειπε.
Το κλιμα ειχε αρχισει να ειναι λιγο απειλητικο.
"Μην πιστευεις οτι διαβαζεις σε εκεινο το ημερολογιο. Δεν ξερω τι παιχνιδακια μπορει να σκαρωνε παλι. Μην πιστευεις οτι λεει η φιλη σου. Μην πιστευεις οτι γραφει για μενα εκει μεσα" μου ειπε.
Θα του ελεγα να παψει γιατι λεει βλακειες αλλα μεχρι τωρα νιωθω οτι η πραγματικη αληθεια βγαινει στο φως.
Δεν μπορουσα να μιλησω αλλο.
Τον προσπερασα χωρις να πω κατι.
Δεν μπορουσα. Δεν μπορουσα καν να τον κοιταξω.
"Μην την πιστευεις Ροζα. Μην την αφησεις να παιξει με το μυαλο σου" μου ειπε.
Το κουδουνι χτυπησε και στους διαδρομου εμφανιστηκαν παιδια.
Τι ωραια, αυτο ηθελα για να χαθω μεσα στο πληθος.
Ο Τζον μου επιβεβαιωσε οτι λεει η Σαρα μεσα στο τετραδιο. Ενιωθε οτι παλι θα εχει πει ψεματα για εκεινον.
Ηθελα να φυγω. Δεν περιμενα αυτο το ημερολογιο να μου προκαλεσει τετοια συναισθηματα.
Μπηκα παλι μεσα στην ταξη. Μονο η Λουσι ηταν μεσα . Η κοπελα του Σαμ.
"Γεια" της ειπα.
Η Λουσι ειναι καλη κοπελα. Δεν εχουμε μιλησει πολυ αλλα απο τις λιγες συζητησεις που καναμε ξερω τι ατομο ειναι.
"Γεια σου" μου ειπε και χαμογελασε.
Εκατσα στο θρανιο και κοιταγα τον πινακα.
Η Λουσι με ειδε που ημουν χαλια και με ρωτησε.
"Πως ηταν χθες...?" Μου ειπε.
"Μια δυσκολη μερα" της απαντησα.
Η αληθεια ειναι πως πραγματικα ηταν μια δυσκολη μερα.
Τοτε εκει που υπηρχε ησυχια , η φωνη μου ακουστηκε..
"Πως θα ενιωθες αμα δεν γνωριζες πραγματικα ποια ειναι η κολλητη σου?" Την ρωτησα.
Αυτη με κοιταξε και ηρθε προς το μερος μου.
"Μου μιλας γενικα ή αναφερεσε στην Σαρα?" Μου ειπε.
"Ξερεις κατι?" Την ρωτησα. Δεν μπορω να το πιστεψω οτι και η Λουσι ξερει.
Παρελθον απο μερια Λουσις.
Με παρατησε. Πηγε με αλλη..
Επρεπε να ερθει το παρτυ της Σαρας για να το μαθω. Μου το ειπε ο ιδιος.
Κατεβαινα τις σκαλες γρηγορα και ξαφνικα αρχισε να παιζει παλι η μουσικη.
Ετρεξα γρηγορα προς την κουζινα.
Εκει θα υπηρχε ησυχια.
Μπηκα μεσα και ειδα τον Σαμ .
Αυτος με κοιταξε και με ειδε που εκλαιγα.
Δεν ηθελα κανεις να με δει ετσι.
"Εισαι καλα?" Με ρωτησε.
Η αληθεια ειναι πως δεν ημουν καλα.
"Θα προσπαθησω να ειμαι" του ειπα και πηγα να φυγω αλλα η φωνη του με σταματησε ..
"Θες να παμε να φαμε κατι?" Με ρωτησε.
Η αληθεια ειναι πως πειναγα.
Γυρισα και χαμογελασα. Οσο φυσικα μπορουσα..
"Ναι θα το ηθελα πολυ" του ειπα.
Αυτος χαμογελασε και μαζι προχωρησαμε προς τα εξω.
Καθως περπαταγαμε ειδα την Σαρα να χορευει.
Μολις με ειδε σταματησε και το βλεμμα της επικεντρωθηκε σε εμενα και στον Σαμ.
Δεν εκατσα να ασχοληθω. Γυρισα πλευρο και εφυγα.
"Δεν ξερω γιατι με κοιταξε ετσι...φαινοταν τοσο καλη αλλα ενιωθα λες και εκεινο το λεπτο μου εδειχνε το πραγματικο προσωπο της" μου ειπε η Λουσι.
"Τι εννοεις?" Την ρωτησα.
"Δεν μπορω να το εξηγησω αλλα εκεινο το βλεμμα ηταν λες και ηθελε να με σκοτωσει." Μου ειπε.
"Σου μιλησε καθολου μετα απο το παρτυ της?" Την ρωτησα.
"Ναι" ειπε αλλα τα παιδια που εμπαιναν στην ταξη μας εκαναν να σταματησουμε.
Η Λουσι εκατσε στο θρανιο της.
Ο Τζον μπηκε μεσα και κοιταξε πρωτα την Λουσι και μετα εμενα.
"Τι σου ειπε?" Ηταν τα λογια του οταν ηρθε ακριβως μπροστα απο το θρανιο μου.
"Τιποτα" του απαντησα εγω και κοιταξα αλλου. Δεν ειχα την δυναμη να μιλησω.
Ο καθηγητης μπηκε μεσα και το μαθημα ξεκινησε .
Αφου ξερω πια οτι ο Τζον ξερει για το ημερολογιο..εχω την δυναμη να το διαβασω.
Το ανοιξα και ξεκινησα.
Τα πραγματα τις επομενες βδομαδες ηταν πολυ απαισια. Ο Τζον και η Ροζα ηταν παντου μαζι .
Φιλια στις εξοδους .
Βολτες στους δρομους.
Λογια χαρας και αγαπης
Ραντεβου στο σινεμα..
Αγκαλιες σε διαφορους χωρους.
Εγω? Εγω δεν ημουν πουθενα .
Πια κοιταγα το χωρο μου και ενιωθα οτι κατι ελειπε. Ηταν η Ροζα. Δεν ειχε πια χρονο για εμενα.
Ο Ραιαν μια μερα με ρωτησε που ειναι η φιλη μου αλλα δεν ηξερα τι να του πω.
Ενιωθα οτι γι'αυτην την κατασταση εφταιγε ο Τζον.
Καθε μερα της ελεγα να βγουμε αλλα παντα ειχε κανονισει με αυτον.
Παντα ακουγα το ονομα αυτου.
Τζον Ντιν.
Δεν ηθελα να χασω την κολλητη μου. Δεν ηθελα. Και φυσικα απο ενα αγορι που εχω ακουσει τοσα πολλα για εκεινον.
Στην αρχη προσπαθησα να συμφιλιωθω με την κατασταση και με τα νεα δεδομενα αλλα δεν μπορουσα. Δεν μπορουσα.
Επρεπε να τους χωρισω.
Ειπα να κανω μικρα βηματα.
Εφερνα συνεχεια στο τραπεζι το ονομα Σαμ.
Ηταν ενα χαρτι που συντομα εγινε αδυναμο.
Επρεπε να σκεφτω κατι αλλο.
Τοτε μου ειχε ερθει η ιδεα να τον κανω να φαινεται κακος αγαπημενο μου ημερολογιο..
Ελεγα στις συζητησεις μας μονο τα χειροτερα του προσοντα . Τουλαχιστον σε αυτες που μπορουσα να πω. Δεν ηθελα να φανει οτι δεν μου αρεσαν μαζι ο Τζον με την Ροζα.
Ηθελα να προστατευσω την φιλια μας.
Διαβαζα αυτα που εγραφε η Σαρα και τα ενωνα με τις δικες μου αναμνησεις.
Παρελθον απο μερια Ροζας.
"Και δηλαδη δεν ηρθε?" Με ρωτησε η Σαρα.
"Οχι δεν ηρθε. Μου ειπε οτι κατι σοβαρο του ετυχε." Της ειπα.
"Και εσυ τον πιστεψες?" Με ρωτησε.
Το βλεμμα της μου ελεγε 'Γιατι κανεις την ηλιθια'.
"Γιατι να μην τον πιστεψω?." Την ρωτησα. Ο Τζον παντα μου λεει την αληθεια.
"Να προσεχεις Ροζα...δεν θελω να πληγωθεις" μου ειπε .
"Ξερεις κατι?" Την ρωτησα.
"Δεν ηθελα να στο πω αλλα ο αδερφος μου δεν εχει πει τα καλητερα για εκεινον" μου ειπε.
"Αληθεια?" Επαθα σοκ.
"Δεν ειναι καλο ατομο.. επαιζε με τις κοπελες"
"Που ταξιδευεις Ροζα?" Με ρωτησε ο καθηγητης..
Ξυπνησα απο τον κοσμο μου και τον κοιταξα.
"Θελω να παω τουαλετα" ειπα και ετρεξα στις τουαλετες.
Δεν ενιωθα καλα..
Επρεπε να τους χωρισω.
Ειπα να κανω μικρα βηματα.
Ελεγα στις συζητησεις μας μονο τα κακα του προσοντα
"Να προσεχεις Ροζα...δεν θελω να πληγωθεις" μου ειπε .
"Δεν ειναι καλο ατομο.. επαιζε με τις κοπελες"
Εριξα νερο στο προσωπο μου..
Παρελθον απο πλευρα Ροζας
Εριχνα νερο στο προσωπο μου και ταυτοχρονα μιλουσα στον Τζον που καθοταν στο κρεβατι μου.
"Που θα πας τετοια ωρα?" Τον ρωτησα.
"Θα βγω με κατι φιλους." Μου ειπε.
"Φιλους .. ποιους?" Τον ρωτησα.
Πηγα στο δωματιο μου και τον κοιταξα.
"Απο ανακριση θα περασω?" Μου ειπε.
Σηκωθηκε απο το κρεβατι και πηγε προς την πορτα.
"Που πας?" Τον ρωτησα.
"Δεν μου αρεσει το κλιμα εδω" ειπε και ανοιξε την πορτα να φυγει.
Κοιταξα τον εαυτο μου στον καθρεφτη. Δεν μπορουσα να το πιστεψω. Ειχε δικιο ο Τζον. Ειχα αφησει την Σαρα να παιξει με το μυαλο μου.
Στις τουαλετες ηρθε η Λουσι.
"Ο καθηγητης μου ειπε να δω αμα εισαι καλα" με ρωτησε.
"Δεν ειμαι" της ειπα.
Αυτη με ειδε που ημουν χαλια και με αγκαλιασε.
"Ολα καλα θα πανε" ειπε.
"Οχι...δεν θα πανε" της ειπα..
Μαθαινα την ιστορια της ζωης μου απο διαφορες πλευρες.
Δεν ημουν καλα.
Ολα αυτα που εμαθα με εφεραν σε αυτο το σημειο.
Και φαντασου ειναι το πρωτο προσωπο που εκανε κακο. Τι αλλο θα μαθω για την φιλη μου.
"Ξερεις δεν σου ειπα το δευτερο κομματι της ιστοριας μου" μου ειπε η Λουσι.
Εγω την κοιταξα και δεν ειπα τιποτα. Ηθελα να την ακουσω.
Παρελθον απο πλευρα Λουσις.
"Τι εγινε Σαρα..πως μπορω να σε βοηθησω?"
"Θελω μια χαρη απο εσενα." Μου ειπε η Σαρα..
"Αμα μπορω να βοηθησω ναι..τι εγινε?" Την ρωτησα.
"Θελω ναα αφησεις τον Σαμ ησυχο" μου ειπε και τιναξε χαμογελοντας τα μαλλια της.
"Τι?" Επαθα σοκ...
"Θελεις λεφτα...ποσο...οσα θες" μου ειπε και πηγε να βγαλει κατι απο την τσαντα της.
"Δεν θελω τιποτα." Ειπα εγω αμεσως..
"Φυγε" φωναξα.
Αυτη πηγε να μιλησει αλλα την εδιωξα.
Δεν μπορουσα πια να κοιταξω την Λουσι.
Ηξερα τι θα μου ελεγε.
"Προσπαθησε πολλες φορες να μας χωρισει. Με διαφορους τροπους. Ενας τροπος που θυμαμε ηταν αυτος. Με εκανε να νιωσω τοσο ασχημα. Λες και ημουν παιχνιδι της." Μου ειπε.
"Αρα σου εκανε και εσενα κακο" της ειπα.
"Σου ειπα..δεν θα ξεχασω ποτε το βλεμμα της." Μου ειπε.
Τα χερια της ετρεμαν.
"Ηρεμησε" της ειπα και την αγκαλιασα. Δεν ηθελα να την φερω σε δυσκολη θεση. Ηξερα οτι η Σαρα μου ελεγε οτι θα χωρισουν αλλα δεν περιμενα οτι θα εκανε τα παντα για να το πετυχει αυτο. Πηγε να δωσει λεφτα.
"Σε ευχαριστω Λουσι." Της ειπα..
"Για ποιο πραγμα" με ρωτησε.
"Που μου τα ειπες αυτα" της ειπα.
Χαρηκα που εμαθα την αληθεια.
"Υπαρχουν και αλλα ομως δεν εχω την δυναμη να στα πω.." μου ειπε.
"Να ξερεις χαιρομαι για σενα και για τον Σαμ." Της ειπα.
"Ευχαριστω" ειπε αυτη.
Σταματησα την αγκαλια.
"Να σε ρωτησω κατι αλλο" της ειπα.
"Ναι"
"Γιατι μου τα ειπες αυτα...?" Την ρωτησα.
"Ηθελα να μαθεις την αληθεια και να σου απαντησω στην ερωτηση που μου εκανες...
Η Φιλη σου ειναι το χειροτερο προσωπο στο σχολειο" ειπε και εφυγε.
Αργα και ηρεμα.
Εγω εμεινα μονη στην τουαλετα.
Η Σαρα οντως ειχε σαν πιονια τον Τζον εμενα και την Λουσι.
Επαιζε μαζι μας. Ηθελε την φιλια μας και θα εκανε τα παντα για να την κρατησει.
Πηγα στην ταξη και καθησα παλι στο θρανιο μου.
Εβαλα το ημερολογιο στην τσαντα και κοιταξα μπροστα..
Ο Τζον με κοιταξε και μετα κοιταξε μπροστα.
Η ιστορια για τον Τζον δεν εχει τελειωσει ακομα.
Καθησα καλα στο θρανιο μου και τοτε η πορτα της ταξης χτυπησε.
"Εμπρος" ειπε ο καθηγητης
Η πορτα ανοιξε και μεσα μπηκε ο διευθυντης με εναν μαθητη .
"Λοιπον Ερικ απο εδω ειναι η νεα σου ταξη... " ειπε.
Ολα τα παιδια ελεγαν ηρθε. Ο Ερικ.. ο Ερικ Σκρατσ
Ξερω ποιος ειναι... δεν εχουμε γνωριστει ποτε αλλα τον ξερω.
Μου μιλουσε η Σαρα συνεχεια για εκεινον.
Παρελθον απο μερια Ροζας.
"Και δηλαδη θα ερθει αυριο?" Την ρωτησα.
"Ναι.. κριμα που θα φυγεις πρωι..πρωι και δεν θα τον δεις" μου ειπε.
"δεν πειραζει... πως τον λενε?" Την ρωτησα .
" Ερικ Σκρατσ..ειναι ο αγαπημενος μου ξαδερφος και ειναι στην ηλικια μας" μου ειπε..
Κοιταξα τον νεο μαθητη που ηρθε.
Τον γνωρισα τελικα Σαρα.
Καλως ηρθες Ερικ Σκρατσ...

************************************

ΕΡΙΚ