10 Ατομα Που Με Θελουν Νεκρη

Κεφ.7"Ονειρο Ζωης"

ΡΟΖΑ

Ηταν η μερα που επρεπε εγω με την Αμπι να παμε να φτιαξουμε τα χαρτια. Εκει καθως περιμεναμε γνωρισα την Τριξι. Η Τριξι ηταν η χειροτερη εχθρος της Αμπις. Την ειδαμε να περναει απο μπροστα μας και η Αμπι μου τα ειπε ολα. Οτι επρεπε να ξερω για την Τριξι. Οταν πηγε η Αμπι να βρει τον υπευθυνο για να τον ρωτησει κατι. Την γνωρισα προσωπικα . Ηρθε και εκατσε διπλα μου. Μου μιλησε. Η εχθρος της Αμπις. Στην αρχη δεν ηθελα να της μιλησω αλλα οσο περνουσε η ωρα εβλεπα τι ενδιαφερον ατομο που ηταν.
Μου εδωσε το τηλεφωνο της και χαθηκε.
Η Αμπι δεν το ειδε ποτε αυτο. Δεν ακουσε ποτε την κουβεντα που ειχα με την εχθρο της. Ηξερα οτι θα με πεταγε εξω αμα το μαθαινε. Και μου αρεσε αυτο που εκανα.
Η Τριξι εκεινο το βραδυ με πηρε τηλεφωνο. Ηθελε να παμε για καφε.
Ειχα κενο με την Αμπι την επομενη μερα και ολα εδεσαν τελεια.
Εβλεπα και μιλουσα και με τις δυο..
Κακο ηταν. ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ.
Κοιταξα την υπογραμμιση που εκανε στην τελευταια προταση.
Ωστε η Αμπι ειχε μια εχθρο και η Σαρα εκανε παρεα μαζι της. Σαν να παιζεται μπροστα μου το εργακι.
Πηγα να συνεχισω αλλα το τηλεφωνο μου χτυπησε.
Ηταν ο Ερικ.
Το απαντησα.
"Γεια σου ομορφη" μου ειπε αυτος απο το τηλεφωνο.
"Γεια σου και σενα" του ειπα εγω.
"Σε πηρα τηλεφωνο για να σε ρωτησω αμα θες να παμε για τρεξιμο" μου ειπε.
Εγω κοιταξα το ημερολογιο και μετα το τηλεφωνο .
Να παω για τρεξιμο ή να κατσω και να διαβασω.
"Θελω" ειπα χωρις να καταλαβω ποτε το σκεφτηκα.
"Ωραια. Θα ερθω να σε παρω σε μισι ωρα. " μου ειπε και το εκλεισε.
Τοτε ενας ηχος ακουστηκε.
Αμεσως το κεφαλι μου γυρισε προς το παραθυρο.
Ηταν ενα κλαδι που πηγαινε πανω..κατω.
Χωρις να του δωσω αλλη σημασεια , γυρισα προς το ημερολογιο.
Η σχεση μου και με τα δυο κοριτσια ηταν καλη. Εκεινη την περιοδο ομως ειχα παρατησει τελειος την κολλητη μου  και δεν μου αρεσε.Καποια στιγμη ενιωσα μια πιεση και δεν μου αρεσε. Θα μπορουσα να δρασω ηρεμα αλλα δεν το εκανα.
Ολα δενανε τοσο ωραια..τοσο ομορφα. Δεν με ενοιαζε το σωστο. Με ενοιαζε να ειμαι εγω καλα.
Η πασαρελα πλησιαζε και εγω σκεφτομουν το δικο μου συμφερον. Δεν προκειται να το κρυψω, ημερολογιο.  Δεν θα εγραφα για την Αμπι αμα δεν ημουν εγω αυτη που εφταιγε.
Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι διαβαζα αυτα τα πραγματα. Αλλα θυμαμε καποιες στιγμες την Σαρα πιεσμενη. Μου το ελεγε και η ιδια αλλα δεν καθομουν να μιλησουμε γιατι ημουν στον κοσμο μου με τον Τζον . Δυσκολα φευγεις απο αυτον τον κοσμο.
Παρελθον απο μερια  Ροζας.
"Δεν μπορω αλλο με ακους" μου ειπε η Σαρα και ξαπλωσε στο κρεβατι.
"Καλε τι επαθες?" Την ρωτησα.
"Δεν ξερω..απλα νιωθω πολυ ασχημα. Δεν μου αρεσει αυτο το συναισθημα. Ειναι σαν να μην μπορω να παρω αερα." Μου ειπε.
"Μηπως εγινε κατι?" Την ρωτησα.
"Τι να γινει?..ολα ειναι μια χαρα" μου ειπε.
"Αφου το λες εσυ?..να σε ρωτησω κατι?" Της ειπα.
"Τι εγινε?" Με κοιταξε με ενδιαφερον.
"Λες να του παρω δωρο του Τζον?" Την ρωτησα.
"Αυτο ηταν" μου ειπε.
Και η συζητηση διακοπηκε αποτωμα.
Επαιζα και ξαναπαιζα την σκηνη αυτη στο κεφαλι μου.
Ποτε δεν καταλαβα οτι ηταν πιεσμενη λογω της Τριξις και της Αμπι.
Συνεχισα το διαβασμα. Εχω λιγο ακομα χρονο.
Ενα πρωι η Τρξι με καλεσε στο σπιτι της για καφε. Εκει μου εκανε μια προταση. Να την βοηθησω και εκεινη θα φροντιζε να καθαρισει το ονομα μου απο μερικες βλακειες που εκανα.
Πηγα να φυγω.... αλλα η φωνη της Τριξις με σταματησε.
Μου ειπε να κοιταξω το συμφερον μου. Πως θα βγω κερδισμενη απο ολο αυτο .
Το μυαλο μου ειχε επικεντρωθει στην νικη. Νικη δεν ηταν η πασαρελα αλλα αυτο.
Το καθαρο ονομα.
Συμφωνησα.. σε οτι θα μου ελεγε.
Εκλεισα το ημερολογιο.
Προδωσε την Αμπι για να κερδισει αυτη. Δεν μπορω να καταλαβω ποια ειναι η Σαρα. Νομιζα οτι την ηξερα.
Η ωρα που θα ερχοταν ο Ερικ εφτασε.
Ημουν ετοιμη και τον περιμενα..
Κοιταζα απο το ματακι και περιμενα..
Μα καλα που ειναι.
Τοτε τον ειδα
Βγηκε απο το σπιτι του και ετρεξε προς το δικο μου.
Του ανοιξα πριν χτυπησει.
ιιιιιι πως το σωζω.
"Τετοιος συγχρονισμος" του ειπα και γελασα.
Αυτος στην αρχη δεν το επιασε αλλα μετα αρχισε να γελαει.
"Και οι δυο ειμασταν στο σωστο μερος την σωστη ωρα." Ειπε και με πλησιασε.
Με κοιταξε στα ματια.
Εγω ειχα χασει την αισθηση του χρονου και του τοπου. Τον κοιταζα στα ματια. Βαθια μεσα τους.
"Εισαι ετοιμη?" Μου ειπε.
Σωστα επρεπε να τρεξω.
Χωρις να μου πει κατι..αρχισε να τρεχει.
"Καλε περιμενε" του ειπα και ετρεξα πισω του.
Το τηλεφωνο μου καποια στιγμη αρχισε να χτυπαει.
Πωωω μην ειναι ο Τζον τωρα. Δεν θελω καν να σκεφτω αυτα που μου ειπε. Δεν προκειται να αναλυσω ουτε τα θετικα ουτε τα αρνητικα γι'αυτην την αποφαση.
Ηταν αγνωστος ο αριθμος.
"Εμπρος" ειπα.
"Γεια" ειπε.
Αμεσως καταλαβα την φωνη. Ηταν η Αμπι.
"Αμπι?" Ειπα.
"Εγω ειμαι . Θελω να περασεις απο το σπιτι μου. Πρεπει να μιλησουμε" μου ειπε.
Ο Ερικ γυρισε πισω για να δει τι συμβαινει.
Του ειπα οτι κατι ετυχε σε μια φιλη μου και οτι θα πρεπει να παω..
Ηθελε να ερθει μαζι μου αλλα του ειπα ευγενικα οχι. Δεν ηθελα να μπλεξει σε ολο αυτο..
Τον μονο ρολο που εχει παιξει σε αυτο ειναι τοτε στο σκηνικο με την Λουσι και τον Σαμ.
Εφτασα στο σπιτι της Αμπις.
Δεν ειχα τελειωσει την ιστορια της. Ειμαι στα μισα.
Η Αμπι ανοιξε την πορτα και με κοιταξε.
"Μπες μεσα" μου ειπε.
Εγω μπηκα και εκεινη εκλεισε την πορτα.
Πηγαμε στο σαλονι.
"Θες τιποτα?" Με ρωτησε.
"Μονο να μιλησουμε" της ειπα..
Ηταν καλητερα αυτη την φορα. Καμια σχεση με πριν.
"Σωστα." Ειπε και εκατσε.
"Τι με ηθελες? Γιατι με πηρες τηλεφωνο" την ρωτησα.
"Ξερεις για μενα και για την φιλη σου. Για να τα ξερεις ολα αυτα ενας τροπος υπαρχει" μου ειπε.
"Εσυ εχεις το ημερολογιο της , σωστα?" Μου ειπε.
"Ξερεις για το ημερολογιο?" Την ρωτησα. Αυτο δεν το περιμενα.
"Δεν ειμαι ο Τζον. Ξερω και τι γραφει μεσα για μενα" μου ειπε. Στα ματια της εβλεπα θυμο
"Πως?" Την ρωτησα.
"Ηρθε και μου το ειπε. Σηκωθηκε πανω και δεν με κοιταζε.
"Οπως ειπε και στον Τζον" τονισα.
"Ναι. Βλεπεις μαλλον της αρεσε οταν ανοιχτηκε στον Τζον που ειπε να το κανει και με τους αλλους.." μου ειπε.
"Αρα ολοι ξερουν για το ημερολογιο?" Την ρωτησα.
"Δεν νομιζω. Την πεταξα εξω οταν μου το ειπε και μου το εδωσε να το διαβασω. Καθε λεξη εκει μεσα με πληγωνε." Ειπε. Ενιωθα τον πονο της .
"Αρα οτι γραφει για σενα η Σαρα ειναι αληθεια" .
"Ναι.. την διαβασες ολη την ιστορια?" Με ρωτησε.
"Οχι..ειμαι στο σχεδιο που εχει η Τριξι για σενα" της ειπα.
Πηγα να βγαλω το ημερολογιο αλλα η φωνη της με σταματησε.
"Το εφερες εδω?" Με ρωτησε σοκαρισμενη.
"Γιατι να μην το φερω?" Την ρωτησα.
Αυτη κοιταξε δεξια και αριστερα στα παραθυρα που ειχε και μετα ετρεξε προς τα μεσα.
"Αμπι" την ακολουθησα .
Κλειδωσε μια πορτα.
Αρχισε να μιλαει
Παρελθον απο μερια Αμπις.
"Την διαβασες?" Μου ειπε η Σαρα.
Μολις διαβασα και την τελευταια λεξη της το εδωσα.
"Τι θελεις?" Την ρωτησα και σηκωθηκα απο τον καναπε.
"Θελω να ζητησω συγνωμη." Μου ειπε.
"δεν την θελω την συγνωμη σου. Εχασα τα παντα και τολμας να ερχεσαι εδω. Μακαρι να ησουν νεκρη" της ειπα.
"ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ" φωναξα.
Αυτη τρομαξε. Ηταν φοβισμενη.
"Σε παρακαλω αμα εισαι εσυ σταματα" μου ειπε.
"Τι να σταματησω..τι λες?".
"Εισαι η σκια που με παρακολουθει..?" Με ρωτησε.
"Παλι αρχισες τα κολπα σου...ΦΥΓΕ" της ειπα και της εδειξα την πορτα.
Αυτη εφυγε. Δεν ειπε τιποτα αλλο.
"Η Σαρα ηρθε σε μενα για να μου δειξει τι εκανε και να μου ζητησει συγνωμη γιατι πιστευε οτι εγω ημουν η σκια που την παρακολουθουσε" ειπε η Αμπι..
"Εσυ εισαι?" Την ρωτησα.
"Οχι" ειπε και εψαξε κατι για να μου το δειξει..
Οταν το βρηκε μου το εδωσε..
ΜΗΝ ΜΗΛΙΣΕΙΣ ΠΟΤΕ.
Το ελαβα εκεινη την μερα το βραδυ.
Μαζι με ενα μαχαιρι εξω στην πορτα μου. Ηταν καρφωμενο εκει.
" Η Σαρα πιστευε οτι επειδη δεν σε ηξερε καλα.. εσυ θα μπορουσες να ησουν αυτο το ατομο. Μαλλον το ατομο το εμαθε και ηθελε να σου κλεισει το στομα" της ειπα.
" τα καταφερε. Δεν μιλησα σε κανεναν για μενα και την Σαρα. Δεν θελω να ξεκινησω πολεμο. Δεν εχω πια δυναμεις." Μου ειπε.
Ολα αυτα που μου ειπε η Αμπι τα νιωθω σαν βομβα στο κεφαλι μου.
"Δεν εχω να σου πω κατι αλλο Ροζα. Αυτα ειναι ολα που ξερω για την φιλη σου.
"Ευχαριστω"
Ηρθε η ωρα που επρεπε να φυγω.
Χαιρετησα την Αμπι  και εφυγα.
Θα ξανα ερθω εδω μολις τελειωσω το δικο της κομματι.
Βγηκαμε μαζι εξω απο το σπιτι.
Ενα αγορι ηταν απεναντι και μας κοιτουσε.
"Τον ξερεις?" Την ρωτησα.
"Ειναι ο Ολιβερ. Το πρωην αγορι μου" ειπε.
Μια κοπελα πηγε προς το μερος του.
"Αυτη ειναι η Τριξι" μου ειπε.
Αυτη τον επιασε απο το χερι αλλα εκεινος φαινεται οτι δεν τον ενοιαζε. Κοιταγε την Αμπι.
"Σποιλερ για το φιναλε" μου ειπε.
"Μενει διπλα σου" διαπυστωσα.
"Ολη η καλη η τυχη πανω μου" ειπε και χαμογελασε ειρωνικα.
Την αγκαλιασα.
Χρειαζοταν μια αγκαλια.
Την δεκτηκε αλλα και οχι.
Δεν ηθελε να φανει αδυναμη .
Οχι μπροστα τους.
Δεν το εκανε τοσο καιρο. Δεν θα το κανει τωρα.
Πηγα σπιτι.
Θα διαβασω το ημερολογιο..
Η Τριξι ηθελε να κλεψω τα σχεδια της Αμπι. Ηθελε να τα πασαρει σαν δικα της. Να δειξει οτι η Αμπι την αντιγραφει. Οτι ειναι ενα σκουπιδι.
Εδωσα οτι υλικο χρειαζοταν η Τριξι.
Μου υποσχεθηκε οτι δεν θα φαινομουν εγω .
Τοτε καταλαβα οτι λιγα ατομα υπαρχουν για να ριξει τις ευθυνες.
Ή εγω...ή ο Ολιβερ.
Η Τριξι συναντησε τον Ολιβερ.
Θα τους εβγαζα φωτογραφια.
Θα τα εδειχνα ολα στην Αμπι.
Οπως και εκανα..
Το σχεδιο ηταν τοσο μοχθηρο αλλα και πανουργο..
Οντως εγω ηταν σαν να μην φαινομουν πουθενα.
Ο Ολιβερ πληρωσε για ολους.
Το μονο ατομο που δεν εφταιγε σε τιποτα.
Εγω εκεινο το διαστημα αφου η Αμπι εμαθε για τον Ολιβερ.. Ημουν κοντα της σαν βραχος.
Πολλες φορες ηθελα να της πω την αληθεια. Αλλα οτι εγινε..εγινε.
Η Τριξι κερδισε με τα σχεδια της Αμπις. Η Αμπι χωρισε με τον Ολιβερ.
Ειχα σκεφτει να φυγω απο το πλευρο της Αμπις . Ο κοσμος θα μαθαινε.
Το μονο κακο ειναι που το εμαθε πρωτη η Αμπι..
Καποιο πουλακι οπως ειπε εκεινη τα ειπε ολα.
Μαλλον καμια βοηθος της Τριξις
Με πεταξε εξω απο το σπιτι της .
Ηθελε να με σκοτωσει.
Το εβλεπα στο βλεμμα της..
Τα δακρυα ετρεχαν στο προσωπο της. Και ενα" γιατι" υπηρχε στην ατμοσφαιρα.
Δεν της ξαναμιλησα. Δεν την ξανα ειδα.
Μεχρι σημερα.
Εισαι το δευτερο ατομο που θεωρω οτι θα με ηθελες νεκρη. Το εχεις πει ειδη. Μετα απο ολα αυτα που σου εκανα δεν σε αδικω . Θελω να σου ζητησω συγνωμη Αμπι.
Δεν ξερω τι με επιασε και φερθηκα ετσι.
Τωρα καταλαβα τι επαθε πραγματικα η Αμπι..
Την προδωσαν και εμεινε μονη της..
Εκλεψε και απο αυτην την ζωη της.
Ευκαιρια μιας ζωης την εδωσε στην Τριξι.
Η Σαρα εγραψε αυτα για την Αμπι.
Το μυαλο μου εκανε πολλες σκεψεις.
Σκεψεις για την Σαρα..για τον Τζον..για την Αμπι..
Οντως μπορω να πω οτι προκαλεσε πολυ κακο η Σαρα.
Οι γονεις μου ειχαν μια ιδεα να παμε για φαγητο.
Δεν ηταν η καταλληλη στιγμη αλλα δεν ηθελα να τους πω οχι.
Στο δειπνο απλα σκεφτομουν διαφορα πραγματα..
Κραταγα στα χερια μου το ημερολογιο.
Ηθελα λιγο χρονο πριν παω στο επομενο προσωπο..
Ειχα τον Τζον και την Αμπι.
Η Σαρα πιστευε οτι θα ηθελαν να την σκοτωσουν.
Το δειπνο εφτασε στο τελος του.
Δεν νομιζω οτι ειχε καλο τελος.
Πηγαμε σπιτι.
Πηγα τρεχοντας στο δωματιο μου για να αλλαξω και για να κοιμηθω.
Ειχα μια δυσκολη μερα.
Μολις ανοιξα την πορτα επαθα σοκ .
Το δωματιο μου ηταν ανω - κατω..
Ειναι σαν καποιος να εψαχνε για κατι.
Σε λιγα λεπτα καταλαβα οτι δεν μου ελειπε τιποτα που ειχε αξια..
Τοτε κοιταξα την τσαντα μου.
Εκτος αν αυτο που εψαχνε ο κλεφτης ηταν μαζι μου και οχι στο δωματιο μου.

**************************************

ΤΡΙΞΙ